พิมพ์หน้านี้ - กาแฟค้างคืน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: nnn ที่ 05 มิถุนายน 2010, 03:29:PM



หัวข้อ: กาแฟค้างคืน
เริ่มหัวข้อโดย: nnn ที่ 05 มิถุนายน 2010, 03:29:PM
  ในเช้าที่ผมงัวเงียตื่นขึ้นมา  ผมมองกาแฟครึ่งถ้วยที่ผมกินเหลือไว้ตั้งแต่เมื่อคืน
  ผมมองลงไปในถ้วยกระเบื้องที่บรรจุของเหลวที่เย็นชืด  ผงกาแฟตกตะกอนอยู่ก้นถ้วย 
  ผมจรดริมฝีปากลงบนมุมใดมุมหนึ่งของภาชนะที่สวยหรู  ก่อนที่ผมจะกลืนกาแฟค้างคืนลงกระเพาะที่ว่างเปล่ายามเช้า....
  รสชาติอันแสนห่วยแตกก็แผ่ซ่านไปทั่วทั้งปาก...อา...กาแฟที่เข้มข้นหอมกรุ่นมันหายไปไหน  หรือนี่คือวัฎจักรของชีวิต
  เคยอร่อย  กลับเย็นชืด  เคยมีคุณค่า  กลับหมดความหมาย
  โอ้ชีวิตเรา...ในไม่ช้า  คงถูกทิ้งลงคูเมื่อหมดสิ้นคุณค่า
  แม้จะดิ้นรน  ก็หนีความจริงไม่พ้นที่จะไหลลงหายลับตาไปจนสุดสายตา  อย่างไม่นึกเสียดาย
  เหมือนกาแฟถ้วยนี้.... 
’’


หัวข้อ: Re: กาแฟค้างคืน
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 05 มิถุนายน 2010, 05:08:PM
  ในเช้าที่ผมงัวเงียตื่นขึ้นมา  ผมมองกาแฟครึ่งถ้วยที่ผมกินเหลือไว้ตั้งแต่เมื่อคืน  ผมมองลงไปในถ้วยกระเบื้องที่บรรจุของเหลวที่เย็นชืด  ผงกาแฟตกตะกอนอยู่ก้นถ้วย  ผมจรดริมฝีปากลงบนมุมใดมุมหนึ่งของภาชนะที่สวยหรู  ก่อนที่ผมจะกลืนกาแฟค้างคืนลงกระเพาะที่ว่างเปล่ายามเช้า....
  รสชาติอันแสนห่วยแตกก็แผ่ซ่านไปทั่วทั้งปาก...อา...กาแฟที่เข้มข้นหอมกรุ่นมันหายไปไหน  หรือนี่คือวัฎจักรของชีวิต  เคยอร่อย  กลับเย็นชืด  เคยมีคุณค่า  กลับหมดความหมาย
  โอ้ชีวิตเรา...ในไม่ช้า  คงถูกทิ้งลงคูเมื่อหมดสิ้นคุณค่า  แม้จะดิ้นรน  ก็หนีความจริงไม่พ้นที่จะไหลลงหายลับตาไปจนสุดสายตา  อย่างไม่นึกเสียดาย  เหมือนกาแฟถ้วยนี้.... 
                                                                              (...ศฤงคาร    แซ่โฮ่   )
ปัจฉิมลิขิต..... “กวี...ไม่ได้ถูกจำกัดอยู่แค่ฉันทลักษณ์  ชีวิตเรา....ไม่ได้ตั้งอยู่ในแบบแผนที่ใครๆวางไว้ทั้งหมดทั้งมวล  กระทู้นี้  ยังมีไว้ให้คนที่เมาสัมผัส...มาขีดเขี่ยแป้นอักขระเล่นๆเสมอ’’


กาแฟถ้วยหนึ่ง..ซึ่งชงใหม่
หอมกรุ่น..อยู่ในถ้วย..ด้วยยังอุ่นร้อน
หากวางเฉย..จนเย็นชืด..ใยจึงฝืด..ไม่เหมือนก่อน
แค่ความเย็นร้อน..ย้อนให้เห็น "สัจจธรรม"
.
กาแฟถ้วยใหม่..กรุ่นร้อนถึงใจเธอ..
ไม่เคยเผลอ..ย้อนกลับไปดื่ม..กาแฟถ้วยเก่า..เจ้ากรรม
ทุกทุกถ้วยเก่า..ที่เย็นชืด..ก็เหมือนบอกโลกธรรม
แม้กาแฟก็มีกรรม..เมื่อยามเย็นชืด..จืดดังรักผ่านๆของเธอ
..
(ผู้ชายคนนี้..ดื่มสาวๆเหมือนกาแฟ..ถ้วยแล้วถ้วยเล่า..คนแล้วคนเล่า..เปลี่ยนทุกครั้งเมื่อกาแฟถ้วยเก่า..เย็นชืด)


หัวข้อ: Re: กาแฟค้างคืน
เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 05 มิถุนายน 2010, 05:18:PM



พูดถึงเรื่องการขีดๆเขี่ยๆ  มันก็ชักยุ่งๆขมองเหมียนกัน
ตอนนี้ยังไม่เมา   แต่อีกสักพักไม่แน่
การเดินตามคนอื่นคือการเรียนรู้   ถ้าเดินตามคนอื่นได้ทุกก้าวไม่พลาดเลย  นั่นหมายความว่า  ต่อไปในอนาคตคุณจะเป็นคนที่สุขุมและรัดกุมในทุกช่วงชีวิตและประสพความสำเร็จ
การออกนอกกรอบเหล่านั้น  จากทุกๆอย่าง  คือตัวเราเอง
ถ้าตัวเรา(ตัวคุณก็ได้)ดีและสมบูรณ์แบบ  ก็จะมีคนมาเดินตามเราอีกรอบ  นั่นหมายถึงความยอดเยี่ยมที่เรามีอยู่
แต่ตอนนี้..เกรดสี่(เต็มๆ)ยากนักที่ใครจะทำได้  มันก็แค่การเดินตามคนอื่นเท่านั้น


หัวข้อ: Re: กาแฟค้างคืน
เริ่มหัวข้อโดย: (ฟ้า) มารสุรา ที่ 05 มิถุนายน 2010, 05:29:PM
อันความหอมดอมดมชมรสกลิ่น
หรือรสอุ่นละมุนลิ้นถวิลหา
เสพจนติดสนิทเคยล่วงเลยมา
ล่วงเวลาเย็นชืดพะอืดอม

สิ่งที่หวังเอาไว้แอบในลึก
ความรู้สึกสดชื่นใช่รสขม
สมองโปร่งโล่งใสใช่กลิ่นดม
ค่านิยมบ่มข้างในใช่ดมชิม


 emo_79 emo_79 emo_79


หัวข้อ: Re: กาแฟค้างคืน
เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 05 มิถุนายน 2010, 06:10:PM
  ในเช้าที่ผมงัวเงียตื่นขึ้นมา  ผมมองกาแฟครึ่งถ้วยที่ผมกินเหลือไว้ตั้งแต่เมื่อคืน  ผมมองลงไปในถ้วยกระเบื้องที่บรรจุของเหลวที่เย็นชืด  ผงกาแฟตกตะกอนอยู่ก้นถ้วย  ผมจรดริมฝีปากลงบนมุมใดมุมหนึ่งของภาชนะที่สวยหรู  ก่อนที่ผมจะกลืนกาแฟค้างคืนลงกระเพาะที่ว่างเปล่ายามเช้า....
  รสชาติอันแสนห่วยแตกก็แผ่ซ่านไปทั่วทั้งปาก...อา...กาแฟที่เข้มข้นหอมกรุ่นมันหายไปไหน  หรือนี่คือวัฎจักรของชีวิต  เคยอร่อย  กลับเย็นชืด  เคยมีคุณค่า  กลับหมดความหมาย
  โอ้ชีวิตเรา...ในไม่ช้า  คงถูกทิ้งลงคูเมื่อหมดสิ้นคุณค่า  แม้จะดิ้นรน  ก็หนีความจริงไม่พ้นที่จะไหลลงหายลับตาไปจนสุดสายตา  อย่างไม่นึกเสียดาย  เหมือนกาแฟถ้วยนี้.... 
                                                                              (...ศฤงคาร    แซ่โฮ่   )
ปัจฉิมลิขิต..... “กวี...ไม่ได้ถูกจำกัดอยู่แค่ฉันทลักษณ์  ชีวิตเรา....ไม่ได้ตั้งอยู่ในแบบแผนที่ใครๆวางไว้ทั้งหมดทั้งมวล  กระทู้นี้  ยังมีไว้ให้คนที่เมาสัมผัส...มาขีดเขี่ยแป้นอักขระเล่นๆเสมอ’’


กาแฟถ้วยหนึ่ง..ซึ่งชงใหม่
หอมกรุ่น..อยู่ในถ้วย..ด้วยยังอุ่นร้อน
หากวางเฉย..จนเย็นชืด..ใยจึงฝืด..ไม่เหมือนก่อน
แค่ความเย็นร้อน..ย้อนให้เห็น "สัจจธรรม"
.
กาแฟถ้วยใหม่..กรุ่นร้อนถึงใจเธอ..
ไม่เคยเผลอ..ย้อนกลับไปดื่ม..กาแฟถ้วยเก่า..เจ้ากรรม
ทุกทุกถ้วยเก่า..ที่เย็นชืด..ก็เหมือนบอกโลกธรรม
แม้กาแฟก็มีกรรม..เมื่อยามเย็นชืด..จืดดังรักผ่านๆของเธอ
..
(ผู้ชายคนนี้..ดื่มสาวๆเหมือนกาแฟ..ถ้วยแล้วถ้วยเล่า..คนแล้วคนเล่า..เปลี่ยนทุกครั้งเมื่อกาแฟถ้วยเก่า..เย็นชืด)


 ออกตัวก่อนนะครับป้ากุล ว่า
 เมฆาเปลี่ยนแค่กาแฟ นะครับ ถ้วยน่ะ ยังใช้ถ้วยเดิมอยู่เลย....เปลี่ยนถ้วยบ่อยๆเดี๋ยวจะสิ้นเปลืองนะ แฮะๆๆๆๆ.[/font][/size]        [/color]   


หัวข้อ: Re: กาแฟค้างคืน
เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 05 มิถุนายน 2010, 08:32:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif)
...เปลียนไปเถิด เปลี่ยนอะไร ก็เปลี่ยนได้
โปรดรักษาจิตวิญญาญข้างในไว้เป็นพอ...
...................................//ทอฝัน
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_018.gif)


หัวข้อ: Re: กาแฟค้างคืน
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 06 มิถุนายน 2010, 08:41:AM
  ในเช้าที่ผมงัวเงียตื่นขึ้นมา  ผมมองกาแฟครึ่งถ้วยที่ผมกินเหลือไว้ตั้งแต่เมื่อคืน  ผมมองลงไปในถ้วยกระเบื้องที่บรรจุของเหลวที่เย็นชืด  ผงกาแฟตกตะกอนอยู่ก้นถ้วย  ผมจรดริมฝีปากลงบนมุมใดมุมหนึ่งของภาชนะที่สวยหรู  ก่อนที่ผมจะกลืนกาแฟค้างคืนลงกระเพาะที่ว่างเปล่ายามเช้า....
  รสชาติอันแสนห่วยแตกก็แผ่ซ่านไปทั่วทั้งปาก...อา...กาแฟที่เข้มข้นหอมกรุ่นมันหายไปไหน  หรือนี่คือวัฎจักรของชีวิต  เคยอร่อย  กลับเย็นชืด  เคยมีคุณค่า  กลับหมดความหมาย
  โอ้ชีวิตเรา...ในไม่ช้า  คงถูกทิ้งลงคูเมื่อหมดสิ้นคุณค่า  แม้จะดิ้นรน  ก็หนีความจริงไม่พ้นที่จะไหลลงหายลับตาไปจนสุดสายตา  อย่างไม่นึกเสียดาย  เหมือนกาแฟถ้วยนี้.... 
                                                                              (...ศฤงคาร    แซ่โฮ่   )
ปัจฉิมลิขิต..... “กวี...ไม่ได้ถูกจำกัดอยู่แค่ฉันทลักษณ์  ชีวิตเรา....ไม่ได้ตั้งอยู่ในแบบแผนที่ใครๆวางไว้ทั้งหมดทั้งมวล  กระทู้นี้  ยังมีไว้ให้คนที่เมาสัมผัส...มาขีดเขี่ยแป้นอักขระเล่นๆเสมอ’’


กาแฟถ้วยหนึ่ง..ซึ่งชงใหม่
หอมกรุ่น..อยู่ในถ้วย..ด้วยยังอุ่นร้อน
หากวางเฉย..จนเย็นชืด..ใยจึงฝืด..ไม่เหมือนก่อน
แค่ความเย็นร้อน..ย้อนให้เห็น "สัจจธรรม"
.
กาแฟถ้วยใหม่..กรุ่นร้อนถึงใจเธอ..
ไม่เคยเผลอ..ย้อนกลับไปดื่ม..กาแฟถ้วยเก่า..เจ้ากรรม
ทุกทุกถ้วยเก่า..ที่เย็นชืด..ก็เหมือนบอกโลกธรรม
แม้กาแฟก็มีกรรม..เมื่อยามเย็นชืด..จืดดังรักผ่านๆของเธอ
..
(ผู้ชายคนนี้..ดื่มสาวๆเหมือนกาแฟ..ถ้วยแล้วถ้วยเล่า..คนแล้วคนเล่า..เปลี่ยนทุกครั้งเมื่อกาแฟถ้วยเก่า..เย็นชืด)


 ออกตัวก่อนนะครับป้ากุล ว่า
 เมฆาเปลี่ยนแค่กาแฟ นะครับ ถ้วยน่ะ ยังใช้ถ้วยเดิมอยู่เลย....เปลี่ยนถ้วยบ่อยๆเดี๋ยวจะสิ้นเปลืองนะ แฮะๆๆๆๆ.[/font][/size]        [/color]   

แหะ แหะ ลืมโน้ตว่า..ไม่ใช่ผู้ประพันธ์หัวข้อกระทูนี้..แต่เป็นความหมายที่เป็นนัยในกระทู้ที่ป้าต่อเองล่ะว่า..ในมุมมองของป้า.."กาแฟร้อน" เป็นสัญญลักษณ์แทน "กาม" ไง..เมื่อไหร่ที่เย็นชืด..
ก็คือ..เบื่อ..ต้องหาแก้วที่ร้อนๆต่อไป..
..
คนทั่วไป..ก็คงทานกาแฟถ้วยเก่านะ..ยกเว้นว่า..มีสาเหตุที่ต้องเปลี่ยน..


หัวข้อ: Re: กาแฟค้างคืน
เริ่มหัวข้อโดย: v.nefertali ที่ 06 มิถุนายน 2010, 03:58:PM

(http://www.kaweeclub.com/link/2%20(177).gif)

จากรสชาดอันขม ผสมหวาน
กลับแผ่ซ่าน ยวนลิ้น ถวิลหา
ในแก้วเดิมใบนั้น...ฉันคุ้นตา
กรุ่นกลิ่นรักล้นค่า...มาจากใคร
...
แต่ครานี้รสชาด  เหมือนขาดรัก
ได้ประจักษ์ ใจแล้ว ในแก้วใส
รสกาแฟ กลับเอียนเธอเปลี่ยนไป
สัมผัสได้ เพียงขม...จมน้ำตา

(http://www.kaweeclub.com/link/2%20(177).gif)