|
หัวข้อ: แสงจันทรา ณ ราตรี เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 23 พฤษภาคม 2010, 06:51:PM แสงจันทรา ณ ราตรี (http://img32.imageshack.us/img32/3997/moonlight33796.jpg) กุลมาตา-singlemom99- 23 พฤษภา 2553 หัวข้อ: Re: แสงจันทรา ณ ราตรี เริ่มหัวข้อโดย: นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง ที่ 23 พฤษภาคม 2010, 10:47:PM จันทร์เอย......เคยงามเด่น
คืนเดือนเพ็ญ....เห็นอร่าม ดาวน้อย.........คอยติดตาม ช่างงดงาม..........อร่ามตา จันทร์เอย........ไม่เคยเว้น ร้อนหรือเย็น เป็นเพื่อนฟ้า จันทร์นวล.........ยวนใจข้า ทอแสงจ้า..........น่าชื่นชม หัวข้อ: Re: แสงจันทรา ณ ราตรี เริ่มหัวข้อโดย: สิบคน ที่ 23 พฤษภาคม 2010, 11:19:PM แม้เมฆ พยายาม บดบัง
แม้พลัง แห่งแสง จะริบหรี่ แต่จันทร์ ไม่เคย รอรี ส่องแสง เต็มที่ เมื่อเมฆลา จันทร์มา ทุกคืน แม้มีฝน เอ่ยถาม จันทร์บน ฟากฟ้า คำตอบ คือจันทร์ คอยดารา แต่ทุกครา ที่มา ไม่เคยเจอ emo_111 สิบคน หัวข้อ: Re: แสงจันทรา ณ ราตรี เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 25 พฤษภาคม 2010, 11:13:AM จันทร์ฉายร่ายแสงลงส่องโลก
เจอคนก่นโศกอกขวัญหาย อ้อมไพรราตรีมีไม้ราย กลับคล้ายม่านบังหวังเลือนราง โศลกความมืดยาวยืดยาด แซะปาดแผลใจให้เปิดกว้าง จันทร์สบสาดแสงแจ้งหนทาง ก้าวย่างต่อได้ไว้ใจจันทร์ หัวข้อ: Re: แสงจันทรา ณ ราตรี เริ่มหัวข้อโดย: knight_95 ที่ 25 พฤษภาคม 2010, 11:54:AM คุณพระนาย (Knight_95) อิจฉาดาวอิจฉาเดือนที่เกลื่อนฟ้า ที่มองเห็นพสุธาอันกว้างใหญ่ มองเห็นป่าเขาลำเนาไพร มองเห็นธารใสในธาษตรี มองเห็นความรักของมวลมนุษย์ อันเบิกบานบริสุทธิ์เสมอที่ มากมายฉ่ำชุ่มชุมนุมกวี เหลือล้นหลากขจีขจรพันธุ์ มองหมู่ทวิบทจตุบาท มนุษยชาติปรีเปรมเกษมสันติ์ ธรรมะครองปองปกป้องชีวัน แหม...ฉันอิจฉาดาวพราวพร่างจริง!!!!! หัวข้อ: Re: แสงจันทรา ณ ราตรี เริ่มหัวข้อโดย: ชายไร้รัก ที่ 25 พฤษภาคม 2010, 03:14:PM แสงจันทร์เด่นเป็นสง่านภากว้าง เมฆเบาบางลางเลือนเห็นเดือนหงาย
ดวงดาราส่องแสงเป็นประกาย กระพริบพรายส่องสว่างกระจ่างใจ หัวข้อ: Re: แสงจันทรา ณ ราตรี เริ่มหัวข้อโดย: "จับยามดอกเหมย" ที่ 25 พฤษภาคม 2010, 11:12:PM จันทรา ณ ราตรี
ค่ำคืนนี้ เจ้าไปไหน ข้าเหงา ให้เข้าใจ อยากได้ใคร สักนาที ธารน้ำ ที่ฉ่ำเย็น ไหลผ่านเช่น ชีวิตนี้ แสงเดือน ช่วยข้าที แค่ขอมี คนข้างเคียง หัวข้อ: Re: แสงจันทรา ณ ราตรี เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 26 พฤษภาคม 2010, 11:50:AM ๐คืนจันทร์ฉาย ร่ายม่าน กาลวิเวก ดั่งมนต์เสก แต้มฟ้า นภาใส นำดวงจิต ติดตาม ความห่วงใย สู่คนไกล ไร้เงา เจ้ามาเยือน ๐ความอ้างว้าง ร้างลา ทำบ้าใบ้ หยาดน้ำตา ท่วมใน ใจคลาดเคลื่อน เหม่อมองดาว เดียวดาย หมายย้ำเตือน ความเป็นเพื่อน เลือนลาง หนทางใจ ๐คืนที่ดาว เต็มฟ้า ประดาดับ เป็นคืนใจ ระยิบระยับ วับวาวใส เพียงแค่คิด นิดหนึ่ง ก็ซึ้งใจ ดุจดาวส่ง ยิ้มให้ ใบหน้านวล ๐เกาะหน้าต่าง ข้างเตียง เมียงมองเฝ้า หยดน้ำค้าง บางเบา รุกเร้าหวน กลิ่นลั่นทม ลมโชย โหยรัญจวน กลิ่นใจป่วน ซวนเซ เร่ร่อนตาม ๐ลมพระพาย พายผ่าน ม่านหมอกเมฆ เสียงไม้ใหญ่ โยกเยก วิเวกหวาม ดั่งใจคน ทนหนาว ทุกคราวยาม ห่างคนงาม ยามเหงา ปวดร้าวใจ ๐อยู่แห่งไหน ไต่ถาม ด้วยความห่วง ฝากดาวดวง หน่วงรั้ง หวังได้ไหม หอบความรัก หนักอึ้ง ถึงคนไกล ด้วยสายใย จันทรา...ณ.ราตรี.... ***เมฆา...*** |