ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

เมื่อเธอไม่ เคยเห็น ฉันเป็นเพื่อน
เธอลืมเลือน อดีต ไว้ข้างหลัง
เห็นแก่ตัว อย่างไม่ เคยปิดบัง
เมื่อเธอหวัง แค่บันได ให้ก้าวเดิน

เห็นฉันเป็น แค่ฐาน ให้เธอสูง
แค่เอื้อมมือ จับจูง อย่างผิวเผิน
คิดจะจับ จะจูบ จะล่วงเกิน
เมื่อเธอเมิน ไม่เห็น ฉันเป็นคน

แล้วจะแคร์ อะไร ชายคนหนึ่ง
ใช่ลึกซึ้ง กว่าเพื่อน ทุกแห่งหน
แค่ผู้ชาย เลวเลว สักหนึ่งคน
ไม่มีผล กับชีวิต ของฉันเลย

มองแล้วเมิน ผ่านไป ในอากาศ
ถึงฉันขาด เธอไป ก็นิ่งเฉย
เราก็แค่ คนหนึ่ง ซึ่งคุ้นเคย
อยากจะยิ้ม เยาะเย้ย ที่ขาดกัน

จบวันนี้ ไมตรี เราก็จบ
เรื่องที่เคย พานพบ แค่ภาพฝัน
ถึงพรุ่งนี้ แสงแรก แห่งตะวัน
จะสลาย หมอกนั้น ในพริบตา

ระหว่างเรา ไม่มี อะไรอีก
จะกางปีก โบยบิน สู่เวหา
ใช้ชีวิต ให้คุ้ม กับเวลา
ที่เสียไป เพราะมา ประคองเธอ
*********************************

เขียนระบายอารมณ์น่ะค่ะ คำพูดอาจจะยังไม่ค่อยดีเท่าไหร่
ช่วงนี้กำลังหงุดหงิดกับ'เพื่อน'ที่ตอนนี้เป็น'อดีตเพื่อน'ไปละ

ทำไมทะเลาะกันซะล่ะ..... emo_02

โถๆๆ  emo_64

ขอบคุณคับพี่ดินหญ้า

ชอบมากคับ+5เลย eiei

อ่านะ ไม่ได้เห็นซะนานเลยบทนี้
ตัวเองแต่งเองแท้ๆ emo_54
ขอบคุณที่ช่วยขุดค่า

....กลอนเพราะดีครับ...แต่เพื่อน ยังไงก็ คือเพื่อน..นะครับ
                    กลอนนี้เคยอ่านมาครับ..

      คำว่า เพื่อน เตือนใจให้คอยคิด
      คำว่า มิตร เตือนใจให้คิดถึง
      คำว่า จาก ฝากไว้ให้คำนึง
      ให้ คิดถึง เพื่อนๆตลอดไป..