|
หัวข้อ: หัวอกแม่.. เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 23 มิถุนายน 2010, 04:48:PM หัวอกแม่..
(http://img153.imageshack.us/img153/4948/momandsonlaughing.jpg) ป้ากุลหายหน้าตาไปเพราะต้องวุ่นวายจัดการ "เจ้าดล" ซึ่งเป็น "เด็กที่มีความต้องการพิเศษอ่อนๆ" เนื่องจากอาการแย่ลงมาก ป้ากุลมีที่ปรึกษาที่ดี มีเมตตา..แนะนำครู โรงเรียนใหม่ให้เจ้าดล..ป้ากุลจึงวิ่งวุ่นวาย..รวมทั้งคอมที่บ้านเสียด้วย.. .. เรื่องลูก..สบายใจขึ้นบ้าง..แต่ป้าก็ต้องดูแลเขามากขึ้น.. แต่เรื่องคนที่ไม่รู้เรื่อง..แล้วว่าป้าเสียๆ ไม่มีทางจบได้เลย.. แถวบ้านป้า..ป้าบอกเพื่อนบ้านบางคนได้ว่าเจ้าดลเป็นอะไร..แต่บางคนไม่รู้จัก..แต่วิพากษ์วิจารณ์ นินทาเละตุ้มเป๊ะ เผอิญป้าไม่มีคนไว้ใจได้ดูแล..ไปไหนหอบหิ้วไป..ซึ่งไม่เหมาะสำหรับเขา..แต่ป้าจำเป็น.. สามี..ตายาย..เสียหมดแล้ว..พี่น้อง..แยกย้ายอยู่ไกล..ไม่สามารถฝากได้..เพื่อนฝูงสนิท ไว้ใจได้เช่นกัน..ถึงต้องออกจากงานประจำ มาทำงานพิเศษเพื่อจะได้มีเวลาดูแลลูก เพราะเด็กกลุ่มนี้ ต้องดูแลเป็นพิเศษ ถ้าจะมีคนช่วยเลี้ยง ก็ต้องรู้เรื่องจริงๆ ซึ่งค่าจ้างแพง..และหายากมากๆด้วย.. ส่วนป้ากุล..อาศัยความเป็นแม่..ที่รักเขา..ไม่ทอดทิ้ง..ศึกษา อ่าน..แต่คงไม่เก่ง ไม่เป็นเท่าครูที่ฝึกมาด้านนี้โดยตรง .. เพราะฉะนั้นข้อครหา..เรื่องป้ากุลไม่เอา "คนที่อยากอยู่" ก็จะบอกให้เข้าใจกันตรงนี้..ว่า..เพราะอะไร? หัวข้อ: Re: หัวอกแม่.. เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 23 มิถุนายน 2010, 04:57:PM เป็นกำลังให้นะคะป้ากุล หัวอกแม่... ถึงตะวันจะไม่เคยเป็นแม่คนมาก่อน....แต่วันข้างหน้าก็ต้องเป็น และทำหน้าที่นี้....เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่ และเข้าใจหัวอกผู้หญิงด้วยกันคะ...อย่าเพิ่งท้อนะคะ อุปสรรคแค่เข้ามาทดสอบความเข้มแข็งของใจเราคะ ถ้าความทุกข์ไม่เข้ามา...แล้วเราจะพบกับความสุขที่แท้จริงได้อย่างไร... สู้ๆๆๆคะป้ากุล เป็นกำลังใจให้ป้าเสมอนะคะ "ยิ้มไว้โลกจะแตกก็ยิ้มไว้" คำนี้ ตะวัน ใช้กับตัวเองบ่อยๆคะ ท้อได้แต่อย่าถอยนะคะ...สู้ๆๆๆคะ หัวข้อ: Re: หัวอกแม่.. เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 23 มิถุนายน 2010, 05:02:PM เป็นกำลังให้นะคะป้ากุล หัวอกแม่... ถึงตะวันจะไม่เคยเป็นแม่คนมาก่อน....แต่วันข้างหน้าก็ต้องเป็น และทำหน้าที่นี้....เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่ และเข้าใจหัวอกผู้หญิงด้วยกันคะ...อย่าเพิ่งท้อนะคะ อุปสรรคแค่เข้ามาทดสอบความเข้มแข็งของใจเราคะ ถ้าความทุกข์ไม่เข้ามา...แล้วเราจะพบกับความสุขที่แท้จริงได้อย่างไร... สู้ๆๆๆคะป้ากุล เป็นกำลังใจให้ป้าเสมอนะคะ "ยิ้มไว้โลกจะแตกก็ยิ้มไว้" คำนี้ ตะวัน ใช้กับตัวเองบ่อยๆคะ ท้อได้แต่อย่าถอยนะคะ...สู้ๆๆๆคะ ขอบคุณอย่างจริงใจค่ะ..น้องตะวัน.. อนาคตแม่คนต่อไป..ขอให้มีลูกปกติ..มีสามีที่ดี..ครอบครัวอบอุ่น.. .. ป้ากุลเห็นครอบครัวดีๆ ที่เสถียรธรรมสถาน(เพราะมีโครงการที่นั่นจึงได้เห็น) ปิติยินดีแทนค่ะ..อยากให้น้องๆ หลานๆ ศึกษาให้ดีก่อนมีลูกค่ะ.. เรื่องของป้า..ขอให้เป็นบทเรียน..แต่ถ้าเกิดขึ้นจริง..ก็ต้องสู้อย่างที่ป้าสู้นะคะ หัวข้อ: Re: หัวอกแม่.. เริ่มหัวข้อโดย: ปากะญอ ที่ 23 มิถุนายน 2010, 08:11:PM ใน ชั่วชีวิตของคุณ คุณอาจจะเปลี่ยนงานหลายๆ ครั้ง คุณอาจจะมีเจ้านายนับไม่ถ้วน แต่ตลอดชีวิตของคุณ..... คุณมีแม่มีเพียงคนเดียวครับ คนเดียวจริงๆ ทำดีกับท่านไว้เถอะครับ อย่าทำให้ท่านต้องร้องไห้เพราะการกระทำของคุณเลย.... คุณอาจจะรักท่านน้อยลง ทุกๆ วัน แต่ท่านไม่เคยรักคุณลดลงเลย ตรงกันข้ามท่านกลับรักและเป็นห่วงคุณมากขึ้นทุกๆ วัน.... ผมขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนครับ สู้ๆๆ หัวข้อ: Re: หัวอกแม่.. เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 23 มิถุนายน 2010, 09:00:PM หัวอกแม่.. ([url]http://img153.imageshack.us/img153/4948/momandsonlaughing.jpg[/url]) ป้ากุลหายหน้าตาไปเพราะต้องวุ่นวายจัดการ "เจ้าดล" ซึ่งเป็น "เด็กที่มีความต้องการพิเศษอ่อนๆ" เนื่องจากอาการแย่ลงมาก ป้ากุลมีที่ปรึกษาที่ดี มีเมตตา..แนะนำครู โรงเรียนใหม่ให้เจ้าดล..ป้ากุลจึงวิ่งวุ่นวาย..รวมทั้งคอมที่บ้านเสียด้วย.. .. เรื่องลูก..สบายใจขึ้นบ้าง..แต่ป้าก็ต้องดูแลเขามากขึ้น.. แต่เรื่องคนที่ไม่รู้เรื่อง..แล้วว่าป้าเสียๆ ไม่มีทางจบได้เลย.. แถวบ้านป้า..ป้าบอกเพื่อนบ้านบางคนได้ว่าเจ้าดลเป็นอะไร..แต่บางคนไม่รู้จัก..แต่วิพากษ์วิจารณ์ นินทาเละตุ้มเป๊ะ เผอิญป้าไม่มีคนไว้ใจได้ดูแล..ไปไหนหอบหิ้วไป..ซึ่งไม่เหมาะสำหรับเขา..แต่ป้าจำเป็น.. สามี..ตายาย..เสียหมดแล้ว..พี่น้อง..แยกย้ายอยู่ไกล..ไม่สามารถฝากได้..เพื่อนฝูงสนิท ไว้ใจได้เช่นกัน..ถึงต้องออกจากงานประจำ มาทำงานพิเศษเพื่อจะได้มีเวลาดูแลลูก เพราะเด็กกลุ่มนี้ ต้องดูแลเป็นพิเศษ ถ้าจะมีคนช่วยเลี้ยง ก็ต้องรู้เรื่องจริงๆ ซึ่งค่าจ้างแพง..และหายากมากๆด้วย.. ส่วนป้ากุล..อาศัยความเป็นแม่..ที่รักเขา..ไม่ทอดทิ้ง..ศึกษา อ่าน..แต่คงไม่เก่ง ไม่เป็นเท่าครูที่ฝึกมาด้านนี้โดยตรง .. เพราะฉะนั้นข้อครหา..เรื่องป้ากุลไม่เอา "คนที่อยากอยู่" ก็จะบอกให้เข้าใจกันตรงนี้..ว่า..เพราะอะไร? ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้แม่สู้ โลกรับรู้ชูเชิดประเสริฐศรี ขออวยพรด้วยจริงใจในบทกวี แม่คนดีที่หนึ่งซิงเกิลมัม สู้ๆนะครับ เพื่อลูก ผมเชื่อว่าความรักอันยิ่งใหญ่ของแม่ จะเอาชนะอุปสรรคทั้งปวง emo_100 emo_100 หัวข้อ: Re: หัวอกแม่.. เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 25 มิถุนายน 2010, 06:16:PM ขอบคุณทุกๆกำลังใจค่ะ แม้ไม่เคยรู้จักกันจริงๆ
แต่มิตรภาพบนโลกออนไลน์..ที่สัมผัสได้.. ทำให้แม่ชราผู้นี้..ซาบซึ้งใจเป็นอย่างยิ่งค่ะ.. อยากเสริมว่า..พ่อแม่ปู่ย่าตายายลุงป้าน้าอา คนดูแล "เด็กพิเศษ" พวกนี้ มีความรัก..ความเข้าใจ..และทุ่มเท..เสียสละให้ลูกหลาน..มากกว่าป้ากุลมากมาย ครูที่สอนเด็กพิเศษเช่นกันค่ะ..เยี่ยมจริงๆ..ยอมรับเลยค่ะ.. ป้ากุลได้กลุ่มบุคคลเหล่านี้ที่ช่วยเหลือ..อย่างจริงใจจริงๆค่ะ.. นับว่าเป็นบุญของเจ้าดล..ยังเห็นแสงสว่างส่องทาง.. .. ป้ากุลเป็นแม่ธรรมดา..มีโมหะ โทสะกับลูกเวลาเขาแรง..ป้ากุลยอมรับ(แต่โลภะคิดว่าไม่มีนะคะแม่แท้ๆ จะโลภเอาอะไรจากลูกเล็กๆ) และเข้าใจดี..เรื่องคนติฉินนินทา..เราไม่อาจไปนั่งอธิบายให้คนทุกคนเข้าใจเรา.. แม้แต่บนเวบ..ที่ผ่านมา..ก็เจอคนกุข่าว..พูดในทางที่ไม่ดี..ทั้งที่ไม่เคยเห็น รู้จักตัว ประสาอะไรกับคนที่รู้จัก..แต่ศรศิลป์ไม่กินกัน..นินทาว่าร้าย..แกล้งต่างๆนานา ซึ่งป้ากุลก็ยอมรับส่วนที่ไม่ดี..พร้อมจะแก้ไขจากคำแนะนำของผู้รู้ ผู้หวังดี..เท่าที่สามารถ .. ความดีที่มีความสุขที่เลี้ยงลูกมาตั้งแต่อุ้มท้อง..สังเกต..แก้ไข..จนรอดมาเป็นเจ้าดล..ได้ด้านภาษาวิชาการ คงมีส่วนที่แม่เป็นครูทางวิชาการ..สอนภาษา..ประกอบกับไอคิวลูกใช้ได้..และความสามารถด้านนี้ของลูกเอง .. แต่ส่วนที่แม่ทำไม่เป็น..ก็ได้รับความเมตตาจากผู้มีใจกรุณา หวังดี ทั้งครูในรร.เก่า คุณหมอที่รักษาเทุกท่าน เพื่อนๆ แต่ที่สุดของที่สุดคงเป็นความเมตตาจากเสถียรธรรมสถานของท่านแม่ชีศันสนีย์ ครูปัจจุบันของลูก และกัลยาณมิตรทุกท่านค่ะ |