พิมพ์หน้านี้ - ~~~ กวีผู้เร่ร่อน ~~~

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนตลกๆ ฮาเฮ => ข้อความที่เริ่มโดย: บ้านริมโขง ที่ 08 ตุลาคม 2010, 07:31:PM



หัวข้อ: ~~~ กวีผู้เร่ร่อน ~~~
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 08 ตุลาคม 2010, 07:31:PM
(http://img39.imageshack.us/img39/2928/solit042.jpg) (http://img39.imageshack.us/my.php?image=solit042.jpg)


(http://img697.imageshack.us/img697/4281/92378990.gif) (http://img697.imageshack.us/my.php?image=92378990.gif)

ก่อนจะเข้าบ้านกลอน ก็..ร่อนเร่
ด้วยชีวิตหักเหเซถลา
ระหกระเหินเดินทางไม่สร่างซา
ให้เหนื่อยล้าระอาตนผู้คนเมิน

เข้าบ้านโน้นออกบ้านนี้หลายปีแล้ว
ล้วนไร้แววแนวฝันสรรเสริญ
ไม่พบคนใยดีชวนชี้เชิญ
ทำให้เดินเซซังประทังกาย

หวังมาชุบชีวิตใหม่ดั่งใจฝัน
สู้ฝ่าฟันขวากหนามตามความหมาย
แต่จนแล้วจนรอดมาจอดตาย
อยู่ในสาย ผู้เร่ร่อน ...กลอนกวี..

(http://img821.imageshack.us/img821/8199/bar123.gif) (http://img821.imageshack.us/my.php?image=bar123.gif)


หัวข้อ: Re: ~~~ กวีผู้เร่ร่อน ~~~
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 08 ตุลาคม 2010, 08:15:PM
ฉันคือผู้ ถือปากกา ตามหาฝัน
ผจญผลาญ ร้อยพัน ปัญหาโถม
มีแต่เพียง ความเงียบ ปลอบชโลม
มีเพื่อนเป็น ดวงโสม โฉมระบาย

ไร้ที่อยู่ อาศัย ให้พิงพัก
กร่ำงานหนัก เพื่อตาม หาความหมาย
มีอาวุธ เป็นปากกา เคียงข้างกาย
ท่ามกลางฝัน อันเดียวดาย ร่ายรำพัน

ถือวิเวก เส้นทาง ที่ตามหา
มีน้ำตา หยดลง ตรงทางฝัน
เป็นสิ่งซึ่ง เตือนใจ ไล่ฝ่าฟัน
ซึ่งเหล่านั้น คืออดีต ซึ่งผจญ

และเมื่อไหร่ ไม่รู้ อยู่ในฝัน
ณ ตอนนี้ คืนวัน มีหยาดฝน
เวียนครบรอบ ปลายสาทร กลางหยาดชล
ฉันกลับพ้น ความเดียวดาย ที่ได้เจอ

มีสหาย รายล้อม รอบดวงจิต
มีเพื่อนมิตร คิดคู่ อยู่เสมอ
มีพี่น้อง ร้องเรียก ทั้งฉัน-เธอ
พูดออเอ่อ กันได้ ไม่ขัดใจ

มีบ้านหรู อยู่พัก สลักถ้อย
มีทุกคน ร่วมร้อย พลอยสีใส
รจนา ค่าคำ บำนาญไป
ด้วยอุ่นไอ น้องพี่ กวีกลอน . . .


หัวข้อ: Re: ~~~ กวีผู้เร่ร่อน ~~~
เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 08 ตุลาคม 2010, 08:28:PM
(http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQv-9cf65NWXe2LGQLBlsJAi4_rgzI59doX39j3zkUMfaYyodk&t=1&h=167&w=222&usg=__sjxvrWIvYJ08x-9Cs4GgjUFhAiU=)


ผมอีกคนค้นคว้ามาปีหนึ่ง
เผื่อลึกซึ้งความรู้สู่วิถี
ในโลกความหลากหลายโลกไอที
ในโลกของบทกวีและวรรณกรรม

ผมว่านะ..ควรเร่งฝึกปรือฝีมือกล้า
มากนักหนาคนรอชุบอุปถัมภ์
ร้อยสำนักพันสังคมรอชมคำ
ขอแนะนำด้วยใจอย่าไปท้อ

เรามีดีจะอวดเขาไยต้องหวั่น
เฝ้าคอยวันใครแนะชี้จะดีหนอ
ฝ่าเดินหาย่อมมีที่ดีพอ
เพื่อเติมต่อความฝันอันแสนไกล




(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_012.gif)





หัวข้อ: Re: ~~~ กวีผู้เร่ร่อน ~~~
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 09 ตุลาคม 2010, 03:25:AM
ฉันคือผู้ ถือปากกา ตามหาฝัน
ผจญผลาญ ร้อยพัน ปัญหาโถม
มีแต่เพียง ความเงียบ ปลอบชโลม
มีเพื่อนเป็น ดวงโสม โฉมระบาย

ไร้ที่อยู่ อาศัย ให้พิงพัก
กร่ำงานหนัก เพื่อตาม หาความหมาย
มีอาวุธ เป็นปากกา เคียงข้างกาย
ท่ามกลางฝัน อันเดียวดาย ร่ายรำพัน

ถือวิเวก เส้นทาง ที่ตามหา
มีน้ำตา หยดลง ตรงทางฝัน
เป็นสิ่งซึ่ง เตือนใจ ไล่ฝ่าฟัน
ซึ่งเหล่านั้น คืออดีต ซึ่งผจญ

และเมื่อไหร่ ไม่รู้ อยู่ในฝัน
ณ ตอนนี้ คืนวัน มีหยาดฝน
เวียนครบรอบ ปลายสาทร กลางหยาดชล
ฉันกลับพ้น ความเดียวดาย ที่ได้เจอ

มีสหาย รายล้อม รอบดวงจิต
มีเพื่อนมิตร คิดคู่ อยู่เสมอ
มีพี่น้อง ร้องเรียก ทั้งฉัน-เธอ
พูดออเอ่อ กันได้ ไม่ขัดใจ

มีบ้านหรู อยู่พัก สลักถ้อย
มีทุกคน ร่วมร้อย พลอยสีใส
รจนา ค่าคำ บำนาญไป
ด้วยอุ่นไอ น้องพี่ กวีกลอน . . .


(http://img707.imageshack.us/img707/9819/bar030.gif) (http://img707.imageshack.us/my.php?image=bar030.gif)

เริ่มเขียนกลอนออนไลน์เพียงหมายว่า
ได้หัดใช้วาจาภาษาสอน
เขียนผิดบ้างถูกบ้างในบางตอน
ด้วยยังอ่อนเชิงชั้นวรรณกวี

มีหลายท่านเมตตาพาเรียนรู้
เขียนให้ดูปูทางสร้างศักดิ์ศรี
แต่พื้นฐานเรียนร่ำคำกวี
ยังไม่มีพอเพียง เรื่อง..เสียง..คำ

เหมือนเริ่มเรียน ก.กา ขึ้นมาใหม่
ด้วยตั้งใจ เพื่อให้ ไม่ได้ขำ
ครูว่าไป แต่ใจ เราไม่จำ
สุดเจ็บช้ำ คำ ก.กา มาติดคอ

เห็นภาษาของใครอื่นชื่นใจนัก
ได้ทั้งหลักทั้งรสสดจริงหนอ
เขียนกลอนรักก็หวานฉ่ำคำพะนอ
เขียนหยอกล้อก็เฮฮาพาสุขใจ

พอเราเขียนมาบ้างอย่างสุดฤทธิ์
กลับมีผิดมีซ้ำนำแก้ไข
อารมณ์สุขก็เศร้าไม่เข้าใจ
ใส่ตรงไหนภาษาหวานของกานท์กลอน ?

เถอะ..จะเขียน ต่อไป ไม่ย่อท้อ
มีคนรอคอยอ่านจากงานหลอน
แม้ไม่ได้ดั่งใจทีใครวอน
ก็จะหลอนกลอนเปล่า..ให้เจ้ากลัว... 555+

(http://img580.imageshack.us/img580/5756/824595vgem2zpoof.gif) (http://img580.imageshack.us/my.php?image=824595vgem2zpoof.gif)


หัวข้อ: Re: ~~~ กวีผู้เร่ร่อน ~~~
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 09 ตุลาคม 2010, 03:31:AM
([url]http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQv-9cf65NWXe2LGQLBlsJAi4_rgzI59doX39j3zkUMfaYyodk&t=1&h=167&w=222&usg=__sjxvrWIvYJ08x-9Cs4GgjUFhAiU=[/url])


ผมอีกคนค้นคว้ามาปีหนึ่ง
เผื่อลึกซึ้งความรู้สู่วิถี
ในโลกความหลากหลายโลกไอที
ในโลกของบทกวีและวรรณกรรม

ผมว่านะ..ควรเร่งฝึกปรือฝีมือกล้า
มากนักหนาคนรอชุบอุปถัมภ์
ร้อยสำนักพันสังคมรอชมคำ
ขอแนะนำด้วยใจอย่าไปท้อ

เรามีดีจะอวดเขาไยต้องหวั่น
เฝ้าคอยวันใครแนะชี้จะดีหนอ
ฝ่าเดินหาย่อมมีที่ดีพอ
เพื่อเติมต่อความฝันอันแสนไกล




([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_012.gif[/url])






(http://img227.imageshack.us/img227/6904/morningglory20052l.gif) (http://img227.imageshack.us/my.php?image=morningglory20052l.gif)

ขอบพระคุณกำลังใจที่ให้หา
ความเมตตาพาสู้เพื่ออยู่ไหว
ให้ทุ่มเททุกอย่างทางก้าวไป
ด้วยแรงใจแรงศรัทธาอย่ายืนรอ

กำลังใจที่ให้ใหญ่หลวงนัก
ต้องเก็บพักปักเตือนเหมือนสมอ
ให้ยึดแน่นมั่นคงตรงที่รอ
อย่าได้ท้อขอให้สู้เชิดชูตน

จะเดินตามทางไปในสิ่งฝัน
จะกี่วันกี่เดือนเคลื่อนกี่หน
จะกี่ก้าวที่พลั้งจะยังทน
เพื่อหน้ามนคนดี...กวีกานท์.

(http://img841.imageshack.us/img841/3898/bar028.gif) (http://img841.imageshack.us/my.php?image=bar028.gif)



หัวข้อ: Re: ~~~ กวีผู้เร่ร่อน ~~~
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 09 ตุลาคม 2010, 04:07:AM

(http://img39.imageshack.us/img39/2928/solit042.jpg) (http://img39.imageshack.us/my.php?image=solit042.jpg)

อันตัวเรายังน้อยยังด้อยนัก
ต้องฟูมฟักถ้อยคำที่พร่ำขาน
ยังมิถึง “กวี” ที่เชี่ยวชาญ
เพียงชอบอ่านเขียนกลอนก่อนนิทรา

ชอบพเนเร่ร่อนจรจากถิ่น
เพื่อหากินแดนไกลด้วยใจกล้า
ชอบการอ่านการเขียนเรียนวิชา
แล้วก็มาบ้า...กลอนตอนว่างงาน

พอเปิดเครื่องเรื่องอื่นไม่ต้องพูด
มันดึงดูดใส่กลอนตอนฟุ้งซ่าน
ดั่งมีใครรออยู่คู่ดวงมาน
พบลูกหลานเพื่อนพ้องดั่งข้องใจ

รีบหาอ่านงานผลของคนโปรด
จึ่งลิงโลดดั่งพบประกบใกล้
ต่างต่อกลอนวอนเว้าเฝ้าร่ำไร
จะสุขใดไหนเท่าเข้าบ้านกลอน

 emo_55

“ปรางค์  สามยอด”


หัวข้อ: Re: ~~~ กวีผู้เร่ร่อน ~~~
เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 09 ตุลาคม 2010, 09:54:AM
เริ่มเขียนกลอนออนไลน์เพียงหมายว่า
ได้หัดใช้วาจาภาษาสอน
เขียนผิดบ้างถูกบ้างในบางตอน
ด้วยยังอ่อนเชิงชั้นวรรณกวี

มีหลายท่านเมตตาพาเรียนรู้
เขียนให้ดูปูทางสร้างศักดิ์ศรี
แต่พื้นฐานเรียนร่ำคำกวี
ยังไม่มีพอเพียง เรื่อง..เสียง..คำ

เหมือนเริ่มเรียน ก.กา ขึ้นมาใหม่
ด้วยตั้งใจ เพื่อให้ ไม่ได้ขำ
ครูว่าไป แต่ใจ เราไม่จำ
สุดเจ็บช้ำ คำ ก.กา มาติดคอ

เห็นภาษาของใครอื่นชื่นใจนัก
ได้ทั้งหลักทั้งรสสดจริงหนอ
เขียนกลอนรักก็หวานฉ่ำคำพะนอ
เขียนหยอกล้อก็เฮฮาพาสุขใจ

พอเราเขียนมาบ้างอย่างสุดฤทธิ์
กลับมีผิดมีซ้ำนำแก้ไข
อารมณ์สุขก็เศร้าไม่เข้าใจ
ใส่ตรงไหนภาษาหวานของกานท์กลอน ?

เถอะ..จะเขียน ต่อไป ไม่ย่อท้อ
มีคนรอคอยอ่านจากงานหลอน
แม้ไม่ได้ดั่งใจทีใครวอน
ก็จะหลอนกลอนเปล่า..ให้เจ้ากลัว... 555+

([url]http://img580.imageshack.us/img580/5756/824595vgem2zpoof.gif[/url]) ([url]http://img580.imageshack.us/my.php?image=824595vgem2zpoof.gif[/url])


คอยนานแล้วแกร่วรอเกาะจอจ้อง
กลอนเปล่ามองกราดหาแต่ฟ้าหลัว
ใยจึงช้าเช่นนี้เล่านี่ตัว
หรือไม่ชัวร์ความซึ้งจึงไม่วาง

จะเขียนกลอนออนไลน์ให้ถนัด
พิมพ์ก่อนคัดลอกไปในช่องว่าง
ตรวจตราคำย้ำดูตรงลู่ทาง
ความถี่ห่างจัดแถวเป็นแนวเดียว

หากเขียนลงตรงช่องอาจมองพลาด
อักษรขาดเกินไปช่องไฟเบี้ยว
เสียเวลาจัดใหม่ขัดใจเชียว
แทนจะเดี๋ยวแป๊บหนึ่งครึ่งชั่วโมง

อันคำทักท้วงใครที่ได้รับ
นำมาจับประเด็นได้ก็ใจโล่ง
ร้อยเรียงคำนำฝันเชื่อมจรรโลง
มองทะลุปรุโปร่งคำคนนั้น

ภาษาใช้ไม่หวานกานท์ใช่กร่อย
ฝึกให้บ่อยคำหามาสร้างสรร
สัมผัสดีมีพบอย่างครบครัน
กลอนก็พลันเปล่งแสงแห่งกวี

เป็นตัวเองอย่างเป็นดูเด่นแล้ว
จรัสแววสดใสในบ้านนี่
ดุจดังพลอยเนื้อเยี่ยมมุมเหลี่ยมดี
ผู้คนเห็นต่างชี้...นี่คือเพชร.

emo_60

“Kanthita”
9 ต.ค.2553

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_011.gif)


หัวข้อ: Re: ~~~ กวีผู้เร่ร่อน ~~~
เริ่มหัวข้อโดย: อัศจรรย์จิต ที่ 09 ตุลาคม 2010, 10:09:AM
ทั้งฝีมือชื่อชั้นเพียงขั้นฝึก
รู้สำนึกตัวตน...บ่นเสมอ
กว่าจะคว้านคว้าคำนั้นเจอะเจอ
ต้องท่องคำพร่ำเพ้อหลายนาที

สงสารรสบทถ้อยยังด้อยอยู่
ต้องขัดถูทวนทบกว่าจบที่
หลบไหนหนอกอคำล้ำวลี
ใต้เก้าอี้ ที่นอน หรือหมอนมุ้ง

ค้นจนเบื่อเหงื่อโซมเป็นลมพับ
แทบไข้จับจริงหนาเวลามุ่ง
อยากให้คำฉ่ำหวานดั่งตาลปรุง
อยากให้รุ่งเรืองศรีวจีเจือ


หัวข้อ: Re: ~~~ กวีผู้เร่ร่อน ~~~
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 10 ตุลาคม 2010, 03:30:AM
ทั้งฝีมือชื่อชั้นเพียงขั้นฝึก
รู้สำนึกตัวตน...บ่นเสมอ
กว่าจะคว้านคว้าคำนั้นเจอะเจอ
ต้องท่องคำพร่ำเพ้อหลายนาที

สงสารรสบทถ้อยยังด้อยอยู่
ต้องขัดถูทวนทบกว่าจบที่
หลบไหนหนอกอคำล้ำวลี
ใต้เก้าอี้ ที่นอน หรือหมอนมุ้ง

ค้นจนเบื่อเหงื่อโซมเป็นลมพับ
แทบไข้จับจริงหนาเวลามุ่ง
อยากให้คำฉ่ำหวานดั่งตาลปรุง
อยากให้รุ่งเรืองศรีวจีเจือ


(http://img841.imageshack.us/img841/3898/bar028.gif) (http://img841.imageshack.us/my.php?image=bar028.gif)

ในโลกนี้ความเป็นจริงกับสิ่งเห็น
ใยซ่อนเร้นเห็นต่างอย่างล้นเหลือ
เก่งว่าไม่ใครไม่รู้ดูคลุมเครือ
ช่างร้ายเหลือวจีคำที่นำใจ

เห็นเขียนเล่าที่มุ่งเพื่อปรุงรส
ให้หมดจดรสคำนำเคลื่อนไหว
ต้องใช้ความอดทนท่วมท้นใจ
กว่าจะได้บทกวีที่สวยงาม

ช่างมุ่งมั่นเพื่อกานท์งานอักษร
คำเว้าวอนหวานซึ้งจึงวาบหวาม
แล้วถ่อมตนนิดนิดชวนติดตาม
ส่วนความงามคงไม่แพ้...บทกวี.

(http://img405.imageshack.us/img405/4585/bar143.gif) (http://img405.imageshack.us/my.php?image=bar143.gif)


หัวข้อ: Re: ~~~ กวีผู้เร่ร่อน ~~~
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 10 ตุลาคม 2010, 03:59:AM
(http://img820.imageshack.us/img820/7830/d33e.jpg) (http://img820.imageshack.us/my.php?image=d33e.jpg)

อาจต้องเดินทางต่อหรือรอพัก
หรือจะหักจิตมั่นให้ฝันมุ่ง
ปักหลักสร้างทางสู้อยู่ผดุง
เจิดจรุงสู่เป้าหมายไม่คลายคลอน

ทางข้างหน้าอาจลำบากถ้าหากท้อ
ทุกก้าวขอมุ่งตรงส่งคำสอน
เพื่อสร้างงานสร้างฝันทุกขั้นตอน
จากหนีร้อนได้พึ่งเย็นโปรดเห็นใจ

คือก้าวเดินสู่ฝันอันมั่นหมาย
ได้เริงร่ายสายกลอนอันอ่อนไหว
จากเร่ร่อนเป็นออนติดชิดหัวใจ
ไม่ไปไหนขอฝากไว้ ในบ้านกลอน

เป็นปณิธานมุ่งมั่นอย่างนั้นหรือ ?
ทุกก้าวคือชีวิตจิตสังหรณ์..
จะยากเข็นเป็นตายไม่อนาทร..
อยู่บ้านกลอน นอนบ้านเขา เฝ้า LV...

(http://img828.imageshack.us/img828/382/d114.jpg) (http://img828.imageshack.us/my.php?image=d114.jpg)