พิมพ์หน้านี้ - ฉันก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนน้อยใจ+กลอนขอโทษ => ข้อความที่เริ่มโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 06 กันยายน 2010, 09:07:AM



หัวข้อ: ฉันก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 06 กันยายน 2010, 09:07:AM
ฉันก็เป็นแค่เพียงคนคนหนึ่ง
เป็นคนซึ่งธรรมดาไม่อ่าโอ่
ยามทำงานชอบลุยไม่คุยโว
และยศศักดิ์ก็ไม่โตแค่ธรรมดา

เป็นผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งแสนเหงา
เป็นคนเศร้าแอบซ่อนใจอ่อนหนา
ภายนอกแกร่งทนทานปานศิลา
เจ้าน้ำตารินไหลข้างในทรวง

ความจริงจังจริงใจมีไม่น้อย
มันค่อยค่อยซึมซับระดับช่วง
เฝ้าอาทรร้อนใจในทั้งปวง
เฝ้าเป็นห่วงห่างไกลในสายตา

อาจไม่เชื่อว่าจะมีคนเป็นห่วง
คนที่หวงความสัมพันธ์อันมีค่า
แม้ไม่เคยได้พบสบนัยน์ตา
บุพเพพาบรรจบได้คบกัน

อย่าคาดหวังให้เป็นเช่นที่คิด
ทีละนิดเรียนรู้เกี่ยวกับฉัน
หากว่าซึ้งสายใยในสัมพันธ์
คงไม่สั้นจบลง...แค่ตรงนี้


 
emo_33 emo_62 emo_62 emo_62 emo_33


หัวข้อ: Re: ฉันก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: สุดสาย ที่ 06 กันยายน 2010, 10:48:AM


ถ้าจะถาม..ถึงห้วงใจ..ใครคนนี้
วางใจที่..ผ่านความขม..ระทมไหว
ไว้ตรงที่..มีความต่าง..ข้างข้างใคร
เก็บหัวใจ..ที่ไหวหวั่น..ด้วยวันใด

ฉันเป็นเพียง..ผู้หญิงหนึ่ง..ซึ่งปวดร้าว
ผ่านความเศร้า..ที่หวาดหวั่น..วันอ่อนไหว
ผ่านความเจ็บ..ที่เก็บกด..หยดในใจ
รินหลั่งไหล..ยังคงรด ..หยดน้ำตา

ความเป็นฉัน..มันยากลึก..เกินนึกถึง
ไร้คนซึ่ง..มาเข้าใจ..หรือใฝ่หา
เหลือเพียงใจ..ที่ย่ำแย่..แม่ให้มา
ใช้ฟันฝ่า..เพื่อเยียวยา..รักษาเอง

..nara..

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_147.gif)
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_150.gif)




หัวข้อ: Re: ฉันก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 06 กันยายน 2010, 11:09:AM

เพียงผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเดินผ่าน
จึงประมาณอ่านใจไม่ได้หนอ
รับรู้สึกปรึกษาหากกล้าพอ
ชายคนนี้จึงขอรอเวลา

ในค่ำคืนขื่นค้างขออ้างข่ม
ขับความตรมขมผลักคอยรักษา
ผ่านความเศร้าเหงาทรวงร่วงน้ำตา
ชายนี้หนากล้าพอจะรอใจ

มิถามถึงซึ่งเถ้าเงาความเจ็บ
จะขอเหน็บเก็บกำคำสงสัย
จงลืมเสียความเศร้าอย่าเหงาไป
ต้นรักใหม่ใบงามอร่ามเรือง




หัวข้อ: Re: ฉันก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 06 กันยายน 2010, 12:40:PM
...คือหญิงหนึ่ง...ซึ่งใจ...เคยไหวอ่อน
อาจแรงร้อน...บางครา...ดูฟ่าเฟื่อง
มีแกร่งกล้า...ท้าชน...บนความเคือง
แท้จริงเซื่อง...ซึมเศร้า...เหงาก็เป็น

...บนเส้นทาง...ชีวิต...ลิขิตไว้
ต้องเดินให้...ผ่านพ้น...จนคนเห็น
ให้โลกรู้...กู้กลับ...จับประเด็น
ความยากเย็น...แห่งหญิง...ผู้จริงจัง
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_077.gif)
.....................//ทอฝัน


หัวข้อ: Re: ฉันก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 06 กันยายน 2010, 03:18:PM
...ฉันเป็นเพียงหญิงคนหนึ่งในบ้านกลอน
เอาอักษรเทาะความในที่ใจเจ็บ
กลั่นออกมาผสมบ่มความเก็บ
นำเข้าเย็บเป็นถ้อยเรียงร้อยคำ

...บางครั้งไหวจากอารมณ์ข่มรู้สึก
จากส่วนลึกที่เกาะกินทั่วถิ่นนำ
ทุกหยาดหยดจดมาคร่าทรงจำ
ทุกข์ร่ายรำน้ำตาเยือนเป็นเพื่อนไป

...ไม่ใช่คนดีเลิศประเสริฐศรี
เก็บฤดีที่บอบซ้ำทำหวั่นไหว
เป็นเพียงหญิงบ้านๆด้านกาพย์ใจ
บรรจงไชแค่อักษรตอนร้าวราน...


หัวข้อ: Re: ฉันก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 07 กันยายน 2010, 03:39:AM

อย่าคาดหวังให้เป็นเช่นที่คิด
ทีละนิดเรียนรู้เกี่ยวกับฉัน
หากว่าซึ้งสายใยในสัมพันธ์
คงไม่สั้นจบลง...แค่ตรงนี้

*************************

เป็นผู้ชายธรรมดาเพียงคนหนึ่ง
แต่ถูกดึงแล่นไปในวิถี
คนไหนดี ดีตอบมอบชีวี
แต่ใครร้ายหลีกหนีไม่บีฑา

ไม่ต้องการทำใครให้เจ็บปวด
ไม่โอ้อวดผู้ใดให้ตามหา
ไม่ชอบการเหยียบย่ำพร่ำนินทา
ชอบตั้งหน้าทำกินไปวันวัน

อย่าคาดหวังว่าฉันนั้นเลิศหรู
อย่าคาดหวังเป็นผู้สู่ความฝัน
อย่าคาดหวังว่าใจดีสาระพัน
เพราะตัวฉันนั้นเพียงปุถุชน

อย่าใจน้อยถ้าฉันนั้นพูดผิด
อย่าใจน้อยหงุดหงิดคิดหวังผล
อย่าใจน้อยมัวนั่งเป็นกังวล
เพราะฉันคนบางทีก็ผีเข้า

มีกิเลสตัณหาสาระพัด
มันยังตัดไม่ได้เพราะใจเน่า
มีทุกข์สุขโศกศัลย์นั้นเป็นเงา
โปรดอย่าเดา,คิดแทน,อย่าแสนงอน

 emo_55

“ปรางค์  สามยอด”


หัวข้อ: Re: ฉันก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง
เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 25 กันยายน 2010, 10:14:PM

เพียงผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเดินผ่าน
จึงประมาณอ่านใจไม่ได้หนอ
รับรู้สึกปรึกษาหากกล้าพอ
ชายคนนี้จึงขอรอเวลา

ในค่ำคืนขื่นค้างขออ้างข่ม
ขับความตรมขมผลักคอยรักษา
ผ่านความเศร้าเหงาทรวงร่วงน้ำตา
ชายนี้หนากล้าพอจะรอใจ

มิถามถึงซึ่งเถ้าเงาความเจ็บ
จะขอเหน็บเก็บกำคำสงสัย
จงลืมเสียความเศร้าอย่าเหงาไป
ต้นรักใหม่ใบงามอร่ามเรือง



(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_111.jpg)

เพียงแค่ผ่านหาญกล้าเข้ามาปลอบ
รู้สึกขอบคุณยิ่งทุกสิ่งเรื่อง
เพียงสักคนทนได้โดยไม่เคือง
เพราะขาดความต่อเนื่องเรื่องมันยาว

หวังไว้มากจากศูนย์เพิ่มคูณร้อย
หมดใจปล่อยรักให้จากใจสาว
เขาไม่สนหม่นนักอกหักร้าว
หมดแรงก้าวเดินต่อท้อทุกข์ใจ

เจ็บเหลือเกินเมินหน้าหลบตาซ่อน
น้ำตาร้อนย้อนกลับระงับไหล
จะขอลบความเศร้าเหงาทันใด
หากมีใครร่วมหุ้นลงทุนรัก.

emo_60

“Kanthita”
25 ก.ย. 2553
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_043.gif)