หัวข้อ: เสียงเพรียกจากสายลม เริ่มหัวข้อโดย: knight_95 ที่ 13 กันยายน 2010, 04:28:PM ใบไม้สีน้ำตาล...ใบนั้น
ลมพัดก็พาพลันร่วงสิ้น ใบไม้ใบเก่าร่วงดิน ห่วงใยไปสิ้นห่วงใย มองหาเพื่อนสนิทมิตรก่อน เหลียวแลพวกอ่อนอยู่ไหน คิดถึงทุกเวลาคราใด ก็อยากให้ได้สนิทชิดกัน ลมเอ๋ยฝากความห่วงหา ดวงจิตคิดพาพ่วงฝัน ฝากรักฝากลมผสมจันทร์ ให้แก่เพื่อนกันตลอดไป ---คุณพระนาย--- หัวข้อ: Re: เสียงเพรียกจากสายลม เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 14 กันยายน 2010, 12:13:AM ยินเสียงลม ห่มจิต ใจคิดหา ผู้เคยมา ยืนเคียง เพียงร่วมฝัน ผู้เคยเกาะ กุมมือ ถือก้าวกัน ผู้เคยร่วม ฝ่าฟัน ปัญหาการณ์ ณ วันนี้ คนเคียง มิอยู่ข้าง ไร้ซึ่งร่าง จางกลิ่น สิ้นประสาน เหลือเพียงแต่ สายลม ผสมกานท์ แต่กลับไร้ เสียงขาน อันหวานทรวง คือเสียงเพรียก จากลม ผสมจิต ใจเผลอคิด ถึงวัน อันเคยหวง มีฉัน-เธอ เสมอเคียง เพียงแดดวง อดีตนั้น ช่างเป็นช่วง ท่วงงดงาม |