|
หัวข้อ: ดอกไม้ที่หอมของพ่อ-แม่ คือ ลูกกตัญญู/ดอกไม้ที่เหม็นของพ่อ-แม่ คือ ลูกเนรคุณ เริ่มหัวข้อโดย: Pamoo ที่ 23 กันยายน 2010, 03:22:PM เมื่อลูกเป็นคนดีดั่งที่หวัง ประดุจดั่งดอกไม้ที่สวยใส คนเป็นพ่อเป็นแม่แสนพอใจ จะหาใดมาเทียบไม่เปรียบปาน เมื่อลูกนั้นกตัญญูรู้คุณแม่(พ่อ) เปรียบได้แก่ดอกไม้ที่หอมหวาน ทั้งพ่อ-แม่เป็นสุขทุกวันวาร แสนชื่นบานสุขเหลือเมื่อลูกดี แต่ถ้าลูกหยาบคายใจย่อมทุกข์ สิ้นความสุข,สิ้นชื่อ,สิ้นราศี เปรียบดอกไม้กลิ่นเหม็นทั่วธานี คือลูกที่เนรคุณมิหนุนนำ ทำพ่อ-แม่สิ้นสุขทุกข์ถนัด ดุจเวรซัดกรรมซ้อนเสียจนหนำ น้ำตาพ่อแม่ไหลใจระกำ ทุกข์กระหน่ำยามลูกเนรคุณ ขออนุญาตนำคำของท่าน ว.วชิรเมธี มาเป็นชื่อของหัวข้อบทกลอนนี้นะคะ หัวข้อ: Re: ดอกไม้ที่หอมของพ่อ-แม่ คือ ลูกกตัญญู/ดอกไม้ที่เหม็นของพ่อ-แม่ คือ ลูกเนรคุณ เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 23 กันยายน 2010, 06:34:PM อยากเป็นดอกไม้หอมบานพร้อมพรั่ง
เป็นความหวังตั้งใจมอบไออุ่น ให้พ่อแม่แย้มยิ้มได้อิ่มบุญ คอยค้ำจุนหนุนเกื้อเพื่อทดแทน แต่เป็นได้แค่ดอกดินไร้กลิ่นหอม ไม่เพียบพร้อมอันใดทุกข์ใจแสน สิ่งที่ท่านเฝ้าหวังยังขาดแคลน เพียงสองแขนลูกน้อยคอยประคอง ไม่นับว่ากตัญญูรู้คุณท่าน เพราะเหตุการณ์นั้นมีที่บกพร่อง แต่สำนึกในใจยังใฝ่ปอง ยังเรียกร้องยึดมั่นกตัญญู emo_100 |