|
หัวข้อ: ...ที่พึ่งสุดท้าย... เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 01 มิถุนายน 2010, 01:19:PM ...นานแค่ไหน ที่ไกลลับ นับวันจาก
กี่วันพราก ยากจะนับ ให้กลับหวน กี่วันห่าง ของทางใจ ใครทบทวน ใจรัญจวน ยังครวญคร่ำ พร่ำน้ำตา ...วันเวลา อยากมาพบ สพสักหน อยากพบคน ที่เคยรัก ทักห่วงหา อยากเจอหน้า ว่าสักครั้ง นั่งสบตา แต่เวลา ยังพาจาก ลำบากใจ ...มีแค่ความคิดถึง...เป็นที่พึ่งสุดท้าย พอจะส่ง ทักทาย ความหมายให้ ถึงจะจาก มานาน นะคนไกล แต่ก็อยากบอกไปว่าหัวใจ...ยังรักเธอ... หัวข้อ: Re: ...ที่พึ่งสุดท้าย... เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 01 มิถุนายน 2010, 04:36:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_020.gif) เพราะหัวใจ ในอก ยังฟกช้ำ เพราะถลำปล่อยใจจนไผลเผลอ จนหลงไหลใฝฝันถึงขั้นเพ้อ จนต้องเก้อ เจอเจ็บ เข้าเหน็บใจ เหมือนถูกปล่อย ลอยคว้าง กลางน้ำเชี่ยว ทั้งกราดเกรี้ยว คลื่นลม ก็โหมใส่ ให้ท้อแท้ แม้จะพึ่ง สักหนึ่งใคร ที่พึ่งได้ สุดท้ายจึง พึ่งสุรา เมื่อเจ็บปวดรวดร้าวคราวคิดถึง ใช้อึกหนึ่ง ดับไฟ อาลัยหา เมื่อฝันร้ายคล้ายสะอื้นตอนตื่นมา ยกสุรา ดวดดื่ม ลืมรักลวง (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_020.gif) หัวข้อ: Re: ...ที่พึ่งสุดท้าย... เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 01 มิถุนายน 2010, 04:54:PM ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_020.gif[/url]) เพราะหัวใจ ในอก ยังฟกช้ำ เพราะถลำปล่อยใจจนไผลเผลอ จนหลงไหลใฝฝันถึงขั้นเพ้อ จนต้องเก้อ เจอเจ็บ เข้าเหน็บใจ เหมือนถูกปล่อย ลอยคว้าง กลางน้ำเชี่ยว ทั้งกราดเกรี้ยว คลื่นลม ก็โหมใส่ ให้ท้อแท้ แม้จะพึ่ง สักหนึ่งใคร ที่พึ่งได้ สุดท้ายจึง พึ่งสุรา เมื่อเจ็บปวดรวดร้าวคราวคิดถึง ใช้อึกหนึ่ง ดับไฟ อาลัยหา เมื่อฝันร้ายคล้ายสะอื้นตอนตื่นมา ยกสุรา ดวดดื่ม ลืมรักลวง ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_020.gif[/url]) ...กี่จอกเล่าถึงจะเบาความคิดถึง กี่จอกซึ่งถึงจะพอรอมีหวง กี่จอกเข้าที่จะเฝ้าปัดเป่าดวง กี่จอกลวงจึงจะเฝ้า...เข้าทวงใจ ...ที่พึ่งได้คลายโศกโฉลกพี่ สุราที่เป็นเพื่อนเตือนไฉน เมื่อเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป สร่างเมื่อไหร่ใจก็เศร้าเฝ้าแต่คอย... ปล...แล้วชายหนุ่มก็สาดเหล้าลงคอ... เพื่อตัดพ้อคนรักที่จากไป...แซวนะจ๊ะพี่.. หัวข้อ: Re: ...ที่พึ่งสุดท้าย... เริ่มหัวข้อโดย: *~ดอกเหมย~* ที่ 01 มิถุนายน 2010, 08:11:PM หวังให้เธอเป็นที่-พึ่งสุดท้าย ก็คลับคล้ายว่าเธอไม่ผลักไส ให้ความหวังเคียงคู่ตลอดไป บอกฉันไว้จะรักมั่นนิรันดร์ หยุดไว้แล้วกับเธอเพียงคนนี้ ชั่วชีวีรักมั่นมิแปรผัน แม้ข้างกายตอนนี้ไม่มีกัน แต่ใจฉันหยุดไว้แค่เพียงเธอ หัวข้อ: Re: ...ที่พึ่งสุดท้าย... เริ่มหัวข้อโดย: ปากะญอ ที่ 30 มิถุนายน 2010, 01:14:PM (http://img715.imageshack.us/img715/1818/75394043.jpg) เก็บดอกบัวใส่บาตรกราบน้อมนบ ด้วยเคารพน้อมนำย้ำวิถี สะอาดผุดผ่องขาวพราวฤดี เหนี่ยวแม่ชีให้อยู่คู่ธรรมา มาตามพบเจอะเจอเธอก็พราก เลยจำจากห่างเหินเมินห่วงหา หวังต่อกลอนอ้อนกาพย์ตราบชีวา คงรอท่าสิบห้าวันพลันมารอ มีที่พึ่งหนึ่งเดียวคือเทียวอ่าน เธอจดจารกานท์ถ้อยร้อยไว้หนอ เพียงเท่านี้ก็ดีแล้วแก้วลออ ที่วอนขอรอเธอกลับรับพี่นาง |