หัวข้อ: เด็กคือ..ผ้าขาว เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 16 กรกฎาคม 2010, 11:44:AM เด็กคือ..ผ้าขาว (http://img249.imageshack.us/img249/1527/littlenun.jpg) เด็กนั้นคือ ผ้าขาว แวววาวใส หากผู้ใหญ่ ใส่สี ที่เปรอะเปื้อน เด็กเติบโต โง่ชั่ว มัวลางเลือน สีเลอะเกลื่อน เตือนให้เห็น เป็นธรรมา ปกติ ก็ราคี ดีไม่ชอบ แม้เก่งรอบ รู้โลก กลับโศกหนา อัจฉริยะ ด้วยอริยะ มานะพา เป็นคนดี ศรีสง่า น่านิยม เก่งแต่ชั่ว พัวพัน หันเหสู่ อบายมุข ทุกผู้ สู่ทางล่ม โกงกินปล้น ฆ่าคนตาย ร้ายเป็นปม สีดำถม ทับผ้าขาว เคยวาวแวว คุณธรรม นำสีใส ได้ถึงขาว นำโน้มน้าว ก้าวอริยะ มานะแน่ว อย่าใส่สี ที่เลอะ เปรอะปนแนว ให้ผ้าขาว ได้วาวแวว ดั่งแก้วงาม .. กุลมาตา-singlemom99- 16 กรกฎา 2553 หัวข้อ: Re: เด็กคือ..ผ้าขาว เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 17 กรกฎาคม 2010, 06:21:PM ใครจะเปิด ใครจะปิด สิทธิ์ของเขา
พ่อแม่เรา เขาปิด เราปิดด้วย มีลูกหลาน สานต่อ ขอเอออวย ตามแนวบรรพบุรุษช่วย ด้วยภูมิใจ ใครจะเป็น อย่างไร ใครชมติ ใช่ทิฐิ ที่ตั้งมั่น นั้นคือใช่ พ่อแม่เรา เขาเอาธรรม ประจำใจ เราก็ใช้ ไม่ลอก ช้างนอกมา ปิดก็ดี เปิดก็ได้ ใครกำหนด ใช่หมดจด โทษคุณมี ทุกที่หนา ใครถนัด จัดแนวไหน ใครหยามมา นั่นละหนา บ้าทราม ต้องตามใคร หากผ้าขาว ร้าวเพราะลอก หลอกให้เปิด สีดำเกิด เพราะเปิดปน จนมักใหญ่ พ่อแม่สอน ป้อนแนวหนึ่ง กลับดึงให้ ผ้าขาวหม่น คนดื้อใคร่ ใส่ปนเป ครอบครัวแยก แตกร้าว ผ้าขาวหม่น อกตัญญุตาผล จนหันเห สร้างบาปกรรม นำพา ด่าเกเร เปิดแล้วเห้ เกรั้น ปั่นจนเลว คนมีธรรม นำช่วยให้ ไปทางถูก ช่วยสร้างปลูก ถูกดี มิลงเหว ผ้าขาวใส ใฝ่กตัญญู รู้เลวเกว มิตามผิด ติดคนเลว ลงเหวตาม ช่วยผ้าขาว ใช่เอา เข้าพกห่อ ช่วยแม่ต่อ ให้พอดี มิผลีผลาม พ่อแม่นั้น ท่านมีบุญ คุณหนุนงาม ลูกอย่าหยาม เหยียดท่าน รั้นตามเลว ท่านขัดเจ้า ต้องเข้าใจ ให้เจ้าคิด เจ้าทำผิด จึงขัด เจ้า มิเอาเหว ท่านด่าว่า ตราหน้าเจ้า เพราะเข้าเลว อย่าใส่เปลว ไฟโกรธ โทษท่านเลย คบคนดี มิมีรั้ง ให้ฟังแม่ คบคนแย่ แท้ยุ แม่ดุเผย ใครจะเลือก เปลือกหรือแก่น แม่นแล้วเอย แก่นช่วยเปรย ให้สติ มีคุณธรรม .. ที่วัดดีๆ..และคนดีๆที่โชคดีได้เจอบ้าง..เขาจะสอนเด็กให้เข้ากับพ่อแม่ ท่านด่าว่าก็ให้เข้าใจว่ารักมาก..ก็ด่ามาก(ท่านก็ทำผิด..ศีลข้อ ๔ ยังไม่ได้เหมือนกับเรา) แต่คนที่ดึงเด็กไปเข้าพวกตัว..เพื่อประโยชน์ของตัว..จะด่าพ่อแม่เด็ก..แบบ..ให้ร้าวให้แตกกันไปเลย..ใช้ปากหวานหู..เอาอกเอาใจ..แม้ในสิ่งผิด..ให้เด็กหลง |