|
หัวข้อ: จดหมายเศร้า...เคล้าน้ำตา เริ่มหัวข้อโดย: แม่ค้าหน้าหวาน ที่ 02 มิถุนายน 2010, 12:24:AM (http://muangthai.com/images/uploads/images/chaomuang/img3370.jpg) บรรจงเขียนลงกระดาษปาดน้ำตา รินหลั่งมาเป็นสายลายอักษร เจ็บในทรวงครวญคร่ำเป็นคำกลอน ผ่านอักษรกลอนเศร้าเคล้าน้ำตา ยามคืนค่ำนั่งครวญแสนขื่นขม ดวงใจตรมด้วยฤทธิเสน่หา ช้ำในทรวงรักลวงพรากน้ำตา สุดไข่วคว้าหนาวเหน็บเจ็บหัวใจ emo_79 emo_79 emo_79 emo_79 emo_79 หัวข้อ: Re: จดหมายเศร้า...เคล้าน้ำตา เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 04 มิถุนายน 2010, 04:35:PM จงใจเย็นไว้ก่อนอย่าร้อนรุ่ม ทุกข์เกาะกุมก่อกวนชวนหมองไหม้ รีบตีตนหม่นทรวงล่วงหน้าไป เขาอาจไม่ว่างตอบมอบไมตรี จงเข้าใจเห็นใจในคนรัก อย่าเพิ่งผลักเขาไปให้หลีกหนี จงปล่อยวางทางรักหนักชีวี เดี๋ยวข่าวดีคงมาหาคนงาม อย่าปล่อยใจให้ว่างจะวอกแวก เดี๋ยวใจแตกจิตตกอกวาบหวาม มีสติอยู่กับตนจงติดตาม ทุกโมงยามอย่าระแวงแทงใจตัว emo_55 ปรางค์ สามยอด หัวข้อ: Re: จดหมายเศร้า...เคล้าน้ำตา เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 04 มิถุนายน 2010, 09:33:PM ๐จดหมายนี้ สีหม่น เพราะคนเขียน เจอบทเรียน เพียรรัก หักสลาย ใช้ถ้อยคำ พร่ำบ่น ทนเดียวดาย น้ำตาร่วง เป็นสาย ลายเลอะเลือน ๐จดหมายนี้ สีหมอง เพราะตรองเศร้า กระดาษเก่า เคล้าทุกข์ จุกเสมือน คราบความเจ็บ เหน็บจำ มาย้ำเตือน ประดุจเดือน เปื้อนดิน ใกล้สิ้นดวง ๐จดหมายนี้ สีโศก เพราะโรครัก ที่กระอัก ปลักจม มิสมทรวง ใจจะขาด บาดวิ่น สิ้นรังรวง เพราะคนลวง ลวงรัก แล้วหักใจ ๐จดหมายนี้ สีเศร้า เพราะเถ้าถ่าน หวังคนอ่าน จานเจือ หากเหลือให้ ความหวังดี ที่จดหมาย บรรยายไป คือเศษเถ้า เผาไหม้ ของใจคน ๐จดหมายพี่ สีนี้ ที่ให้เจ้า คือความเหงา เข้าเยือน เหมือนสับสน จ่าหน้าซอง ร้องร่ำ ช้ำใจจน น้ำตาล้น ปนหมึก ผนึกซอง...... ***เมฆา...*** หัวข้อ: Re: จดหมายเศร้า...เคล้าน้ำตา เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 08 มิถุนายน 2010, 02:47:AM จดหมายเศร้าเคล้าโศกวิโยคนัก ตำนานรักหักสิ้นถวิลหา คนเคยเคียงเลี่ยงหายสุดสายตา ปวดอุราหนาเจ้าจงเข้าใจ เมื่อความรักทักทายเขาหมายขวัญ พล่ามจำนรรจ์ฝันฝากยากแก้ไข จึงติดบ่วงลวงล่อท้อฤทัย แล้วผลักไสให้ช้ำน้ำตานอง จงเก็บรักพักใจเมื่อไร้เขา แม้จะเศร้าเหงาอยู่ดูหม่นหมอง วันเวลาคราจบมิพบปอง ดุจเราสองต้องพรากจากนิรันดร์ หัวข้อ: Re: จดหมายเศร้า...เคล้าน้ำตา เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 09 มิถุนายน 2010, 08:24:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_102.gif) ยามคืนค่ำอาวรณ์ถอนใจนัก โอ้ที่รักคนดีพี่ขื่นขม ช้ำในจิตคิดควงทรวงระทม รักระบมร้าวรวดปวดอุรา (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_102.gif) หัวข้อ: Re: จดหมายเศร้า...เคล้าน้ำตา เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 10 มิถุนายน 2010, 11:14:AM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_102.gif) ยามคืนค่ำอาวรณ์ถอนใจนัก โอ้ที่รักคนดีพี่ขื่นขม ช้ำในจิตคิดควงทรวงระทม รักระบมร้าวรวดปวดอุรา (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_102.gif) จดหมายฝากจากพี่วจีหวาน ถึงดวงมาลย์ผ่านกลอนออดอ้อนหา ว่าค่ำคืนฝืนทรวงห่วงแก้วตา ด้วยศรัทธาว่ารักสลักใจ จึงจรดบทกลอนวอนถึงเจ้า ฟากฟ้าเทาเงาหม่นสุดทนไหว ฝากคำรักภักดิ์มั่นขวัญฤทัย ยามห่างไกลไว้แทนแสนละมุน หัวข้อ: Re: จดหมายเศร้า...เคล้าน้ำตา เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 13 มิถุนายน 2010, 06:37:PM ถ้อยคำมั่นสัญญามิกล้าหวัง ด้วยความหลังฝังจมตรมเสมอ จึงหลบลี้หนีไกลมิให้เจอ กลัวใจเพ้อเผลอไผลในนิยาม เคยใสซื่อถือสัตย์กลับรัดแน่น ไยเขาแค้นแหนหวงเฝ้าทวงถาม ให้อึดอัดขัดข้องหม่นหมองตาม ทุกสิ่งห้ามท่ามรักสลักตรวน นี่หรือรักภักดีเคยมีให้ กักขังใจไว้มิดยามคิดหวน หลายค่ำคืนฝืนคอยเหงาหงอยครวญ เมื่อทบทวนป่วนปั่นฝันเลื่อนลอย หัวข้อ: Re: จดหมายเศร้า...เคล้าน้ำตา เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 16 มิถุนายน 2010, 02:59:PM ก็ฝันใด ไหนเล่า ที่เราหมาย รักสลาย กลายขม ก็ตรมหงอย เพียงหนาวเหน็บ เจ็บเหลือ ของเนื้อกลอย ก็ละห้อย ถอยห่าง บนทางใจ เพียงค่ำมัน สัญญา เมื่อคราก่อน ฤา ควรค่า อาวรณ์ เกินถอนไถ่ ก็แค่คำ พร่ำเพรื่อ ไร้เยื่อใย แล้วเหตุใด ไยมั่น กับสัญญา จดหมายเก่า เราอ่าน ช่างหวานนัก ทุกถ้อยคำ พร่ำรัก เป็นหนักหนา ยังไม่ถึง ครึ่งปี ที่จากมา ในทุกหน้า ค่าไร้ จนไม่มี จดหมายเก่า เศร้าโศก วิโยคศัลย์ ถ้อยรำพัน นั้นจาง ยามร้างหนี สู้เก็บออม ถนอมรัก และภักดี กลับร้างไกล ไร้พี่ น้องนี้ตรม ๐สุดเหว่หว้า บ้าใบ้ ได้อ่านถ้อย สำนวนร้อย เรียบเรียง เสียงทับถม ดุจ "หทัย" ไหม้ฟก อกตรอมตรม ด้วยขื่นขม จมหาย บรรยายใจ ๐เกินเอ่ยอ้าง ร้างไกล ใช่หน่ายหนี ถ้อยวลี จารึก บันทึกไว้ เนื้อความเรียน เขียนอ่าน จากด้านใน ของหัวใจ อกพี่ นี้ยังจำ ๐ทุกบรรทัด คัดกรอง ให้น้องหญิง มอบรักจริง ยิ่งกว่า ถ้างามขำ แง้มหทัย ไตร่ตรอง ของน้ำคำ จะตอกย้ำ คำวอน คนจรไกล ๐ เนื้อจดหมาย ท้ายฉบับ รับคำมั่น แต่อกใจ ไหวหวั่น สั่นอ่อนไหว ข่าวเนื้อกลอย ลอยมา ระอาใจ คนอยู่ใกล้ ได้คะแนน แทนพี่ยา ๐หวังอย่างยิ่ง สิ่งคาด จงคลาดเคลื่อน ฝากดาวเดือน เตือนน้อง ร้องครวญหา แต่ข่าวลือ อื้ออึ้ง ถึงกานดา เกินเยียวยา หยุดนิ่ง อิงแอบใจ ๐จดหมายเศร้า ยาวร่าย คล้ายเจียนบ้า ด้วยขอพร่ำ อำลา แม่ฟ้าใส ขอเก็บตัว กลัวซ่าน เกินต้านใจ ด้วยห่วงใย เนื้อกลอย พี่ถอยเอง...... ***เมฆา...*** หัวข้อ: Re: จดหมายเศร้า...เคล้าน้ำตา เริ่มหัวข้อโดย: หนึ่งหยดพิรุณ ที่ 16 มิถุนายน 2010, 03:29:PM ๛ เสกอักษรค่าล้วน แทนใจ บันทึกสู่ฤทัย จิตนั้น เลอค่าเหนือคำใด จะเปรียบ คำรักแลว่าสั้น แต่เอื้อน จากใจ ๛ ๛ จารึกลงแผ่นน้อย เรียงตาม จรดรวมสู่นิยาม หนึ่งนี้ พันแสนหมื่นทุกความ นำส่ง ถวายมอบมั่นพลี้ แด่น้อง นางเดียว ๛ หัวข้อ: Re: จดหมายเศร้า...เคล้าน้ำตา เริ่มหัวข้อโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 03 กรกฎาคม 2010, 12:41:PM อยากมาลา ด้วยตัวเอง เกรงไม่ได้
ส่งผ่านลาย เขียนมาเป็น เส้นอักษร ความรู้สึก ที่เจ็บปวด รวดร้าวรอน จากคนนอน ทับรอยช้ำ น้ำตาริน เธอจากไป พร้อมกับรัก ผลักไสฉัน ทอดทิ้งกัน วันดูดดื่ม ลืมหมดสิ้น มีรักใหม่ เหยียบรักเก่า เศร้าชีวิน ค่าแค่ดิน ให้เหยียบย่ำ ซ้ำดวงใจ เอ่ยคำลา น้ำตารด หยดสุดท้าย ให้มันตาย พร้อมคำลา อย่าขานไข ฝากถ้อยคำ ผ่านจดหมาย ก่อนหายไกล ขอให้ไป แล้วไปลับ อย่ากลับมา |