พิมพ์หน้านี้ - ค่าของเงิน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนตลกๆ ฮาเฮ => ข้อความที่เริ่มโดย: hort39 ที่ 15 กันยายน 2010, 08:28:PM



หัวข้อ: ค่าของเงิน
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 15 กันยายน 2010, 08:28:PM
มองเหรียญบาทครั้งก่อนตอนเป็นเด็ก
มันไม่เล็กนักหรอกจะบอกให้
ทั้งเหรียญห้าเหรียญสิบชิดซ้ายไป
เหรียญบาทใหญ่รุ่นเก่าเขาใหญ่โต

เงินหนึ่งบาทครั้งนั้นมันมีค่า
ใช้ซื้อหามากมายได้อักโข
เดี๋ยวนี้จับเรียงตั้งชั่งกิโล
อพิโถเงินบาทของชาติไทย

ทุนนิยมนิยามความฝันเพ้อ
ค่าเงินเฟ้อทุกวันจนหวั่นไหว
ดูเหรียญบาทเล็กลงคงเข้าใจ
นานวันไปคงเล็กเท่าเม็ดแตง

เงินหนึ่งบาทมันลดแทบหมดค่า
คนจนจนอ่อนล้าจนหน้าแห้ง
หาเท่าไหร่ไม่พอท้อสิ้นแรง
ข้าวของแพงแซงหน้าค่าของเงิน....


 emo_108 emo_108





หัวข้อ: Re: ค่าของเงิน
เริ่มหัวข้อโดย: jt ที่ 16 กันยายน 2010, 02:41:PM
สมัยนี้ ที่เงินบาท ขนาดย่อม
คงเพราะพร้อม น้อมนำ ว่าต่ำกว่า
ไม่อาจสู้ เหรียญสิบ ที่หยิบมา
หรือเหรียญห้า ไม่อาจเทียบ มาเปรียบกัน

ถึงบางคน บ่นเหรียญบาท ไม่อยากพก
มัวแต่ตก เส้นทางเงิน เดินหาฝัน
ในวันนี้ ที่เห็นค่า แค่แบงค์พัน
แต่วันนั้น อาจโตมา ด้วยบาทเดียว


หัวข้อ: Re: ค่าของเงิน
เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 16 กันยายน 2010, 09:23:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_028.gif)

มีสลึงถึงสี่จึงมีบาท
อย่าประมาทเงินทองเมื่อข้องเกี่ยว
ถังไม่แตกเข้ามั่งสักครั้งเชียว
ส่ายตาเหลียวแล้วเมื่อไม่เหลือมัน

เหลือแต่เราเศร้าสร้อยนึกน้อยจิตร
โถชีวิตเหลือวิโยคแสนโศกศัลย์
ชีวิตนี้จะอยู่ไปเพื่อใครกัน
สารพันปัญหามาล้อมรุม

พวกรบราฆ่ากันจนเป็นข่าว
ล้วนเรื่องราวอัตคัดความกลัดกลุ้ม
เพราะถังแตกแหลกเหลือเนื้อนุ่มนุ่ม
เลยจับกลุ่มเคลียปัญหาแล้วฆ่ากัน

พวกสาวหนุ่มซุ่มโสดโปรดรับรู้
ไม่ใช่เขาไร้คู่จึงผิดผัน
แต่เพราะเขาไร้ทรัพย์นับอนันต์
(ที่)คนนับหมื่นนับพันนั้นต้องการ

พวกอยู่เดี่ยวเปลี่ยวอนาถไร้ญาติมิตร
นึกพินิจเมตตาน่าสงสาร
พอถูกหวยบ้านโตหลังโอราฬ
มากลูกหลานเหลนโหลนขนกันมา

บอก..ยายตานี่หนูดูแน่แน่
ตอนที่ยายไม่แก่เหมือนหนูหนา
ยามร่ำรวยมันก็ช่วยขนกันมา
ยามยากเข็ญมันก็พาขนกันไป

อีกหลายหลากมากเรื่องอย่าเคืองขุ่น
เหมือนผมคุณวานตอบชอบผมไหม
ถ้าผมรวยคุณอาจตอบอย่างชอบใจ
ถ้าผมจน(คุณอาจบอก)โปรดไปไกลไกลทีน



(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_028.gif)