พิมพ์หน้านี้ - แม่มดหลงยุค

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนตลกๆ ฮาเฮ => ข้อความที่เริ่มโดย: สมนึก นพ ที่ 15 สิงหาคม 2010, 01:26:PM



หัวข้อ: แม่มดหลงยุค
เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 15 สิงหาคม 2010, 01:26:PM
..........หนุ่มหนึ่งนี้ เหล่านารี หนีหายหมด
สุดรันทด ทนอยู่ไป ขายขี้หน้า
ขึ้นสะพาน ใจหมายมุ่ง พุ่งคงคา
จบชีวา จบกันที ชีวีตรู

..........มีเสียงหนึ่ง มาทายทัก จากด้านหลัง
เสียงแว่วดัง และมุ่งหวัง อยากจะรู้
คือยายเฒ่า แก่ชรา มายืนดู
และอยากรู้ สาเหตุนั้น มันฉันใด

..........หนุ่มเล่าให้ฟัง เรื่องความหลัง ดังที่เศร้า
คุณยายเฒ่า กล่าวออกมา ว่าเชื่อไหม
ยายช่วยได้หมด เพราะเป็น แม่มดไง
ปลุกเสกได้ สิ่งหายไป กลับได้พลัน

..........หากต้องการ ต้องยืนยัน ผ่านข้อแม้
ด้วยยายแย่ เหินห่างหาย ผู้ชายนั้น
นอนกับยาย คือความหมาย ได้เปลี่ยนกัน
ผ่านไปนาน แม่มดยาย ได้เปรมปรีดิ์

..........ฝ่ายหนุ่มน้อย ได้สอบถาม ตามสัญญา
ยายชรา ถามอายุวัย ในปีนี้
บวกลบ คูณหารเสร็จ ยี่ สิบเอ็ดปี
เร็วๆซียาย ใช้คาถา เรียกหาเธอ

..........ยายพูดว่า อายุเจ้า เข้าปานนี้
ยังจะมี ความเชื่อแน่ แม่มดเหรอ
555 หัวเราะไป คล้ายละเมอ
สะใจเธอ หัวเราะได้ ไปหลายวัน

..........อุทาหรณ์ สอนจิตร คนคิดตาย
โดยมุ่งหมาย อยากจะตาย ให้เร็วนั้น
เห็นยายเฒ่า เดินมาใกล้ โดดให้ทัน
ไม่ทรมาน จากเสียงหัวเราะ เยาะเย้ยนา.

............................................................................
ต้องขออภัย คงไม่หยาบนะ หากพิจารณาแล้วไม่เหมาะสม กรุณาลบด้วยครับ