ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ผลงานรวมกลอนเปล่า “ไม่มีหญิงสาวในบทกวี” ของ ซะการีย์ยา อมตยา  คว้ากวีรางวัลซีไรต์ ปี 2553


“ไม่มีหญิงสาวในบทกวี” ของ ซะการีย์ยา อมตยา เป็นกวีนิพนธ์นำเสนอภาพและแนวคิดเพื่อการดำรงและดำเนินชีวิตอย่างสันติสุข ที่ผสมผสานวรรณศิลป์ ปรัชญา และศิลปะเข้าด้วยกันอย่างกลมกลืน ประกอบด้วยเนื้อหาหลากหลายมิติ ตั้งแต่ปัจเจกบุคคล จนถึงระดับสังคม ไม่ผูกกับยุคสมัย ไม่มีพรมแดน ข้ามมิติเวลา และมิติพื้นที่ มีความลุ่มลึก กระตุ้นให้เกิดจินตนาการ ขบคิดและคิดต่อ

กวีนิพน์เล่มนี้เป็นบทร้อยกรองอิสระ (free verse) มีความสอดคล้องระหว่างรูปแบบกับเนื้อหาที่มีความหลากหลาย แม้ไม่มีจังหวะของฉันทลักษณ์ แต่ผู้เขียนสามารถวางจังหวะคำกวีได้อย่างทรงพลัง และสามารถใช้ภาษาที่ทำให้เกิดจินตภาพ มีการสร้างภาพพจน์ที่ลุ่มลึก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การใช้การอ้างถึง (allusion) และปฏิทรรศน์ (paradox)

นายอดุล จันทรศักดิ์ ประธานคณะกรรมการตัดสิน กล่าวว่า รวมบทกวี “ไม่มีหญิงสาวในบทกวี” มีแนวคิดเพื่อการดำรงและดำเนินชีวิตอย่างสันติสุข ไม่มีพรมแดน ถึงแม้ว่าจะเป็นบทกวีไร้ฉันลักษณ์ แต่ไม่ถึงกับเป็นมิติใหม่หรือปรากฎการณ์ใหม่ของบทกวี แต่ผู้ประพันธ์เลือกคำได้อย่างมีพลัง มีความเป็นสากล สามารถสร้างจังหวะคำในความไร้ฉันทลักษณ์นั้นได้ ถ้อยคำมีพลังในทางกวีในทางวรรณศิลป์สูงมาก เป็นงานที่ไร้มิติ หมายความว่า คุณจะคิดว่ามันเป็นที่นั่นก็ได้ ที่นี่ก็ได้ มันเป็นปรัชญา กวีนิพนธ์ไม่ได้หมายความว่าเป็นฉันทลักษณ์อย่างเดียว คุณค่าของกวีนิพนธ์ไม่ได้อยู่ที่ฉันทลักษณ์เท่านั้น คำที่ผู้ประพันธ์สร้างโดยไม่ต้องอาศัยฉันทลักษณ์นั่นแหละคือความช่ำชอง คือความเจนจัดในการใช้ภาษา ซึ่งคณะกรรมการลงคะแนนลับกัน โดยทั้ง 7 เสียงมีมติเป็นเอกฉันท์ ฯลฯ


ที่มา http://www.bangkokbiznews.com/home/detail/life-style/read-write/20100906/351658/news.html (http://www.bangkokbiznews.com/home/detail/life-style/read-write/20100906/351658/news.html)

(ผู้ชายใต้เงาจันทร์)

......

เจ้าประคุณ   ลุ้นเ   แน่เพียงแต่เห็น

เปิด ประเด็นเว้นให้นะใจเอ๋ย
ใจที่คิดพาหนีไม่มีเลย