พิมพ์หน้านี้ - "คนล้ม?"

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ระนาดเอก ที่ 13 มิถุนายน 2010, 07:54:AM



หัวข้อ: "คนล้ม?"
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 13 มิถุนายน 2010, 07:54:AM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/fell_012.jpg)

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_007.gif)
"คนล้ม?"

๐ อาจเคยทรุดล้มคว่ำคะมำบ้าง
ก็หยัดร่างลุกยืนฝืนขึ้นได้
ปาดเหงื่อรินจินต์สู้รู้หัวใจ
ว่ามิใช่ทางตันวันอัปรา

๐ จึงล้มลุกบ่อยครั้งเมื่อพลั้งพลาด
แต่ผงาดฟื้นได้ไม่กังขา
รู้ตัวตนไม่ท้อต่อชะตา
ฉวยความกล้าผสานมานชีวี

๐ คือเมื่อก่อนตัวฉันนั่นที่เห็น
หยาดกระเซ็นของเหงื่อเรื่อไหลปรี่
ทะนงตนบนทางอย่างชาตรี
ยามไม่มีใจให้ใครครอบครอง

๐ ไม่มีภาพขี้แยแม้แต่น้อย
เศษสำออยยากผ่านด้านสมอง
ที่จำได้ความฝันนั้นเรืองรอง
ความสำเร็จเรียกร้องรอสองมือ

๐ แต่เธอมาทำลายสลายฝัน
เริ่มจากความผูกพันเท่านั้นหรือ
เสแสร้งด้วยมายากระนั้นฤา
เธอก็ถือใจฉันนั้นทั้งดวง

๐ ล้มครั้งนี้ทั้งทรุดสุดแรงขืน
กำลังใจถูกกลืนฝืนกับบ่วง
เธอกระชากไฟฝันบั่นจากทรวง
แล้วก็ล้วงใจให้ตายทั้งเป็น..

ระนาดเอก
สวิสเซอร์แลนด์
๑๓ มิ.ย.๒๕๕๓

emo_12


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_007.gif)


หัวข้อ: Re: "คนล้ม?"
เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 13 มิถุนายน 2010, 10:42:AM
๐ ก็ยากยุดฉุดยืนฝืนไม่ไหว
คงทำได้แค่นั่งฟังคำเผย
สิ่งใดเล่าเราถามจงรำเพย
หรือลองเปรยเรื่อยไปเผื่อใจเบา

๐ จะเฝ้ารอเป็นเพื่อนเตือนความคิด
คอยสะกิดให้รู้ต้องสู้เขา
คิดถึงความสำคัญอาจบรรเทา
ในเมื่อเรามีค่า..ใช่ว่าลืม.

***************************

๐ มิได้แพ้สักหน่อยกับรอยแผล
เดี๋ยวผันแปรปลดปลงคงปลาบปลื้ม
ส่วนรอยช้ำย่ำแย่ขอหยิบยืม
พร้อมสระอืมไปทิ้ง...แบบจริงจัง.

5555 ตายกะสระ อ่าคร๊าบบบบ  เอิ๊กๆๆๆ  ...ขอโทษนะคะ พอดีอยากลองของ 555+ emo_26


หัวข้อ: Re: "คนล้ม?"
เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 13 มิถุนายน 2010, 01:34:PM
จะหยัดยืนฝืนสู้มิรู้เข็ด
แม้ต้องเจ็บแสนหนจะทนหวัง
เพียงยังสู้รู้พลาดสาดพลัง
ขอลุกนั่งพลั้งพลาดอย่าขลาดใจ

ยามโดนเหยียบเสียบจมระทมหม่น
ไร้ใครดลสนแคร์อย่าแพ้ไหว
เรามีเราเศร้าได้ก็คลายไป
ไม่สิ้นไร้ไม้ตอกช่วยบอกตัว


หัวข้อ: Re: "คนล้ม?"
เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 13 มิถุนายน 2010, 02:47:PM
แม้กายรู้สู้ไหวแต่ใจล้า
เคยศรัทธาฝ่าฟันพลันสลัว
ไร้ซึ่งแสงแห่งรักจักมืดมัว
ดั่งเกรงกลัวตัวเองวังเวงใจ

คำสัญญาคราพบกลับจบสิ้น
รอยถวิลจินต์ปลงอสงไขย
แม้จะท้อต่อโลกโศกฤทัย
จำก้าวไปให้ถึงซึ่งจุดยืน

เถอะจงลุกปลุกตัวอย่ามัวหมอง
จงบ่งหนองลองดูแม้รู้ฝืน
อาจเจ็บบ้างหว่างใจให้กล้ำกลืน
แอบสะอื้นขืนหลบพบความจริง


หัวข้อ: Re: "คนล้ม?"
เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 13 มิถุนายน 2010, 03:12:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_123.gif)
...อันคนล้ม...ล้วนสำคัญ...ในวันลุก
ประโลมปลุก...ปั่นใจ...ให้ไหววิ่ง
จะนอนก้ม...จมราบ...ทาบดินอิง
หรือจะชิ่ง...ชิงยก...ดระดกยืน
..................................................
...อันความเพียร...เวียนวน...จนค้นพบ
ถึงปลายทาง...พรางลบ...พบความชื่น
มีกลางวัน...ผันกาล...ต้องผ่านคืน
ล้มแล้วขืน...ฝืนตรง...ทะนงนาน...
..............................//ทอฝัน
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_123.gif)