ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ผ่านวันมา เวลาเลย เคยพบเจอ

เวลาเผลอ เธอไม่พลาด ลวนลามฉัน

ตั้งแต่เด็ก เล็กถึงโต มีหลายวัน

สัมผัสฉัน นันแนบแนียน นัวร่างกาย


ในเมื่อวาน ฉันตื่นสาย เร่งเร็วรีบ

ร้อยแรงถีบ ไปทำงาน พาลขวนขวาย

แต่งตัวเสร็จ เธอมารอ สัมผัสกาย

ใช่ใจง่าย ด้วยจุดหมาย ต้องทำงาน


มาวันนี้ เพื่อหนีเธอ เที่ยงเวลา

ตื่นเช้ากว่า เหยียดกายา ใจกล้าหาญ

จักไม่ยอม ให้ลวนลาม ยากทนทาน

ใจร้าวราน อันนงคราญ ยังมารอ


แต่ยังไง ใจยืนหยัด ขัดใจสู้

จะนั่งอยู่ ที่บ้านนี้ คล้ายคนหงอ

ยอมไปสาย กายบำเรอ มากเกินพอ

วันนี้ขอ ไม่ยอมให้ สัมผัสกาย



ฝนตกตอนออกจากบ้านตลอด -  -

 

อันความนัย ไม่มีเกิน ตัดพ้อฝน

อันเป็นคน หรือน้องฝน มิได้หมาย

จะปัดสาว ตัดสวาท พูดยังอาย

น่าใจหาย ยังเป้นชาย ไร้คู่เคียง   -  -  ^^

อันไร้คู่ ฉไหนอยู่ เปลี่ยวเอกา

เพียงเพราะ เรื่องเวลา ไม่เหมาะสม

กี่คนพ้น กี่ช้ำผ่าน ได้เคยตรม

ตอนนีผม อยู่คนเดียว สบายใจ


ทุกวันนี้คนต้องการเวลาจากผมไป  ครอบครัว เพื่อน งาน   มันเคยมีที่มากพอสำหรับ คนรัก  แต่ยากนัก เมื่อเขา ต้องการเวลาเพิ่ม  แล้วเรา ยากที่จะให้ -  -