ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

    เมฆน้อยลอยเลื่อนเคลื่อนลงต่ำ                     ไม่อาจคงค้ำฟ้ายืนหยัดได้
เปรียบเสมือนหนึ่งทรวงหนึ่งดวงใจ               คงมิได้อยู่เคียงฉันตลอดเวลา
   มวลหมู่เมฆลอยเลื่อนเคลื่อนไปในเมฆา            มิอาจค้ำฟ้าต้องหลั่งมาเป็นสายฝน
เปรียบเหมือนหนึ่งใจในหนึ่งค น                    มิอาจทนความเปลี่ยนแปลงและเปลี่ยนไป
    เธอหนึ่งคนฉันหนึ่งคนและหนึ่งใคร          เป็นไปได้ที่หนึ่งใครอาจเปลี่ยนใจใครหนึ่งคน
ฉันคนนี้อาจมีบ้างบางเวลาที่สับสน               ว่าหนึ่งคนที่เปลี่ยนไปเพราะใครกัน
   คู่ควรไหมใช่ฉันไหมที่ต้องทน                  ความสับสนที่เข้ามาเบียดบังใจ
ควรค่าหรือที่ต้องทนควรค่าไหม                  ถามกับใจตัวเองเสมอมา
    คำตอบคือพ่อยอดชู้พ่อยอดชีวา                มิควรค่าคู่ควรเสมอใจ
ควรแล้วหนาที่เธอควรจะจากไป                     ไปไกลแสนไกลแล้วอย่าได้คืนกลับมา
     emo_32 emo_32 emo_32 emo_32 emo_32 emo_45 emo_45 emo_45 emo_45
 emo_84 emo_84 emo_84 emo_84 emo_84 emo_84 emo_84 emo_84 emo_84 emo_84
 emo_89 emo_89 emo_89 emo_89 emo_89 emo_89 emo_89 emo_89 emo_89 emo_89