|
หัวข้อ: วันว่าง เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 29 กันยายน 2010, 09:33:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_011.gif) เข้ากระดานบ้านกลอนทุกตอนค่ำ กว่าเย็นย่ำเลิกงานนานหนักหนา มานั่งจ้อหน้าจอรอเวลา โพนทนาเรื่องราวสู่ชาวกลอน หวังอะไรไม่หวังแล้วทั้งนั้น นอกจากขั้นตำแหน่งแข่งอักษร มาโดดเดี่ยวโด่เด่พเนจร เฝ้าอดนอนเพื่อคะแนนไร้แฟนคลับ คาแร็กเตอร์ตัวตนใหัคนขำ เจ้าประจำบทกวีไม่มีหลับ ไร้ลีลาพาฝันตะวันลับ อ่านคอพับนั้นใช่.สไตล์เจียว อ่านแล้วขันมันนึกพิลึกล้ำ ในถ้อยคำใครว่าแน่ต้องแลเหลียว ไอคิวต่ำอย่าใกล้ไม่ไหวเชียว เดี๋ยวฉุนเฉียวงุนงงไม่ลงตัว ใครตีความอ่านได้เข้าใจแจ้ง เหมือนสำแดงจำใส่เสียในหัว หากเป็นชายหมายเหมือนเป็นเพื่อนตัว หากเป็นหญิงแน่ชัวร์ให้เป็นแฟน แต่ถ้ามีที่ใครได้เคยอ่าน แต่เพียงผ่านว่าง่ายสบายแสน เชิญไปเขียนเถิดท่านปราชญ์อย่าขาดแคลน ขอแช่ง-(ให้)แตนกับต่อตามล่อตา (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_011.gif) หัวข้อ: Re: วันว่าง เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 30 กันยายน 2010, 08:58:AM ในวันว่าง คิดต่าง จากใครอื่น จะขอตื่น จากนอน ในตอนสาย มีหมอนอิง หมอนข้าง วางแนบกาย ได้กอดก่าย สารพัด ฟัดกะมัน ภาพในฝัน นั้นเห็น ว่าเป็นแฟน ยังแนบแน่น ในรัก กันมากนั้น ปลอกหมอน หนุนนี้ มียืนยัน หล่อนเขียนมัน คำรัก ถักให้มา พื้นผ้าสี ชมพู รู้ความหมาย ถักด้วยด้าย สีแดง เคลือบแคลงหนา สองข้างขอบ เสริมมี สีเย็นตา เป็นสีฟ้า มองหมาย คล้ายทะเล ในความฝัน ไปไกล ถึงชายหาด คลื่นใสสาด ตามไล่ ไม่หันเห ลงเล่นน้ำ ว่ายไป ได้ฮาเฮ แกล้งแสร้งเส ขอรางวัล ไล่ทันนา หล่อนชี้ให้ ดูนี่ ที่สองแก้ม ยังยิ้มแย้ม ให้คิด ปริศนา เริ่มออกไล่ ตามไป ใกล้น้องยา เสียงแม่มา แว๋วใส่ ตกใจพลัน นอนกินบ้าน กินเมือง เคืองแล้วนี่ รู้งานมี ที่ใช้ ไม่เปลี่ยนผัน ต่างจังหวัด ขับรถให้ ไปด้วยกัน โอ้ตัวฉัน วันว่าง ห่างหายเลย. |