|
หัวข้อ: หน้าต่างบานเดิม.. เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 13 กันยายน 2010, 08:58:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/hello_001.gif) เปิดหน้าต่างบานเดิมแล้วเริ่มต้น ลิขิตดลเสกสร้างเหมือนอย่างหวัง เติมอักษรกลอนกลมนตร์จังงัง หมายความขลังกล่อมคนอ่านสงสารรัก ถึงจะไม่เห็นหน้าไขว่คว้าได้ เราก็ต่างอยู่ใกล้ใกล้ใจตระหนัก คนละฟากหน้าต่างทั้งสำนัก ได้ผ่อนพักเบิกบานสำราญใจ มวลสาวหนุ่มกรุ้มกริ่มส่งยิ้มชื่น ระเริงรื่นคืนนี้เลยสดใส ผู้ร่วมงานมากเหลือเอื้อเฟื้อใจ เริงสราญบานใจในบทกลอน (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_010.gif) เพลงประกอบราตรีสโมสรณ์ http://www.charyen.com/jukebox/play.php?id=29521 (http://www.charyen.com/jukebox/play.php?id=29521) หัวข้อ: Re: หน้าต่างบานเดิม.. เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 14 กันยายน 2010, 11:02:AM หน้าต่างบานน้อย คอยเปิดรับแสง
อาทิตย์สีแดง ฟ้าแจ้งงามตา มากมายมวบลมิตร ใกล้ชิดหนักหนา สรวญเสเฮฮา คารมคมกลอน หน้าต่างบานนี้ มากมีอักษร ต่างคนเว้าวอน ออดอ้อนรำพัน ลีลาอารมณ์ สมใจไฝ่ฝัน ทุกคืนทุกวัน สวรรค์บ้านกลอนฯ emo_100 หัวข้อ: Re: หน้าต่างบานเดิม.. เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 14 กันยายน 2010, 09:26:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_028.gif) เพราะหน้าต่างบานนี้แหละที่ไม่เหงา เปลี่ยนวันว่างเปล่าให้มีค่า เปลี่ยนความคิดที่ไร้การพัฒนา เข้าศึกษาและก้าวไปในเส้นทาง โลกที่เคยอับเฉาแหละโรยรา กลายเป็นโลกน่าเสน่หากลางแสงสว่าง รสชาดชีวิตที่เคยจืดจาง มันเข้มข้นในโลกกว้างเมื่อก้าวไป จากห้องแคบมุมหนึ่งเคยปิดกั้น ไม่เคยรู้ว่าเรานั้นแย่แค่ไหน เหมือนกระจกเงาในโลกกว้างหนทางไกล จากใครต่อใครจึงเห็นความเป็นเรา ฉันพร้อมแล้วที่จะก้าวสู่โลกกว้าง ฉันพร้อมจะสร้างโลกที่ว่างเปล่า ฉันพร้อมจะถ่ายทอดทุกเรื่องราว ฉันจะยีนอยู่ตรงนี้..เพื่อชาวประชา (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_028.gif) หัวข้อ: Re: หน้าต่างบานเดิม.. เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 15 กันยายน 2010, 01:24:PM หน้าต่างบานเดิม
ทุกครั้งที่เพิ่มเติมความสดใส ฉันยืนยิ้มและอิ่มใจ กับภาพใครบางคนที่ลอยมา เพราะหน้าต่างบานนี้ เราเคยมีวีรกรรมร่วมหรรษา กระโดดปีนป่ายมิเชือนช้า จนคุณครูจับได้ว่าเราหนีเรียน แล้วเราโดนฟาดก้น แสบเหลือล้น เพราะความเฮี้ยน ความผิดครั้งนั้นนำความเพียร ให้ฉันได้เขียนถ้อยความระบาย ได้รับรู้... เพื่อนคอยอยู่เคียงข้างไม่หน่าย จากนั้นเราคบกันดั่งเพื่อนตาย จะทุกข์ร้อนร่วมคลาย ไม่หน่ายร้างลากัน ครั้งหนึ่งในชีวิตเด็กมัธยม ที่หนีเรียนไปซ้อมบาส แล้วถูกทำโทษร่วมกัน |