ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

    เก็บตะวัน
          ๏ เก็บตะวัน ที่ผันผ่าน ยามวานนั้น                      เก็บความฝัน อันต้องการ ที่หวานหอม
เก็บความช้ำ จำจาก แม้อยากตรอม                              เก็บเพื่อพร้อม เพื่อเริ่มใหม่ ในทุกวัน
           ดวงตะวัน นั้นลาลับ ต้องอับแสง                      แม้หมดแรง ทุกแห่งใจ ใช่อาสัญ
จงขึ้นใหม่ ลุกมาใหม่ เช่นตะวัน                                  ชีวิตนั้น มันเลวร้าย ได้ไม่นาน
           แสงอาทิตย์ หมดฤทธิ์ลง คงอยู่ได้                    หากมีใจ ไม่หมดหวัง ยังขับขาน
ดวงตะวัน นั้นลาลับ กลับตามกาล                               อีกไม่นาน คงผ่านผัน หนึ่งวันไป
         เมื่อตะวัน สรรค์สร้าง ต่างประสิทธิ์                  ยามมืดมิด ใช่ชีวิต ผิดวิสัย
ยังเห็นจันทร์ นั้นกระจ่าง ส่องทางไป                          ดาวสุกใส ให้ได้เห็น เป็นบางครา
           ขอเพียงแค่ แน่ใจ ไม่หมดหวัง                          ด้วยกำลัง ยังไหว ใช้ใฝ่หา
ความหวังใหม่ ได้ดั่งใจ ไขว่คว้ามา                              วันข้างหน้า อาทิตย์ขึ้น ยื่นอรุณฯ