|
หัวข้อ: ภวังค์ที่มิอาจเป็นจริง เริ่มหัวข้อโดย: KU ที่ 17 มิถุนายน 2010, 07:11:PM ครั้งเมื่อโศกแสงเดือนเคลื่อนมาถึง เฝ้ารำพึงกู่ก้องร้องเรียกหา เจ้าอยู่ไกลไขว่เกินคว้าแนบกายา คนสามัญฉันข้ายากคว้าไป เฝ้าฝันใฝ่ครวญใคร่ถึงคะนึงคิด แม้นดวงจิตจะติดตรึงจึ่งหวามไหว ดั่งตกต้องเวทย์มนต์ตราห้ามหาใจ ตราตรึงไม่ คลายจางหายคล้ายภวังค์ จากเด็กวิศวะหัดแต่งครับ หัวข้อ: Re: ภวังค์ที่มิอาจเป็นจริง เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 17 มิถุนายน 2010, 08:32:PM ดั่งต้องมนต์ดลภวังค์ครั้งหลับใหล ทั้งกายใจไยแกล้ง คลางแคลงหวัง ดาวเคลื่อนคล้อยลอยลับ สดับฟัง เสียงใจสั่งดังครวญ ให้หวนใจ ไร้ความจริง ยิ่งเศร้า คละเคล้าจิต เพียงนิมิต คิดอ้าง คงสั่นไหว ใจมีรัก จักต้องเก็บ ให้เจ็บไย จะคราไหน ใจสะอื้น จำฝืนทน หัวข้อ: Re: ภวังค์ที่มิอาจเป็นจริง เริ่มหัวข้อโดย: คนรักษ์ถิ่น ที่ 18 มิถุนายน 2010, 10:35:AM ภาพภวังค์ฝังจิตจนคิดเคลื่อน
ใยลืมเลือน เลือนลับ ไม่กลับหลัง มีคนคอย คอยเล้า เฝ้าภวังค์ เพียงหันหลัง หลังแล แค่เพียงตา ไปฝันใย ใยฝัน นั้นเกินใฝ่ คนอยู่ใกล้ ใกล้ฝัน ไม่ใฝ่หา ฤ ของสูง สูงยาก อยากได้มา ยิ่งยาก ยากยิ่งค่า กว่าสิ่งใด emo_86 เด็กวิดวะไม่น่าแต่งกลอนได้นะเนี่ยนึกว่าเด็กศิลป์ หัวข้อ: Re: ภวังค์ที่มิอาจเป็นจริง เริ่มหัวข้อโดย: "สายธารศรัทธาธรรม" ที่ 19 มิถุนายน 2010, 03:55:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/fell_015.jpg) ๐ ติดภวังค์ห้วงรักรัญจวนจิต ใคร่ครวญคิดติดบ่วงพาสงสัย ถึงลุ่มหลงห้วงรักสุดฤทัย ด้วยอาลัยตกหลุมในภวังค์ ๐ เหมือนท้องฟ้าไรเมฆคอยย้ำคิด ว่าชีวิตติดบ่วงเหมือนถูกขัง ต้องทนทุกข์ชอกช้ำในภวังค์ จึงบทบัง จันทร์ฉาย ในค่ำคืน ๐ วันเวลาแปรเปลี่ยนให้หวญคิด ว่าลิขิตชีวิตจำต้องฝืน ถึงวันวานผ่านไปไม่หวญคืน อย่าทนฝืนติดบ่วงในอุรา ๐ อย่ากล่ำกลืนลุ่มหลงไม่ทันการณ์ รัตติกาลผ่านไปไม่กลับมา เหมือนธาราไหลแล้วไม่หวญมา ถึงแก้วตารอน้องตลอดไป //พลังศรัทธา (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_031.gif) หัวข้อ: Re: ภวังค์ที่มิอาจเป็นจริง เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 19 มิถุนายน 2010, 04:25:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/lover_004.jpg) ...ห้วงภวังค์...แห่งใจ...ของใครหนึ่ง นำพาซึ่ง...พลังฝัน...อันยิ่งใหญ่ เพียงเธอเริ่ม...ฉันต่อเติม...เพิ่มแรงใจ อยู่ใกล้ใกล้...ในช่วง...ห้วงภวังค์... .......................//ทอฝันค่ะ หัวข้อ: Re: ภวังค์ที่มิอาจเป็นจริง เริ่มหัวข้อโดย: หนึ่งหยดพิรุณ ที่ 21 มิถุนายน 2010, 06:26:PM ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/fell_015.jpg[/url]) ๐ ติดภวังค์ห้วงรักรัญจวนจิต ใคร่ครวญคิดติดบ่วงพาสงสัย ถึงลุ่มหลงห้วงรักสุดฤทัย ด้วยอาลัยตกหลุมในภวังค์ ๐ เหมือนท้องฟ้าไรเมฆคอยย้ำคิด ว่าชีวิตติดบ่วงเหมือนถูกขัง ต้องทนทุกข์ชอกช้ำในภวังค์ จึงบทบัง จันทร์ฉาย ในค่ำคืน ๐ วันเวลาแปรเปลี่ยนให้หวญคิด ว่าลิขิตชีวิตจำต้องฝืน ถึงวันวานผ่านไปไม่หวญคืน อย่าทนฝืนติดบ่วงในอุรา ๐ อย่ากล่ำกลืนลุ่มหลงไม่ทันการณ์ รัตติกาลผ่านไปไม่กลับมา เหมือนธาราไหลแล้วไม่หวญมา ถึงแก้วตารอน้องตลอดไป //พลังศรัทธา ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_031.gif[/url]) ๛ ในภวังค์แห่งรัก จักบรรเลง เป็นบทเพลงรำพัน ฝันสลาย เห่กล่อม ขับเคลื่อนโลกอันโศกดาย สู่ความหมาย คนบ้าฝันผู้สัญจร ข้าฯ กล้ำกลืน ความเหงาใต้เงาฟ้า ห้วงเวลาหลุดไกล เกินไถ่ถอน ปรารถนาเพียงปล่อยปลด ด้วยบทกลอน ผ่านภวังค์อันร้าวรอน สะท้อนความ ๛ |