|
หัวข้อ: คิดถึงเจ้าตัวน้อย เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 19 กรกฎาคม 2010, 05:37:AM (http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/ATT00025-1.jpg) คิดถึงเจ้าตัวน้อย คิดถึงเจ้า ตัวน้อย ไปอยู่ไหน? เธอหายไป หลายวัน ฉันห่วงหา สุขภาพ ไม่ค่อยดี บางเวลา เฝ้าคอยท่า เนื้อเย็น เป็นยังไง? สบายดี ส่งข่าว หนาวหรือร้อน? อยากจะฟัง เสียงอ้อน งอนใช่ไหม? หรือว่าเจ้า ไม่ค่อย สบายใจ? รู้บ้างไหม มีคน เขารอคอย? หรือเจ้าเบื่อ บทกลอน อักษรสาร? น่าสงสาร ปวดหัว จนเหงาหงอย เขียนจนมั่ว หัวตัน มันใจลอย ก็เลยพลอย สุดเซ็ง ไม่เล็งแล ธรรมดา หัดใหม่ ยังไม่เก่ง จึงต้องเคร่ง กฎเกณฑ์ ดั่งเป็นแม่ แบบที่วาง ไว้หนอ อย่างอแง ขอเพียงแต่ อ่านบ่อย อย่าน้อยใจ กลับมาเถิด คนดี อย่าหนีหน้า มีคนท่า รับขวัญ วันสดใส อยากให้เจ้า เพลิดเพลิน จำเริญใจ รับอุ่นไอ ทิพย์สถาน ณ ลานกลอน มอบให้น้องใหม่ ทุกคน จ้า emo_56 emo_55 ปรางค์ สามยอด (http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/49-1.gif) หัวข้อ: Re: คิดถึงเจ้าตัวน้อย เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 13 สิงหาคม 2010, 01:11:PM คิดถึงเจ้าตัวน้อย คิดถึงเจ้า ตัวน้อย ไปอยู่ไหน? เธอหายไป หลายวัน ฉันห่วงหา สุขภาพ ไม่ค่อยดี บางเวลา เฝ้าคอยท่า เนื้อเย็น เป็นยังไง? สบายดี ส่งข่าว หนาวหรือร้อน? อยากจะฟัง เสียงอ้อน งอนใช่ไหม? หรือว่าเจ้า ไม่ค่อย สบายใจ? รู้บ้างไหม มีคน เขารอคอย? หรือเจ้าเบื่อ บทกลอน อักษรสาร? น่าสงสาร ปวดหัว จนเหงาหงอย เขียนจนมั่ว หัวตัน มันใจลอย ก็เลยพลอย สุดเซ็ง ไม่เล็งแล ธรรมดา หัดใหม่ ยังไม่เก่ง จึงต้องเคร่ง กฎเกณฑ์ ดั่งเป็นแม่ แบบที่วาง ไว้หนอ อย่างอแง ขอเพียงแต่ อ่านบ่อย อย่าน้อยใจ กลับมาเถิด คนดี อย่าหนีหน้า มีคนท่า รับขวัญ วันสดใส อยากให้เจ้า เพลิดเพลิน จำเริญใจ รับอุ่นไอ ทิพย์สถาน ณ ลานกลอน ปรางค์ สามยอด (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_015.gif) (http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:kg0XfuyBehkS6M:http://i232.photobucket.com/albums/ee274/akapong99/Pangporn/album12/d10.jpg&t=1) ขอบคุณค่ะลุงปรางค์ที่คิดถึง เห็นเมล์จึงรีบมาตอบคำถาม สุขภาพดีหายห่วงตามความงาม อาจมีจามคงเพราะลุงถามมา สบายดีจร้าส่งข่าวถึงลุงรัก อยากพิงพักอิงแอบแนบอุรา หลานเข้ามาออดอ้อนให้ห่วงหา ทุกเวลาคิดถึงนะลุงปรางค์ ไม่ได้เบื่อบทกลอนตัวอักษร เพราะหลานนอนอยู่บ้านที่เมืองไทย กินอาหารจานใหญ่ที่วางไว้ แม่ใส่ใจทำให้ทานทุกวัน ไม่น้อยใจยังไงก็ไม่เก่ง ไม่ได้เคร่งกฎเกณฑ์ที่วางไว้ อยากงอแงเผื่อลุงปรางค์เอาใจใส่ แกล้งน้อยใจให้ลุงห่วงใยกัน กลับมาแล้วอัสดงไม่หนีหน้า มีลุงมารับขวัญวันสดใส หลานเพลิดเพลินบ้านกลอนคนใส่ใจ ที่ไหนไหนไม่อบอุ่นเท่าบ้านกลอน พระอาทิตย์อัสดง (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_015.gif) |