|
หัวข้อ: ก็ได้แต่หวังว่า. . .คุณจะกลับมาเป็นคนของหัวใจ เริ่มหัวข้อโดย: แป้งน้ำ ที่ 08 กรกฎาคม 2010, 02:30:PM หนทางข้างหน้ายาวไกล ถนนเส้นนี้สิ้นสุดตรงไหนก็ไม่รู้ ความฝันที่อยากมีคนเคียงข้าง. . . คอยเฝ้าดู ยิ่งคิด. . . ยิ่งหดหู่. . . และหวั่นใจ ไม่อยากรบเร้าให้คุณมาผูกพัน ความรักเราต่างกัน. . . ไม่อาจลงตัวได้ สิทธิ์ของฉันคือเฝ้ามองอย่างห่วงใย ปลอบตัวเองอย่างหมองไหม้. . .ขณะคุณกุมมือใครผ่านสายตา ก่อนที่หัวใจจะกลายเป็นผุยผง อยากดับความรักที่มั่นคงและความห่วงหา ก่อนที่ความฝันค่อยๆดับลงกับน้ำตา ก็ได้แต่หวังว่า. . .คุณจะกลับมาเป็นคนของหัวใจ (http://www.klonthaiclub.com/pic/fell_001.jpg) หัวข้อ: Re: ก็ได้แต่หวังว่า. . .คุณจะกลับมาเป็นคนของหัวใจ เริ่มหัวข้อโดย: สุดสาย ที่ 08 กรกฎาคม 2010, 02:57:PM แม้หนทางข้างหน้าอีกยาวไกล ขอเดินไปเถอะนะใจอย่าไหวหวั่น สิ่งที่ฝันตั้งมั่นว่าสำคัญ อาจรออยู่ตรงนั้นจงมั่นใจ ก่อนที่ใจจะกลายเป็นผุยผง หรือความรักต้องจบลงตรงหวั่นไหว ขอแค่เพียงคนรออย่าท้อใจ รอคนไกลที่ไปลับกลับคืนมา emo_47 ..nara.. หัวข้อ: Re: ก็ได้แต่หวังว่า. . .คุณจะกลับมาเป็นคนของหัวใจ เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 08 กรกฎาคม 2010, 02:59:PM คนของใจ อีกนานแค่ไหน ใจเฝ้าฝัน อาจไกลเกินเอื้อม คว้าถึงจันทร์ และเมื่อไหร่กัน ฉันจะเจอ (http://dl9.glitter-graphics.net/pub/1228/1228839b2qo8ysjdw.gif) ทำได้เพียง แค่หวัง ที่อาจโดนบงบัง ยังพลั้งเพ้อ ตั้งจิตตั้งใจ ทำใจเมื่อพบเจอ และวันนั้นฉันจะต้อนรับเธอ ด้วยหัวใจ หัวข้อ: Re: ก็ได้แต่หวังว่า. . .คุณจะกลับมาเป็นคนของหัวใจ เริ่มหัวข้อโดย: ปากะญอ ที่ 08 กรกฎาคม 2010, 03:08:PM หนทางข้างหน้ายาวไกล ถนนเส้นนี้สิ้นสุดตรงไหนก็ไม่รู้ ความฝันที่อยากมีคนเคียงข้าง. . . คอยเฝ้าดู ยิ่งคิด. . . ยิ่งหดหู่. . . และหวั่นใจ ไม่อยากรบเร้าให้คุณมาผูกพัน ความรักเราต่างกัน. . . ไม่อาจลงตัวได้ สิทธิ์ของฉันคือเฝ้ามองอย่างห่วงใย ปลอบตัวเองอย่างหมองไหม้. . .ขณะคุณกุมมือใครผ่านสายตา ก่อนที่หัวใจจะกลายเป็นผุยผง อยากดับความรักที่มั่นคงและความห่วงหา ก่อนที่ความฝันค่อยๆดับลงกับน้ำตา ก็ได้แต่หวังว่า. . .คุณจะกลับมาเป็นคนของหัวใจ หากหัวใจจะสลายกลายเป็นผง ขอดับลงตรงที่เริ่มค่อยเสริมใหม่ เมื่อไม่มีที่ให้เราเป็นเงาไป จะฝืนดึงทำไมให้ใจตรม หากหัวใจเขาไม่ว่างบนทางรัก ก็จงหักตัดใจลาก่อนพาขม รู้ว่าเจ็บเจียนตายคล้ายสิ้นลม ดีกว่าบ่มไม่ก่อเกิดกำเนิดเรา หัวข้อ: Re: ก็ได้แต่หวังว่า. . .คุณจะกลับมาเป็นคนของหัวใจ เริ่มหัวข้อโดย: ปางสีฝุ่น ที่ 08 กรกฎาคม 2010, 04:00:PM ฉันมีความหวัง..ที่ฝั่งซ้าย ณ.แม่น้ำเดียวดายสายว้าเหว่ เคว้งคว้าง .รรร งม กับ.ลมทะเล ปาน.ประหนึ่ง เรือเร่ วเนจร เธอมีความหวัง.ริมฝั่งไหน ฤ.เป็นรูปเรือใจกางใบอ่อน เพรียกสายลมใดไว้อาทร.? ฝ่า โขดขอน อ้อมสู่ อก.อู่ใคร. -------------------------------- |