|
หัวข้อ: ร้างขวัญบุหลันเลือน (วลีลักษณา) เริ่มหัวข้อโดย: hathaichanok ที่ 06 สิงหาคม 2010, 09:48:PM ***
หัวข้อ: Re: ร้างขวัญบุหลันเลือน (วลีลักษณา) เริ่มหัวข้อโดย: อัศจรรย์จิต ที่ 07 สิงหาคม 2010, 03:57:AM เจ้าบุหรงคงบินสู่ถิ่นฟ้า
ผ่านแสงจ้าทอทิพย์ระยิบหนอ ข้ามเขาเขินเนินดงยังคงรอ วันคืนคอนย้อนย่อมาคลอค้าง หอมหนอหอมดอมดมชมบุหงา ชื่นไม่ซาพากลิ่นไม่สิ้นสร่าง กลิ่นตลบพลบโพ้นไม่อำพราง ในไพรกว้างอย่างนี้มีมนตรา หัวข้อ: Re: ร้างขวัญบุหลันเลือน (วลีลักษณา) เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 07 สิงหาคม 2010, 12:44:PM ขวัญดวงน้อยลอยหลุดมุดเมฆน้อย ร้างเจ้าคอยหงอยเหงา ดูเศร้าหนา ดาราเลื่อนเคลื่อนออก นอกนภา ไต่ข้ามฟ้า หาขวัญ พลันกลับคืน กี่คืนผ่านลางแรม แซมใจหม่น บันดาลดลค้นเจอ พร่ำเพ้อฝืน ขวัญเจ้าเอ๋ยเคยอยู่ ชู้ช่ำกลืน ดั้นด้นยืนดื่นดึก นึกน้อยใจ ขวัญยังทิ้งชิงหนี น่าตีนัก ใจทึกทักรักร้าง อ้างว้างไหม ไยเกิดมาลาจาก เรื่องพรากใจ จะขวัญไหน หรือใจรัก ยักไม่เจอ emo_62 |