ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

            อย่าทำเหมือนกับว่า เราแบกโลกทั้งใบไว้ ปัญหานั้นมีมากมาย ใครๆก็รับรู้และเครียดกับปัญหาที่มีมากมายในแต่ละวัน
การที่จะแก้ปัญหาหรือลงมือทำอะไรซักอย่าง เราต้องค่อยๆคิดค่อยๆทำ งานเยอะทำไม่หมดก็ค่อยทยอยทำทีละอย่าง เท่าที่ทำได้
ไม่ใช่กลุ้มมาก เครียด กังวล จนไม่รู้จะทำอย่างไรทั้งๆที่ปัญหาตอนนั้น (ยกตัวอย่าง)คือเรากำลังปวดปัสสาวะ ต้องเข้าห้องน้ำถึงจะหาย
 แต่กลับมัวแก้งาน ทำงาน วุ่นกับงาน  จนลืมไปว่าตอนนี้เรากำลังทุกข์เพราะอะไร....

                บางครั้งเราไขว่คว้าหาความสุข แต่กลับไม่เจอ ถึงแม้เราจะพยายามสักเพียงใด  เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่เราคิดว่าเป็นความสุข ทว่ามันกลับไม่ใช่เลย เพราะเรากลับได้มาแต่ความทุกข์สารพัดความทุกข์ที่เคยมี บางคนอาจจะรู้สึกตัวว่ามันไม่ใช่ แต่สำหรับบางคนดันสายไปแล้วที่จะรู้สึกตัวตอนนี้
 เขาหลงคิดว่าความทุกข์ที่เขาได้มานั่นแหละคือความสุข...

                     ถ้าหากชีวิตเราเป็นได้อย่างที่ฝันคงจะดีไม่น้อย แต่ถ้าเรามัวแต่ท้อถอย เพราะคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ ก็ไม่ดีต่อเราเหมือนกัน
ฉะนั้นทำไปเถิดทำไปตามใจที่เราฝัน แม้มันจะยากลำบากสักเพียงใด ก้าวต่อไป ฟันฝ่าไปให้ถึงจุดหมายที่เราวาดหวังไว้
                   สักวันฝันนั้นต้องเป็นจริงแน่นอน

คนเราถ้าหากเจอแต่สิ่งดีๆๆถูกใจไปหมดก็จะไม่มีภูมิต้านเมื่อเจอกับเรื่องที่แย่ที่สุดเพราะฉะนั้นแล้วจงคิดว่าเราโชคดีแล้วที่เจอเรื่องทุกข์ๆบ้างจะได้เตรียมตัวรับมือกับสิ่งที่มันจะเกิดขึ้นได้(แต่ถ้าเจอเรื่องแย่ๆๆทุกครั้งไปคงไม่ดีมั้งคุณว่าม้ัย)