หัวข้อ: "ไม่รู้ตัว?" เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 09 กรกฎาคม 2010, 03:45:AM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_140.gif) "ไม่รู้ตัว?" ๐ ๐ วันก็ยังคงเดิมเฝ้าเติมฝัน มีทั้งหวั่นทั้งสุข-สนุกขำ ชินกับเสียงนกร้องพ้องลำนำ เมฆร่ายรำวิถี..เวทีฟ้า ๐ ใจก็เพลินเดินก้าวพราวกับยุค แล้วจู่จู่ความสุข-ก็รุกหา ไม่รู้ตัวพรหมท่านเสกสรรมา ความประหม่าเริ่มอ่วม..จนท่วมใจ ๐ ความรักเยือนทีเผลอ-เซ่อไปหมด เราดุจมดขี้แยแต่เมื่อไหร่ เห็นเธอเป็นน้ำตาลนั้นเมื่อใด คราอยู่ใกล้ปรารถนา..จะครอบครอง ๐ หรือเธอทำเสน่ห์-เท,รด,ราด ลงใส่ทาสซึมฝัง..ร่าง-สมอง ยลเธอสวยหน้าหลังรูปดั่งทอง แอบประคองเธอไว้..ด้วยใจชาย ๐ ดีที่ลมหายใจนั้นไร้รูป จึงระดมฝากจูบ..เธอได้ง่าย ในความเก้อความเขินเกินเดียวดาย เราคือฝ่ายเคว้งคว้าง..อยู่ข้างเดียว ๐ วันนี้ยังเหมือนเดิม-แต่เพิ่มฝัน ส่งให้ชายหนึ่งนั้นฝันเด็ดเดี่ยว วันที่รักทักทายคล้ายคลื่นเกลียว โหมสาดเชี่ยวทำชาย..ร่ายรำพัน.. ระนาดเอก สวิสเซอร์แลนด์ ๘ ก.ค.๒๕๕๓ emo_25 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_140.gif) หัวข้อ: Re: "ไม่รู้ตัว?" เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 10 กรกฎาคม 2010, 09:05:AM ๐..กว่าจะรู้ตัว..๐ กว่าจะรู้ตัวได้..ก็สายแล้ว รักตั้งแนวแถวตรง..อย่างคงมั่น น้อมคำนับรับใจ..ใครคนนั้น อย่างที่มันไม่เคย..เลยผ่านมา โดยไม่ตอกบอกกล่าว..ให้เรารู้ แต่อยู่อยู่กลับจำ..นำไขว่คว้า ให้อยากพิงอิงแอบ..แนบสายตา ทุกเวลานาที..ที่หมุนไป โดยเฉพาะสายตา..เวลาว่าง ชอบมองค้างช่างเพลิน..เกินห้ามไหว จดจับจ้องมองเธอ..จนเผลอใจ รักโดดใส่เต็มประตู..ไม่รู้ตัว ทุกการจับขยับร่าง..ดุจนางฟ้า ก้าวซ้ายขวา น่ารัก..น่าทูนหัว สรรพางค์ร่างกาย..ดั่งสายบัว ยามอ่อนตัวเอนไหว..ในสายธาร หากวันใดไม่เจอ..เผลอหงุดหงิด เหมือนตะขิด-ตะขวง..ทรวงฟุ้งซ่าน ไร้กำลังวังชา..สู้หน้างาน คล้ายอาการลงแดง..แทงลงใจ กว่าจะรู้ตัวได้..ก็อายม้วน นั่งแย้มสรวลจวนว่า..คนบ้าใบ้ หลุดตกหลุม..รักเขา..เข้าเต็มใบ นับตั้งแต่ เมื่อใด..หนอใจเรา?.... แฮะๆๆเจอกับดักหัวใจเข้าให้แล้วหนอ... emo_85 ***เมฆา...*** หัวข้อ: Re: "ไม่รู้ตัว?" เริ่มหัวข้อโดย: pearpunwa ที่ 24 กรกฎาคม 2010, 03:00:AM วันก็ยังคงเดิม..เพิ่มคือรัก อยากพบพักตร์ประจักษ์จิตคิดถึงเขา ฝากสายลมที่พรมไล้กายแทนเรา ให้กอดเขาเร้าให้อุ่นกรุ่นฝันดี ในทางเดินที่เพลินก้าวหากเท้าหยุด แต่ใจรุดไปเบื้องหน้าแล้วครานี้ หากไม่ซึ้ง..ไม่คิดถึง..ความหวังดี ก็ควรที่จะเก็บไว้ซ่อนกับใจ ความรักเยือนอย่าเบือนหน้าดั่งว่าหลบ สร้างทำนบมาแบ่งกั้นวันสุกใส ปิดม่านตาแห่งฟ้าฟากดาราใจ ดาวร่ำไห้ดั่งเพลงแผ่วแล้วจึงครวญ หากลมหวนทวนอารมณ์ แล้วตรมเศร้า ดั่งใจเราแรงลมเร้าเฝ้าไห้หวน แต่โซ่รักกลายกลับรัก-ทัก-ตีตรวน อารมณ์ครวญจึงบรรเลงบทเพลงไกล หากทว่าลมหายใจนั้นไร้รูป บรรจงจูบลงด้วยรัก..ทักได้ไหม คำทักทายส่งผ่านสายลมละไม ให้ด่ำใจโดยที่เจ้าไม่เท่ารู้ ใจวันนี้ยังคงเดิม..แต่เพิ่มฝัน ทอนคืนวันที่บั่นใจให้สุดกู่ ลมแห่งรักมาทักทายหากปรายดู หากรู้อยู่ในที่เช่น เร้นแห่งใจ emo_106 |