พิมพ์หน้านี้ - สุด...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: คนไร้ค่า ที่ 18 มิถุนายน 2010, 08:47:PM



หัวข้อ: สุด...
เริ่มหัวข้อโดย: คนไร้ค่า ที่ 18 มิถุนายน 2010, 08:47:PM
สุดสายใยสุดใจจะหยั่งถึง
สุดคะนึงสุดห้ามสุดห่วงหา
สุดจะฝันถึงวันเคยร่วมเรียงมา
สุกไขว่คว้าหาเจ้าจ้าวดวงใจ

สุดแสนรักมั่นสมัครในดวงจิต
สุดจะคิดถึงเธอเมื่อห่างไกล
สุดปวดร้าวร้าวรานเมื่อเธอไป
สุดห้ามได้จึงยอมน้อมตามเธอ

สุดจะห้ามความเจ็บจากวันวาน
สุดจะห้ามความร้าวราญทำละเมอ
สุดจะห้ามความเจ็บยามรักเก้อ
สุดจะหยุดไม่ให้เพ้ออย่างเดียวดาย