|
หัวข้อ: ฉันแพ้ เริ่มหัวข้อโดย: boomarang ที่ 20 กันยายน 2010, 05:01:PM ฉันแพ้ หากจุดหมายยาวไกลไร้จุดจบ ฉันคงพบประสบอยู่คู่ความหวัง ด้วยอ่อนแรงต้องแพ้ไปไร้กำลัง ขาดพลังต้านต่อท้อหัวใจ คิดถึงฝันพลันลองสมองสั่ง มือเท้าชาไร้กำลังจะสู้ไหว แสงเทียนริบหรี่ลับดับดวงใจ ไม่ยลยินถินใดในภวังค์ ไร้รู้สึกไหวเคลื่อนเตือนความคิด ปล่อยชีวิตติดอยู่คู่ความหลัง เหมือนแก้วแตกแหลกหายมลายพัง หมดความหวังสร่างไปใจตรอมตรม ฉันแพ้แล้วโปรดเถิดว่าอย่าเติมซ้ำ ขอรับกรรมที่ทำไปให้สาสม ชีวิตนี้ไร้ค่าพาโสมม สุดขื่นขมทนยากยิ่งสิ้นราคา เพราะดาวน้อยลอยไปไม่ถึงฝัน ต้องร่วงพลันลงดินสิ้นคุณค่า เราผู้แพ้แสนต่ำต้อยด้วยราคา ขอกลบหน้าฝากไว้กับผืนดิน หัวข้อ: Re: ฉันแพ้ เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 20 กันยายน 2010, 06:56:PM ด้วยความฝัน กำหนด ไว้ยาวไกล แล้วทำไม ไม่ก้าว สาวให้ถึง ได้ครึ่งทาง ก้มหน้า มารำพึง ปักหมุดตรึง แค่นี้ ดีหรือไง มีเป้าหมาย ตั้งไว้ ให้พุ่งชน อย่าวกวน ชีวิตอยู่ ต้องสู้ไหว ฉันแพ้ ไม่ลองสู้ ดูกระไร กำลังใจ อยู่ไหน ไม่นำมา ยืนแหงนหน้า ตาหลับ นับแปดเก้า หายใจเข้า ปอดใหญ่ ทั้งซ้ายขวา มือกำเกร็ง ตั้งมั่น เรียกขวัญนา แล้วลืมตา ย่างเท้า ออกเก้าเดิน จิตรแน่วแน่ ไม่แพ้ บุญกรรมเก่า คือภาพเงา หลอกไว้ ให้ขวยเขิน อย่าทะนง หลงผิด คิดจนเพลิน หรือบังเอิญ ผิดซ้ำ เขาห้ามกัน เปรียบสายน้ำ หยุดไหล ในลำธาร คงอยู่นาน ไม่เคลื่อน มีเขื่อนกั้น ได้กำลังใจ จากฝน หล่นมาพลัน ยังกดดัน เขื่อนพังได้ หายกับตา จะไม่แพ้ เมื่อแน่ใจ ได้คิดสู้ เหล่าศัตรู ฝังใน ใจนั่นหนา ไม่ชนะ ตนเองได้ จะอายนา อับอายฟ้า อายดิน สิ้นศักดิ์ตน. หัวข้อ: Re: ฉันแพ้ เริ่มหัวข้อโดย: ระบายจันทร์ ที่ 05 พฤศจิกายน 2010, 10:31:PM เพราะเธอสิ้นเยื่อใยใช่หรือเปล่า
จึงเก็บเอาหัวใจไปไกลห่าง สอดแทรกความเย็นชามากั้นกลาง แทนที่รักเคยวาง..อย่างง่ายดาย หรือมีรักใหม่เร้นเป็นเหตุผล รักฉันเลยตกหล่นเป็นคนพ่าย ต้นรักเพียรเพาะบ่มแท้งมงาย ขาดใส่ใจจึงตายที่ปลายทาง |