ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

(http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:9IGnas7VUrjOhM::&t=1&usg=__j_earQ4oJUZ7L-86OE-21SHPT9M=)




(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line18/reply-00000023842.gif)




. . . สะพานโค้งพร่างพรายนามสายรุ้ง
คาดคุ้งฟ้าประดับสลับสี . . .
. . . สะพานแห่งความฝันอันแสนดี
มีเทวีรุ้งสายปลายสะพาน . . .



เทพธิดาดาวดวงแห่งห้วงหาว . . .
. . . ก่องสกาวดังเก็จหยาดเพรชผ่าน
เห็นดาวงามเห็นความฝันอันตรธาน . . .
. . . รัตติกาลล่าทำลายรุ้งสายลง




. . . เดียวดายบนถิ่นแผ่นดินกว้าง
เฝ้าสะพานรุ้งสร้างทอดทางส่ง . . .
. . . สลับสีสลับวันหมั่นพะวง
รู้ว่าคงมิถึงได้ปลายสะพาน . . .






(http://i212.photobucket.com/albums/cc85/tinamsn/Line/166.gif)

เมื่อเห็นแสงสีสลับตัดกับฟ้า
จึงรู้ว่างามนี้ไม่มีเหมือน
โค้งเจ็ดสีลับมิดกลับบิดเบือน
คล้ายมาเตือนใจเจ้าผู้เฝ้ารอ

ว่าสบสุขเพียงใดโอ้ใจเอ๋ย
จงคุ้นเคยกับมันเช่นนั้นหนอ
เหมือนเมื่อรุ้งทาบเคียงคงเพียงพอ
ให้คอยรอคอยเฝ้าความเศร้าใจ

และกลับกันหากทุกข์เข้าคุมคาม
ความสุขจะทักถามสักยามไหน
ประเดี๋ยวรุ้งเดี๋ยวฝนก็ปนไป
บ้างยิ้มร่า-น้ำตาไหลหนอใจคน