พิมพ์หน้านี้ - เสี้ยวน้ำตาแห่งหัวใจ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนน้อยใจ+กลอนขอโทษ => ข้อความที่เริ่มโดย: สายลมสีขาว ที่ 30 พฤษภาคม 2010, 10:04:PM



หัวข้อ: เสี้ยวน้ำตาแห่งหัวใจ
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 30 พฤษภาคม 2010, 10:04:PM
ดวงใจรัก สลักลึก ผนึกมั่น
ผ่านช่วงวัน แรมคืน ดื่นความหมาย
ไออุ่นหอม ล้อมเรียง อยู่เคียงกาย
ฟุ้งกระจาย ร่ายริน มิสิ้นกัน

ฉันรักเธอ มากมาย กว่าที่เห็น
จะร้อนเย็น คราใด มิไหวหวั่น
หากพวกเรา ยังคงมี คนสำคัญ
ซึ่งคือเธอ และฉัน มิผันแปร

คำร้องขอ เพียงหนึ่ง ซึ่งเธอหมาย
ถูกระบาย ร่ายลง คงกระแส
แต่ร่างฉัน พลันอ่อนล้า ทั้งดวงแด
กลับยิ่งแย่ แค่คำ พร่ำผ่านใจ

เมื่อตัวฉัน ไม่อาจ ทำตามขอ
ใยรักทอ พลันสะดุด หยุดสดใส
เกิดเป็นหยาด น้ำตา หลั่งรินไป
อยู่ภายใน ใจรัก ที่ฉันมี

คือเรื่องเล็ก ที่ขยาย เป็นวงออก
ใจในนอก ชอกช้ำ คำเสียดสี
ขอโทษนะ ที่ฉัน ไม่มีดี
และพร้อมที่ จะตอบรับ คำขอเธอ...