|
หัวข้อ: อากาศ เริ่มหัวข้อโดย: นพตุลาทิตย์ ที่ 06 มิถุนายน 2010, 06:04:PM อากาศ คำว่ารักใยพูดง่ายคล้ายว่าหลอก ง่ายเหมือนปลอกกล้วยกินได้ยินมา เพียงลมปากยากคั้นเป็นสัญญา อนิจจาแค่อากาศอนาจใจ แม้นรู้ว่าอากาศยังอาจรัก เพราะว่าปักใจมากยากจะไข จะขอจมงมงายจนตายไป แม้เธอบอกหลอกใช้ใจก็ยอม หัวข้อ: Re: อากาศ เริ่มหัวข้อโดย: คนสาธารณะ ที่ 08 มิถุนายน 2010, 01:50:PM ณ ปลายฟ้าระดาดาวยังพราวพร่าง ที่ บนทางช้างเผือกแถบเทือกเขา สูง แสนสูงสวยล้ำทุกลำเนา นั้น ยอดเขาเย็นชุ่มชะอุ่มใจ [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: อากาศ เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 08 มิถุนายน 2010, 02:22:PM ...เป็นอากาศปราศจากความอบอุ่น เป็นเพียงฝุ่นเศษเถ้าที่เคล้าผง เพียงพัดผ่านม่านตาลดค่าลง เจ้าก็คงไม่หันมองครองเศษดิน ...เป็นโมเลกุลหมุนรอบรอบกายเจ้า ให้คอยเฝ้ามองนางพรางถวิล ได้แค่นี้ก็ดีแล้วแก้วยุพิน เศษฝุ่นดินไม่ถวิลถิ่นใจนาง... ...ขอเป็นแค่อากาศธาตุรักเจ้า เพียงบางเบาเงาคอยไม่ลอยห่าง มองไม่เห็นเป็นเพียงฝุ่นแม้กรุ่นลาง แต่ไม่จางทางรักเจ้าที่เฝ้ารอ... หัวข้อ: Re: อากาศ เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 08 มิถุนายน 2010, 08:03:PM เหมือนร่างกาย ไร้อากาศหากขาดรัก ตัวแปรหลัก มักล่องลอยพลอยเคลื่อนไหว เฝ้าเวียนวน เข้า-ออก ในห้วงใจ ออกซิเจนใด ไม่สู้ รู้รักลอง... emo_43 หัวข้อ: Re: อากาศ เริ่มหัวข้อโดย: อักษรศิลป์ ที่ 10 มิถุนายน 2010, 11:04:PM @.เธอมองผ่านเลยไปไร้รู้สึก ในส่วนลึกห้วงใจฝังใครอยู่ เพียงเสี้ยวใจไม่แม้เหลือบแลดู ฉันยืนอยู่เคียงข้างไปไร้ตัวตน @.เป็นอากาศเคว้งล่องเธอมองผ่าน นานแสนนานผ่านไปใจสับสน จะทนอยู่ดูช้ำย้ำกมล หรือปลีกตนจากไปในสายลม @.เปรียบตัวฉันคล้ายเป็นเช่นอากาศ ที่ค่าอาจด้อยไปไม่เหมาะสม จึงขอหลบมุมแคบแอบชื่นชม คอยเป็นลมหายใจให้ก็พอ |