พิมพ์หน้านี้ - "ฉันยอมให้เธอเป็นภาระที่ยิ่งใหญ่"

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 28 กันยายน 2010, 08:25:PM



หัวข้อ: "ฉันยอมให้เธอเป็นภาระที่ยิ่งใหญ่"
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 28 กันยายน 2010, 08:25:PM
(http://img692.imageshack.us/img692/2702/divider1.jpg)

"ฉันยอมให้เธอเป็นภาระที่ยิ่งใหญ่"
..




ยอมให้เธอเท่านั้นเป็นเช่นภาระ
แม้เหนื่อยจะไม่ทอดทิ้งวิ่งไปไหน
ยอมแบกเธอไปทุกหนทนแบกไป
ยอมเพียงเธอเอาแบกไว้สุขใจจริง


เพราะเธอเป็นมากกว่าภาระหน้าที่
เป็นสิ่งดีที่มีไว้ให้ทุกสิ่ง
หากขาดเธอคงขาดใจไม่ไหวติง
ภาระยิ่งใหญ่คือเธอเสมอมา




..
กุลมาตา
๒๘  กันยา  ๒๕๕๓



(ฟังเพลง"อยากมีภาระ" ของนิโคลแล้ว..นึกถึงคนในภาพข้างล่างนี้..เลยนำมาแต่งกลอน)

(http://img248.imageshack.us/img248/8607/picture0009ur.jpg)
http://daraoke.gmember.com/embed_mv.jsp?MV_ID=9800222301 (http://daraoke.gmember.com/embed_mv.jsp?MV_ID=9800222301)


หัวข้อ: Re: "ฉันยอมให้เธอเป็นภาระที่ยิ่งใหญ่"
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 28 กันยายน 2010, 09:05:PM
(http://img339.imageshack.us/img339/5866/divider4.png)




ภาระน้อยค่อยเติบใหญ่ใสน่ารัก
แม่ตระหนักอยากให้เป็นเข็นให้ได้
เห็นคุณค่ามากกว่าราคาไซร้
หนักเหนื่อยไหนแค่กายใช่ใจเป็น


หมดภาระลูกเติบโตไม่โอ้อวด
ตั้งใจบวชบำเพ็ญธรรมนำให้เห็น
มีธรรมาไว้คอยรั้งพลังเย็น
ยึดธรรมนำใจใช่เข็นเป็นปัญญา


ต้องระวังคนหลอกลอกดึงดื้อ
จะมาถือสิทธิ์ค่อยคอยขวางหน้า
อุปสรรคมากมายร้ายเข้ามา
ไม่อยากเห็นลูกยาหนาถูกลวง


ปฏิปักษ์กับข้างแม้แท้ได้เห็น
ทั้งที่ลูกยังเป็นเด็กเล็กจึงห่วง
จะเข้ามาให้ลูกแม่แห่มาหน่วง
ทำลับหลังลูกจะร่วงห่วงนักเอย


พูดขนาดจะดึงรั้งไปข้างโน้น
กลัวลูกโกนหัวบวชไปไม่สึกเหวย
ว่าแม่นั้นไม่ให้คู่ตู่จังเลย
รีบให้คู่แต่เล็กเผย..ร้ายเอยคน

..


หัวข้อ: Re: "ฉันยอมให้เธอเป็นภาระที่ยิ่งใหญ่"
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 29 กันยายน 2010, 12:46:PM
(http://img227.imageshack.us/img227/9543/gamespf.jpg)



ภาระแม่แน่แท้แม่ปลูกฝัง
เพลินชอบชังในอบายร้ายมีผล
ร้านเกมส์เน็ตสื่อเสพติดมิตรชั่วฉล
ให้ลูกพ้นห่างไกลใจสังวรณ์


ความเสื่อมทรามย้ำมีภาระหน้าที่
แม่คลายคลี่ทุกปัญหาท้าสังหรณ์
อคติอวิชชาละอาวรณ์
ธรรมอาภรณ์ให้ลูกห่มบ่มเพาะใจ


จะเอาลูกไล่แม่แท้แผนชั่ว
ข้างอบายเมามัวชั่วหลอกใช้
สงสารลูกไม่ทันเล่ห์เกเรใด
ต้องมีธรรมนำในใจประจำ


๒๙  กันยา   ๒๕๕๓


หัวข้อ: Re: "ฉันยอมให้เธอเป็นภาระที่ยิ่งใหญ่"
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 29 กันยายน 2010, 07:23:PM
(http://img62.imageshack.us/img62/1498/gamef.jpg)



ภาระนี้ที่แม่ไม่ให้เข้าใช้เน็ต
เกมสำเร็จเวบเมามัวน่ากลัวหนา
ร้านเกมส์ไม่ต้องพูดถึงดึงลูกยา
เห็นเด็กมาเต็มร้านนั่นติดเกมส์

หนีโรงเรียนนั่งร้านเน็ตเสร็จร้านเขา
เอาตังค์เจ้านั่งนานร้านเกษม
ไม่คิดถึงเด็กเสพติดคิดเงินเปรม
เงินบาปเอมผลต่อเด็กเล็กไม่ดี


หัวข้อ: Re: "ฉันยอมให้เธอเป็นภาระที่ยิ่งใหญ่"
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 30 กันยายน 2010, 07:42:PM
ภาระใน  ความเป็นแม่  แน่แท้นี้
คนไม่ดี  ใส่สีใส่  ไข่เหยียดหยาม
แสนสบาย  แค่เลี้ยงลูก  สุขล้นหลาม
ไม่ต้องตาม  ดูแล  แค่ปล่อยไป

จะไปเที่ยว  ดูหนัง  นั่งเสริมสวย
ปล่อยลูกให้  ลูกจ้างช่วย  ด้วยก็ได้
พวกไม่มี  ลูกจ้าง  ปล่อยห่างไว้
จะไปไหน  กับใคร  ได้ช่างมัน

ทั้งสองแบบ  มิใช่แม่  ดูแลลูก
แบบที่ถูก  คือดูแล  แก้ไขนั่น
สังเกตลูก  ให้ถ้วนถี่  ให้ดีกัน
ต้องขยัน  หมั่นตรวจ  ใช่อวดใคร

งานบ้านนั้น  ก็ต้องทำ  นำลูกเห็น
ฝึกเขาช่วย  ด้วยให้เป็น  เช่นแม่ให้
ขืนขี้เกียจ  เป็นคุณหนู  เข้ารูใน
ควรจะใช้  ให้พอดี  ที่เหมาะควร

ภาระแม่  คนนี้  จึงมีมาก
ถึงลำบาก  ก็ทำใจ  ให้ลูกล้วน
ทำคนเดียว  ประหยัดไว้  ให้ลูกทวน
แนวคุณค่า  ใจดีสวน  ทวนราคา

พาลูกไป  พิพิธภัณฑ์  นั่นหอศิลป์
ใช่เที่ยวกิน  ไร้สาระ  สะใจหนา
ยังโดนตี  เอาแต่เที่ยว  พวกเขี้ยวขา
บอกเลยว่า  ไม่ใช่แบบ  แสบคันมัน

อยากไปนอก  บอกไว้  ให้ประหยัด
โตทำงาน  เก็บเงินจัด  ประหยัดนั่น
เที่ยวฟุ้งเฟ้อ  โอ่ไฮโซ  โชว์อวดกัน
บอกลูกนั้น  ที่แม่ได้   ไปทำงาน