พิมพ์หน้านี้ - คืนฟ้า..ไร้ดาวเดือน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 02 มิถุนายน 2010, 10:16:AM



หัวข้อ: คืนฟ้า..ไร้ดาวเดือน
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 02 มิถุนายน 2010, 10:16:AM
คืนฟ้า..ไร้ดาวเดือน
(http://img188.imageshack.us/img188/6926/darksky1.jpg)

แม้ดาวเดือน..เคลื่อนลาจาก..ฟากฟ้าโพ้น
ฟ้าฟากโน้น..เหมือนคนเศร้า..ฟ้าเหงาไหม
แม้ไร้แสง..แห่งเดือนดาว..ฟ้าร้าวไร้
ยังมีไหม..เสี้ยวใจบาง..ยังคะนึง
.
ในคืนฟ้า..ไร้ดาว..ทาบราวฟ้า
อีกจันทรา..ก็ลาร้าง..หากยังซึ้ง
ฟ้ามืดมน..กลับดลใจ..ให้รำพึง
ภาพตราตรึง..ซึ่งสองใจ..ได้ผูกพัน
.
แม้ฟ้าหม่น..ต้องทนหมอง..ฟ้าร้องร่ำ
ฟ้าระกำ..ช้ำไหม้..และไหวหวั่น
เมื่อไร้แสง..แห่งดาวเดือน..เป็นเพื่อนกัน
ฟ้าไร้จันทร์..ไร้พันดาว..ฟ้าร้าวใจ
.
เถอะ..คืนพรุ่ง..ท่ามทุ่งฝัน..จันทราหวน
แสงจันทร์นวล..หวนคืนกลับ..ขับฟ้าใส
ทั้งดารา..เมฆาเคลื่อน..มิเลือนใจ
คืนฟ้าใด..ไม่ไร้ดาว..สกาวเดือน

..
กุลมาตา-singlemom99-
2  มิถุนา  2553


หัวข้อ: Re: คืนฟ้า..ไร้ดาวเดือน
เริ่มหัวข้อโดย: boomarang ที่ 03 มิถุนายน 2010, 05:38:PM
ฟ้าไร้เดือนเลือนสลายดาวคู่ฟ้า
ค่ำคืนนี้ไร้ดารามากอดฝัน
ไร้ดวงเดือนเด่นคล้อยคอยแสงจันทร์
ใจยังหวั่นฟ้าไร้ดาวร้าวหัวใจ
ฟ้าฟากนี้ไร้ดาวประดับฟ้า
อยากรู้ว่าทางนั้นเป็นเช่นฉันไหม
คืนหม่นฟ้าเหมือนไร้ดาวในดวงใจ
ไร้แสงจันทร์ส่องไปในใจเรา




หัวข้อ: Re: คืนฟ้า..ไร้ดาวเดือน
เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 10 มิถุนายน 2010, 09:38:PM
 
      ๐ คืนเดือนดับ ๐ 
   
๐หมดปัญญา อาลัย จะไขว่คว้า
 ดวงดารา รัศมี เปล่งสีแสง
 แค่เอื้อมฝัน สั่นหนาว ราวสิ้นแรง
 ดุจกำแพง แบ่งขวาง กั้นทางใจ
    ๐เพียงเหม่อมอง ท้องฟ้า น้ำตาหลั่ง
 ทุกข์ประดัง ถั่งโถม โหมเข้าใส่
 แม้แต่ดาว คราวนี้ ยังหนีไป
 แล้วจะเหลือ เผื่อใคร เข้าใจเรา
    ๐ความหม่นหมอง ครองร่าง อ้างกรรมสิทธิ์
 ความเจ็บช้ำ  ทำพิษ ถือสิทธิ์เข้า
 ความระทม อมทุกข์ ก็รุกเอา
 ความซึมเศร้า ก็หมาย ย่างกรายมา
    ๐เพียงเพราะห่าง ร้างไกล ใจจอมขวัญ
 หวั่นสัมพันธ์ ผันผวน สวนทางหนา
 แล้วก็จริง ดั่งนั้น เห็นทันตา
 เมื่อน้องย้ำ คำว่า ขอลาใจ
    ๐แล้ววางสาย ปลายทาง อ้างว้างจิต
 ทำชีวิต ผิดผัน สุดหวั่นไหว
 ความหวังล่ม ขมขื่น กล้ำกลืนใจ
 ทรมาน ซ่านใน ไหม้หมองตรม
    ๐นั่งกินลม ชมฟ้า น่าอนาถ
 ดาวเคยเกลื่อน เดือนเคยกลาด สาดแสงสม
 แต่คืนนี้ ว่างเปล่า ราวเดือนตรม
 หรือเดือนดับ ทับถม คนตรมใจ......

          ***เมฆา...***