|
หัวข้อ: ด้วยสองมือสองเท้า เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 04 กันยายน 2010, 02:11:AM เดินโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจไร้คู่คิด แสนเหงาจิตวังเวงเกรงไปหมด ทำอย่างไรดีหนาอนาคต จะสวยสดทุกข์เศร้าไม่เข้าใจ รู้แต่เพียงวันนี้ที่เป็นอยู่ ต้องต่อสู้ฝ่าฟันแม้หวั่นไหว เพื่อตัวเองอยู่รอดและปลอดภัย มิมีใครเคียงข้างก็ช่างมัน แต่ละก้าวเท้าเดินเผชิญโลก สุขและโศกเคล้าปนคนเย้ยหยัน สติรู้ตัวได้ในทุกวัน รู้เท่าทันเหตุผลหรือกลลวง ไม่แปลกหรอกที่จะเดินโดดเดี่ยว ตัวคนเดียวสบายใจไร้คนห่วง อิสระเสรีมีทั้งปวง เพียงใจหน่วงแอบช้ำทนกล้ำกลิน ด้วยสองมือสองเท้าที่ก้าวมั่น จะสร้างฝันด้วยแรงอันแข็งขืน จะคว้าจันทร์งดงามยามค่ำคืน จะหยัดยืนปีนป่าย...ให้ได้ดาว emo_84 emo_84 emo_84 emo_89 หัวข้อ: Re: ด้วยสองมือสองเท้า เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 04 กันยายน 2010, 03:49:AM เพราะกรรมเก่าเข้ามาบัญชาให้ เร่ร่อนไปตามทางสู่กลางหาว สู้ชีวิตลิขิตตนบนฟ้าพราว เพื่อตัวเองมือยาวจะสาวเดือน ด้วยความหวังตั้งใจจึ่งไม่ท้อ เพื่อจะก่อสร้างตัวไม่มัวเลื่อน เอาสติติดตัวไว้คอยเตือน ดั่งหนึ่งเพื่อนแนบกายมิคลายคลอน พบมิ่งมิตรคอยยื่นมือจับมั่น ยืนเคียงกันฟันฝ่ามาคอยป้อน หยดน้ำใจใสสะอาดมิขาดตอน ดั่งจะรอนแรมใกล้ด้วยไมตรี นี่นะหรือพรหมลิขิตที่ขีดเส้น หรือกรรมเวรชี้ขาดมิอาจหนี จะยังไงก็พร้อมขอยอมพลี มันจะมีอีกไหมไหนบอกมา? จะได้รู้ว่ามืดไม่มีแจ้ง จะได้รู้ว่าแล้งจนทั่วหล้า จะได้รู้ว่าน้ำไม่ท่วมนา จะได้รู้ว่าฟ้าไม่ปราณี ขอขอบใจมิ่งมิตรไม่คิดจาก แม้ลำบากเพียงใดมิหน่ายหนี ยังเฝ้าคอยแม้นานกาลเป็นปี เถอะ คนดีสักวัน...ฝันเป็นจริง emo_55 ปรางค์ สามยอด มาแจมน้องใหม่ จ้า หัวข้อ: Re: ด้วยสองมือสองเท้า เริ่มหัวข้อโดย: Pamoo ที่ 04 กันยายน 2010, 05:30:PM ด้วยสองมือ สองเท้า ก้าวฟันฝ่า ปรารถนา อนาคต ที่สดใส ความมุ่งมั่น นั่นหนา พาก้าวไกล แม้ลำบาก แค่ไหน อย่าได้เกรง...... emo_108 emo_108 emo_108 หัวข้อ: Re: ด้วยสองมือสองเท้า เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 04 กันยายน 2010, 08:22:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_062.gif) " หนึ่งสมองสองมือ..ก็คือเรา" หนึ่งสมองสองมือยื้อถึงขา ทั้งกายาและใจไม่อวดเบ่ง บัดตั้งสู้ขวากหนามตามละเลง ที่ข่มเหงชะตากรรมก็ทำไป เพียงหนึ่งนี้ชีวิตลิขิตแล้ว ทางมิแผ้วผ่องผาดชัดแจ่มใส ก็ต้องบากต้องถางแม้อย่างไร พ้นผ่านได้..คือรางวัล..ในขั้นยล จะหม่นท้อขอสู้กู้สักครั้ง ทิ้งความหลังที่ร้าวก้าวอีกหน ทางข้างหน้าปร่าหมองต้องมืดมน ยังไม่สนพ้นวันนี้ที่ต้องทำ คือจุดใหญ่ให้พ้นบนวิบาก เราต่างหากผู้ชุบอุปถัมภ์ ประครองตนพ้นกากวิบากกรรม และมิตรล้ำคือผู้หนุนด้วยบุญพา หนึ่งโชคดีมีตัวตนบนโลกนี้ สองไมตรีจากเพื่อนเยือนมากหน้า สามชีวิตมักสั้นผันเวลา จึงตั้งตาตั้งจิตคิดให้ไกล คงเท่านี้ชีวิตหากคิดสู้ จะเลิศหรูดูหม่นคงทนไหว เมื่อชะตามอบกฎทดสอบใจ ก็ต้องสู้กู้ใหม่..ในชะตา emo_108 " มะสะแป..วาจาหรูหรา..พอเจอเข้าสักครา..ก็น้ำตาปรี่..ขี้แย..อิอิ..เป็นกำลังให้กันและกันน๊า......" emo_85 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_062.gif) |