พิมพ์หน้านี้ - อันว่าความรัก

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ฉันมันก็แค่นี้ ที่ 05 ตุลาคม 2010, 11:58:PM



หัวข้อ: อันว่าความรัก
เริ่มหัวข้อโดย: ฉันมันก็แค่นี้ ที่ 05 ตุลาคม 2010, 11:58:PM
ความรักหนอความรัก
ร้อยแปดพันเก้าเหลือหลาย
อยู่ทุกมุมโลกมากมาย
อยู่ทุกห้องหัวใจคน...

ศรศิลป์ ศรชัย

 
                                                                                     emo_116 emo_116 emo_116 emo_116 emo_116


หัวข้อ: Re: อันว่าความรัก
เริ่มหัวข้อโดย: "รัตตรา เต็มพลัง" ที่ 06 ตุลาคม 2010, 10:05:AM
  "ความรักคือ ความรัก ที่ปักแน่น
ยิ่งนานวัน ยิ่งแสน สุดซาบซึ้ง
ห่างมิได้ ใจหวั่น สุดพรั่นพรึง
รักเพียงหนึ่ง ตรึงไว้ ในอุรา..."


หัวข้อ: Re: อันว่าความรัก
เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 06 ตุลาคม 2010, 10:41:AM
อาการยอมพร้อมพลีหนึ่งชีวิต
รักมีฤทธิ์เร่าแรงแห่งปัญหา
ทุกเงื่อนไขในเขตเจตนา
สิ้นกังขาถ้าเข้าในเงานั้น

เมื่อลุ่มเหลิงเพลิงร้อนจะย้อนเผา
ความโศกเศร้าเข้าแทนเป็นแดนคั่น
ถึงอย่างไรใจร่ำว่าสำคัญ
อุทิศฝันดั้นด้นเพื่อค้นรัก


หัวข้อ: Re: อันว่าความรัก
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 06 ตุลาคม 2010, 04:22:PM
(http://img822.imageshack.us/img822/1736/love1q.jpg)




อันความรักเริ่มสมัครตระหนักแล้ว
ดั่งดวงแก้วแพรวพราววาวแววใส
เสน่หาพาหลงพะวงใน
ดั่งแก้วใจไขแขดวงแดงาม


อันความรักจักสิ้นถวิลหา
เมื่อรักลาโรยแรงแล้งดั่งหยาม
จากแรกพบสบตาครารักหวาม
จวบจนยามรักสิ้นรินน้ำตา



http://www.youtube.com/v/hV7J3h01sco


หัวข้อ: Re: อันว่าความรัก
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพิลาไลย ที่ 07 ตุลาคม 2010, 12:18:AM
(http://yamiejung3.webs.com/photos/mie05/11.gif)

คำว่ารัก สลักลง ตรงใจฉัน
เธอเขียนมัน บรรจง จนหลงไหล
ผ่านคืนวัน มันชัด เกินตัดใจ
หากวันไหน ไม่เจอ เพ้อคร่ำครวญ

มาวันนี้ ที่เห็น ต้องเป็นทุกข์
เห็นเธอสุข กับเขา เศร้ากำสรวล
น้าตาเปื้อน สองปราง ล้างคราบนวล
จะรีบด่วน เดินจาก ไม่อยากจำ

กี่ล้านหยด หมดน้ำตา จะมาล้าง
รักให้จาง พลางเพลา เราถลำ
หลั่งรินไหล ให้จบ ลบหนึ่งคำ
ที่เธอย้ำ ซ้ำนัก "ฉันรักเธอ"


(http://yamiejung3.webs.com/photos/mie05/25.gif)
พิมพิลาไลย


หัวข้อ: Re: อันว่าความรัก
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 07 ตุลาคม 2010, 03:15:AM
โอ้รักเอ๋ยเคยเห็นทุกเย็นเช้า
รักรุมเร้าเฝ้ารอพอเสมอ
คิดถึงเจ้าทุกวันฉันใคร่เจอ
นอนละเมอฝันค้างถึงนางเดียว

แม้ห่างไกลใจอยู่คู่จอมขวัญ
ดังสวรรค์บันดาลใจซ่านเสียว
รักเพียงเจ้าตาคมอย่างกลมเกลียว
โปรดแลเหลียวเกี่ยวใจไว้รอคอย

จะขอรักภักดีเพียงนวลน้อง
จะเฝ้าปองคนงามติดตามต้อย
จะสร้างเนื้อสร้างตัวดั่งบัวลอย
เพื่อจะสอยแก้วตาเป็นยาใจ

อันความรักปักทรวงห่วงน้องหญิง
มอบรักจริงแจ่มจันทร์วันฟ้าใส
แม้ฟ้ามัวมืดดำยังรำไร
ก็จะรักทรามวัยไม่จืดจาง

 emo_55

“ปรางค์  สามยอด”