|
หัวข้อ: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 21 พฤษภาคม 2010, 11:38:AM เหม่อมองดาวพราวพร่างกลางเวหน ท้องฟ้าหม่นดลให้ฤทัยหมอง แว่วเพลงรักทักทายร่ายทำนอง นัยบทร้องครองเศร้าเฝ้ารำพัน สายลมหวนรวนผ่านวันวานเฉย โอ้ดาวเอ๋ยเคยมอบคำปลอบขวัญ ไยปล่อยวางร้างลาแทบจาบัลย์ หลายคืนวันบั่นทอนทอดถอนใจ คำว่าเราเบาบางแทบจางหาย ทิ้งเดียวดายหมายฝันกลับหวั่นไหว ฤาเขาชังฝังตรมรมย์หรือไร สิ้นเยี่อใยไม่เหลือเพื่อจดจำ เพียงเศษซากจากเขาแสนเศร้าหมอง อกกลัดหนองตรองดูรู้ถลำ ยามคะนึงถึงรักจักมืดดำ สุดชอกช้ำค่ำคืนฝืนรอคอย หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปาระ ที่ 21 พฤษภาคม 2010, 01:10:PM ฟ้ามืดหม่นคนหมองมองแล้วเศร้า
ทุกข์รุมเร้าเผาใจให้ระห้อย ยามมองย้อนตอนเก่าเฝ้าซ้ำรอย น้ำตาปอยลอยไหลให้เศร้าตรม คะนึงรักหักใจไม่ให้เศร้า โอ้ความเหงาเข้ามาพาใจขม ย้อนดูรักรอยเก่าเศร้าระทม สุดตรอมตรมขมขื่นมิชื่นใจ........ หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ชมพูไพร ที่ 21 พฤษภาคม 2010, 01:34:PM นั่งหดหู่ดูคนที่หม่นเศร้า คลับคล้ายเราเฉาใจไร้สุขสม อยู่กับตัวสลัวจันทร์ปันระทม หลายคืนขมบ่มเหงาเคล้าน้ำตา หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: Kongklon ที่ 21 พฤษภาคม 2010, 03:05:PM มองดูจันทร์ นวลตา พาใจเศร้า
ครั้งสองเรา เคยเคียงชม สมใจหมาย แต่ตอนนี้ นั่งไร้คู่ สุดเดียวดาย มองจันทร์ฉาย ฉ่องแสง กลางนภา หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 21 พฤษภาคม 2010, 03:30:PM emo_47 emo_54 emo_20 emo_51 ยังคิดถึง คะนึงหา นะคนดี อย่าให้พี่ ทอดถอน นอนผวา เคยชื่นชม ร่วมทุกข์ สุขกันมา มองจันทรา ครั้งใด ใจคะนึง หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 21 พฤษภาคม 2010, 04:26:PM ไม่อาจลบทรงจำรักร่ำหา ทุกทิวาคืนเก่าเฝ้าคิดถึง อดีตอันฝังจิตยังติดตรึง คอยคนึงเมื่อวันวานแม้ผ่านไป เคยมีเธอไม่ห่างเคียงข้างรัก เป็นประจักษ์ในวันอันสดใส แต่ทุกอย่างมิคงมั่นเปลี่ยนผันไป เพียงเยื่อใยบางบางระหว่างเรา ครั้งมีเธอเคียงอยู่หากรู้ค่า คงไม่มีน้ำตาในวันเหงา ความหลงเริงเหลิงใจไม่บรรเทา ของฉันเล่าถึงนำทางให้ห่างกัน ฉันเฝ้ามองลองใจอยู่หลายครั้ง จะจีรังต่อใครไม่เปลี่ยนผัน น้ำตาจึงหลั่งไหลจากใจพลัน เพราะใครกันจะเกี่ยวแขนฉันแทนเธอ มันไม่มีค่าใดแล้วไร้สิ้น เฝ้าถวิลอาลัยจนใจเพ้อ คืนที่เหงาร้าวรานฝันละเมอ คืนที่ไม่มีเธอ..คืนที่เดียวดาย ไม่อาจลบทรงจำยังร่ำหา ห้วงเวลาแห่งวันที่มันสาย พร้อมน้ำตาหลั่งไหลลงพร่างพราย อย่างเสียดาย..อย่างใจไม่ลบเลือน (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_010.gif) หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 21 พฤษภาคม 2010, 06:18:PM คะนึงรัก..สุดหักจิตพิศวาท
จึงหมายมาด..ปรารถนาอาลัยฝัน เห็นดวงพักตร์ตระหนักจิตพิษรักนั้น แล่นเข้าพลัน..ปั่นป่วนแปลบแสนแสบทรวง . คะนึงรัก..สุดหักห้ามชักคร้ามครั่น เธอมีใจให้เพียงกัน..หรือปันบ่วง ช่วงชิงรัก..หักสวาทบาดพิษลวง มาถามทวง..ยังห่วงหาฤาลาไกล หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 21 พฤษภาคม 2010, 10:20:PM ฟ้ามืดหม่นคนหมองมองแล้วเศร้า ทุกข์รุมเร้าเผาใจให้ระห้อย ยามมองย้อนตอนเก่าเฝ้าซ้ำรอย น้ำตาปอยลอยไหลให้เศร้าตรม คะนึงรักหักใจไม่ให้เศร้า โอ้ความเหงาเข้ามาพาใจขม ย้อนดูรักรอยเก่าเศร้าระทม สุดตรอมตรมขมขื่นมิชื่นใจ........ รอยรักเก่าเฝ้าตามดุจหยามหยัน แทบจาบัลย์ขวัญหม่นสุดทนไหว ทุกค่ำคืนฝืนรอท้อฤทัย แอบร่ำไห้ใจร้าวคราวแหลกลาญ เคยวาดฝันวันชื่นกลับคืนหาย ปล่อยเดียวดายกลายเป็นเส้นขนาน หยาดน้ำตาครารินหมดสิ้นกานท์ ดั่งประหารผ่านเล่ห์เสน่ห์ลวง หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 21 พฤษภาคม 2010, 10:41:PM นั่งหดหู่ดูคนที่หม่นเศร้า คลับคล้ายเราเฉาใจไร้สุขสม อยู่กับตัวสลัวจันทร์ปันระทม หลายคืนขมบ่มเหงาเคล้าน้ำตา หลายค่ำคืนฝืนคอยอย่างหงอยเหงา ด้วยใจเศร้าเฝ้าบอกยอกหนักหนา ให้อดสูดูโศกโชคชะตา ยิ่งไขว่คว้าล้าแรงแสลงใจ หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 21 พฤษภาคม 2010, 10:55:PM มองดูจันทร์ นวลตา พาใจเศร้า ครั้งสองเรา เคยเคียงชม สมใจหมาย แต่ตอนนี้ นั่งไร้คู่ สุดเดียวดาย มองจันทร์ฉาย ฉ่องแสง กลางนภา แสงจันทร์นวลหวนคิดด้วยผิดหวัง ภาพความหลังครั้งเก่าเฝ้าโหยหา ยามเดียวดายสายใยใกล้โรยรา ปวดอุราครานี้ฤดีตรม หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: อักษรศิลป์ ที่ 22 พฤษภาคม 2010, 12:16:AM (http://img222.imageshack.us/img222/7962/00254zp3.jpg) @.เมื่อราตรีก้าวย่ำก็พร่ำนึก ห้วงรู้สึกร้าวหนักในรักขม คะนึงหาคว้าไขว่ในสายลม นั่งระทมจมเศร้าเหงาลำพัง @.ภาพวันเก่าผุดพลันในจันทร์ฉาย ระเลือนหายคลายลับกับความหวัง นั่งตรมตรอมจ่อมใจในภวังค์ น้ำตาหลั่งลงพื้นทรายใต้เงาจันทร์ หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: sati ที่ 22 พฤษภาคม 2010, 01:00:AM ค่ำคืนราตรีมืดมิดแสง
คลื่นลมแรงโหมพัดความเงียบเหงา แต่ก่อนนั้นที่ตรงนี้มีสองเรา หวนนึกไปความเศร้าเข้ามาเยือน มาบัดนี้มีเพียงตัวของฉัน กับความฝันลมลมคอยเป็นเพื่อน ความสุขที่เคยมีไม่ลืมเลือน จะเก็บไว้ย้ำเตือนใจตนเอง[/font][/size] หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: แม่ค้าหน้าหวาน ที่ 22 พฤษภาคม 2010, 01:38:AM (http://gotoknow.org/file/nongyao_chamchoy/r37_3.jpg) ดวงตะวันลาลับดับเคลื่อนคล้อย พาให้ใจหงอยเหงาเฝ้าครวญหา หวนคิดถึงคะนึงรักที่จากลา พาลให้หยาดน้ำตารินล้นทรวง ด้วยฤทัยยังไม่สิ้นใยสวาท ตัดไม่ขาดดั่งหลงพะวงห่วง ยังคะนึงรักนี้ยังตรึงทรวง ยังห่วงหาอาทรมิคลอนคลาย หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 23 พฤษภาคม 2010, 01:13:AM emo_47 emo_54 emo_20 emo_51 ยังคิดถึง คะนึงหา นะคนดี อย่าให้พี่ ทอดถอน นอนผวา เคยชื่นชม ร่วมทุกข์ สุขกันมา มองจันทรา ครั้งใด ใจคะนึง ด้วยหัวใจไร้รักนานหนักหนา ในอุราล้าอ่อนอ้อนวอนถึง แม้จะเหงาเศร้าบ้างพลางรำพึง ว่ายังซึ้งหนึ่งเดียวที่เปลี่ยวดาย หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 23 พฤษภาคม 2010, 01:42:AM (http://www.viewthai.com/watpaknam/board/images_upload/2006871919111.jpg) ขอบพระคุณ ภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ ซบไออุ่นหนุนแม่นอนเมื่อตอนเด็ก เป็นลูกเล็กขี้แยท่านคอยกล่อม ชี้ชมโน่น นี่ นั่น จนใจยอม หลับในอ้อมกอดนั้นอย่างอุ่นใจ ยังคะนึงถึงรักมากทุกครั้ง ใจจดจำรักฝังแม่ฝากไว้ เนิ่นนานวันผันกาลผ่านเยาว์วัย จนเติบใหญ่ยังคะนึงถึงในรัก หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 23 พฤษภาคม 2010, 02:23:AM ไม่อาจลบทรงจำรักร่ำหา ทุกทิวาคืนเก่าเฝ้าคิดถึง อดีตอันฝังจิตยังติดตรึง คอยคนึงเมื่อวันวานแม้ผ่านไป เคยมีเธอไม่ห่างเคียงข้างรัก เป็นประจักษ์ในวันอันสดใส แต่ทุกอย่างมิคงมั่นเปลี่ยนผันไป เพียงเยื่อใยบางบางระหว่างเรา ครั้งมีเธอเคียงอยู่หากรู้ค่า คงไม่มีน้ำตาในวันเหงา ความหลงเริงเหลิงใจไม่บรรเทา ของฉันเล่าถึงนำทางให้ห่างกัน ฉันเฝ้ามองลองใจอยู่หลายครั้ง จะจีรังต่อใครไม่เปลี่ยนผัน น้ำตาจึงหลั่งไหลจากใจพลัน เพราะใครกันจะเกี่ยวแขนฉันแทนเธอ มันไม่มีค่าใดแล้วไร้สิ้น เฝ้าถวิลอาลัยจนใจเพ้อ คืนที่เหงาร้าวรานฝันละเมอ คืนที่ไม่มีเธอ..คืนที่เดียวดาย ไม่อาจลบทรงจำยังร่ำหา ห้วงเวลาแห่งวันที่มันสาย พร้อมน้ำตาหลั่งไหลลงพร่างพราย อย่างเสียดาย..อย่างใจไม่ลบเลือน ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_010.gif[/url]) ความทรงจำพร่ำเพรียกดังเรียกหา ยิ่งไขว่คว้าค่าหมดสลดเหมือน เขาปล่อยวางร้างหม่นพ้นปีเดือน คำเชือดเฉือนเตือนอยู่อดสูใจ หลายวันคืนฝืนคอยอย่างหงอยเหงา กลับไร้เงาเศร้าหม่นสุดทนไหว กอดตัวเองเคว้งคว้างร้างฤทัย สะอื้นไห้ใจท้อทรมาน ห้วงเวลาคราฝันพลันสลาย แสนเสียดายสายใยดุจไฟผลาญ ให้เจ็บแสบแปลบปร่าล้าใจกานต์ กว่าจะผ่านวานวันหวั่นฤดี หวังก้าวข้ามความเศร้าและเขลาขลาด ใจแทบขาดพลาดรักหมดศักดิ์ศรี ฤาบุพเพเล่ห์ลวงห้วงรตี จึงหลบลี้หนีไกลไร้ร่องรอย หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 23 พฤษภาคม 2010, 02:54:AM คะนึงรัก..สุดหักจิตพิศวาท จึงหมายมาด..ปรารถนาอาลัยฝัน เห็นดวงพักตร์ตระหนักจิตพิษรักนั้น แล่นเข้าพลัน..ปั่นป่วนแปลบแสนแสบทรวง . คะนึงรัก..สุดหักห้ามชักคร้ามครั่น เธอมีใจให้เพียงกัน..หรือปันบ่วง ช่วงชิงรัก..หักสวาทบาดพิษลวง มาถามทวง..ยังห่วงหาฤาลาไกล ยามคะนึงถึงรักที่หักหาย สิ่งสุดท้ายคล้ายปลงมิสงสัย เก็บรอยช้ำย้ำเตือนเป็นเพื่อนใจ หลบหลีกไกลไร้จิตดังติดตม เยื่อใยบางขวางกั้นคั่นเราสอง อกกลัดหนองต้องทุกข์มิสุขสม ปล่อยเขาไปไยหวงดังถ่วงจม เก็บระทมตรมอยู่เพียงผู้เดียว หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 23 พฤษภาคม 2010, 09:55:PM ([url]http://img222.imageshack.us/img222/7962/00254zp3.jpg[/url]) @.เมื่อราตรีก้าวย่ำก็พร่ำนึก ห้วงรู้สึกร้าวหนักในรักขม คะนึงหาคว้าไขว่ในสายลม นั่งระทมจมเศร้าเหงาลำพัง @.ภาพวันเก่าผุดพลันในจันทร์ฉาย ระเลือนหายคลายลับกับความหวัง นั่งตรมตรอมจ่อมใจในภวังค์ น้ำตาหลั่งลงพื้นทรายใต้เงาจันทร์ ราตรีหนาวร้าวจิตเมื่อคิดถึง ห้วงคะนึงหนึ่งชายที่หมายฝัน เขาลาร้างหมางเมินเกินรำพัน คำปลอบขวัญบั่นทอนสะท้อนทรวง ใต้เงาจันทร์วันเก่ามีเราสอง กลับมาต้องหมองหม่นระคนหวง แอบร่ำไห้ไยเขาจึงเฝ้าลวง คำว่าห่วงดวงใจไฉนลืม หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 23 พฤษภาคม 2010, 10:16:PM ค่ำคืนราตรีมืดมิดแสง คลื่นลมแรงโหมพัดความเงียบเหงา แต่ก่อนนั้นที่ตรงนี้มีสองเรา หวนนึกไปความเศร้าเข้ามาเยือน มาบัดนี้มีเพียงตัวของฉัน กับความฝันลมลมคอยเป็นเพื่อน ความสุขที่เคยมีไม่ลืมเลือน จะเก็บไว้ย้ำเตือนใจตนเอง[/font][/size] ในความฝันวันรักหักสลาย แทบมลายหายจมเขาข่มเหง เฝ้ากอดตัวหัวใจให้วังเวง บทบรรเลงเพลงลาไร้ค่าจำ ในความจริงยิ่งเจ็บเก็บรอยแผล รักผันแปรแพ้พ่ายคล้ายถลำ ยากจะลบกลบฝันพลันมืดดำ ทุกคืนค่ำช้ำนักเมื่อรักลืม หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: อักษรศิลป์ ที่ 23 พฤษภาคม 2010, 11:14:PM ราตรีหนาวร้าวจิตเมื่อคิดถึง ห้วงคะนึงหนึ่งชายที่หมายฝัน เขาลาร้างหมางเมินเกินรำพัน คำปลอบขวัญบั่นทอนสะท้อนทรวง ใต้เงาจันทร์วันเก่ามีเราสอง กลับมาต้องหมองหม่นระคนหวง แอบร่ำไห้ไยเขาจึงเฝ้าลวง คำว่าห่วงดวงใจไฉนลืม..........(ปรางทิพย์) @.ใจที่มอบให้ไปไยแห้งเหือด เหมือนถูกเชือดเลือดใจให้ใครดื่ม ความรักความห่วงใยให้ใครยืม หรือหลงปลื้มผู้ใดไยหมางเมิน @.คะนึงหาทุกนาทีไม่มีลด ให้ไปหมดทั้งใจไยห่างเหิน อาจเป็นเพราะความต่างหนทางเดิน หรือเผอิญมีใหม่ไม่บอกกัน...........(อักษรศิลป์) หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 24 พฤษภาคม 2010, 03:52:AM ดวงตะวันลาลับดับเคลื่อนคล้อย พาให้ใจหงอยเหงาเฝ้าครวญหา หวนคิดถึงคะนึงรักที่จากลา พาลให้หยาดน้ำตารินล้นทรวง ด้วยฤทัยยังไม่สิ้นใยสวาท ตัดไม่ขาดดั่งหลงพะวงห่วง ยังคะนึงรักนี้ยังตรึงทรวง ยังห่วงหาอาทรมิคลอนคลาย สายสวาทขาดสิ้นถวิลหา หยาดน้ำตาอาวรณ์มิห่อนหาย ภาพความหลังดังผ่านวันวานวาย รักที่หมายกลายเปลี่ยนดังเสี้ยนใจ จึงเจ็บแปลบแสบทรวงเมื่อลวงหลอน ดั่งละครย้อนคืนสะอื้นไห้ ฤาเขาปล่อยลอยคว้างยิ่งห่างไกล แต่นี้ไปไร้คู่อดสูจริง หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 24 พฤษภาคม 2010, 04:05:AM ซบไออุ่นหนุนแม่นอนเมื่อตอนเด็ก เป็นลูกเล็กขี้แยท่านคอยกล่อม ชี้ชมโน่น นี่ นั่น จนใจยอม หลับในอ้อมกอดนั้นอย่างอุ่นใจ ยังคะนึงถึงรักมากทุกครั้ง ใจจดจำรักฝังแม่ฝากไว้ เนิ่นนานวันผันกาลผ่านเยาว์วัย จนเติบใหญ่ยังคะนึงถึงในรัก[/center] มือไกวเปลเห่กล่อมถนอมเจ้า คำปลอบเบาเคล้าคลอพะนอรัก โอบไออุ่นกรุ่นละมัยให้ประจักษ์ แม้เหนื่อยหนักจักคอยเพียงกลอยใจ ยามคะนึงถึงท่านมิผ่านเฉย แม่ชื่นเชยเคยเป็นเช่นสดใส ยังจดจำคำสอนก่อนลาไกล คำปลอบใครไหนเล่าจะเท่านาง หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 24 พฤษภาคม 2010, 04:20:AM ราตรีหนาวร้าวจิตเมื่อคิดถึง ห้วงคะนึงหนึ่งชายที่หมายฝัน เขาลาร้างหมางเมินเกินรำพัน คำปลอบขวัญบั่นทอนสะท้อนทรวง ใต้เงาจันทร์วันเก่ามีเราสอง กลับมาต้องหมองหม่นระคนหวง แอบร่ำไห้ไยเขาจึงเฝ้าลวง คำว่าห่วงดวงใจไฉนลืม..........(ปรางทิพย์) @.ใจที่มอบให้ไปไยแห้งเหือด เหมือนถูกเชือดเลือดใจให้ใครดื่ม ความรักความห่วงใยให้ใครยืม หรือหลงปลื้มผู้ใดไยหมางเมิน @.คะนึงหาทุกนาทีไม่มีลด ให้ไปหมดทั้งใจไยห่างเหิน อาจเป็นเพราะความต่างหนทางเดิน หรือเผอิญมีใหม่ไม่บอกกัน...........(อักษรศิลป์) ด้วยรักด้วยห่วงจึงทวงถาม ไยก้าวข้ามความรักและภักดิ์มั่น เสมือนเป็นเส้นเงาเศร้านิรันดร์ สายสัมพันธ์พลันขาดสวาทวาย นี่หรือรักจักมอบคอยปลอบขวัญ พอห่างกันผันเปลี่ยนเวียนสลาย บทบรรเลงเพลงรักเคยทักทาย กลับมลายหายกลืนกับคลื่นลม.....(ปรางทิพย์) หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: Kongklon ที่ 24 พฤษภาคม 2010, 02:51:PM มองดูจันทร์ นวลตา พาใจเศร้า ครั้งสองเรา เคยเคียงชม สมใจหมาย แต่ตอนนี้ นั่งไร้คู่ สุดเดียวดาย มองจันทร์ฉาย ฉ่องแสง กลางนภา แสงจันทร์นวลหวนคิดด้วยผิดหวัง ภาพความหลังครั้งเก่าเฝ้าโหยหา ยามเดียวดายสายใยใกล้โรยรา ปวดอุราครานี้ฤดีตรม แสงจันทร์นวล ชวนคิดถึง สุขเหงาเศร้า ทำให้เรา ได้รู้จัก รักคิดถึง วาสนา พาสองเรา เคล้ารำพึง รายกลอนซึ้ง บอกผ่าน บ้านกลอนไทย หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 24 พฤษภาคม 2010, 04:20:PM แสงจันทร์นวล ชวนคิดถึง สุขเหงาเศร้า ทำให้เรา ได้รู้จัก รักคิดถึง วาสนา พาสองเรา เคล้ารำพึง รายกลอนซึ้ง บอกผ่าน บ้านกลอนไทย แสงจันทร์ฉายพรายอุ่นไอกรุ่นหอม ถ้อยถนอมล้อมผ่านกานท์ไสว นัยรสชาดปรารถนาทุกคราไป แนบหัวใจนัยบทจรดนิรันดร์ หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: Kongklon ที่ 24 พฤษภาคม 2010, 05:19:PM แสงจันทร์ฉายพรายอุ่นไอกรุ่นหอม
ถ้อยถนอนล้อมผ่านกานท์ไสว นัยรสชาดปราถนาทุกคราไป แนบหัวใจนัยบทจรดนิรัรนดร์ แสงจันทร์ฉาย เหมือนร่ายมนต์ ดลสะกด ให้จรด ดวงจิต สถิตฝัน หอมบุปผา ยามราตรี เหล่าไม้พรรณ ฝากดวงจันทร์ ฝากดวงใจ ไปให้เธอ หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 24 พฤษภาคม 2010, 05:38:PM แสงจันทร์นวล ชวนคิดถึง สุขเหงาเศร้า ทำให้เรา ได้รู้จัก รักคิดถึง วาสนา พาสองเรา เคล้ารำพึง รายกลอนซึ้ง บอกผ่าน บ้านกลอนไทย แสงจันทร์ฉายพรายอุ่นไอกรุ่นหอม ถ้อยถนอมล้อมผ่านกานท์ไสว นัยรสชาดปรารถนาทุกคราไป แนบหัวใจนัยบทจรดนิรันดร์ แสงจันทร์ฉาย เหมือนร่ายมนต์ ดลสะกด ให้จรด ดวงจิต สถิตฝัน หอมบุปผา ยามราตรี เหล่าไม้พรรณ ฝากดวงจันทร์ ฝากดวงใจ ไปให้เธอ กลิ่นบุหงาราตรีวลีหวาน ยามเลยผ่านซ่านทรวงห่วงเสมอ รอยลิขิตติดตามพล่ามละเมอ เสมือนเพ้อเผลอไผลนัยนิยาม หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: Kongklon ที่ 25 พฤษภาคม 2010, 03:32:PM กลิ่นบุหงาราตรีวลีหวาน
ยามเลยผ่านซ่านทรวงห่วงเสมอ รอยลิขิตติดตามพล่ามละเมอ เสมือนเพ้อเผลอไผลนัยนิยาม กลิ่นบุหงา คงหอมคล้าย กลิ่นกายเจ้า หอมคลุกเคล้า ผ่านสายลม ชวนชมเผลอ ลิขิตฟ้า ส่งเจ้ามา พาเจอะเจอ เสมือนเพ้อ เผลอใจ ให้ชื่นชม หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 26 พฤษภาคม 2010, 11:45:AM กลิ่นบุหงา คงหอมคล้าย กลิ่นกายเจ้า หอมคลุกเคล้า ผ่านสายลม ชวนชมเผลอ ลิขิตฟ้า ส่งเจ้ามา พาเจอะเจอ เสมือนเพ้อ เผลอใจ ให้ชื่นชม ลิขิตจากฟากฟ้าคราอ่อนไหว ส่งตรงไปให้ถึงคะนึงสม ด้วยใจรักอักษราตามอารมณ์ มองสายลมพรมพร่างน้ำค้างริน อีกบางครั้งฝังจิตด้วยพิษขม จึงจ่อมจมข่มใจไห้ถวิล อาจดูเพ้อเก้อบ้างเคว้งคว้างจินต์ แต่มิสิ้นปิ่นรักสลักทรวง หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: Kongklon ที่ 31 พฤษภาคม 2010, 03:06:PM อีกบ้างครั้ง ฝังจิต ด้วยพิษขม จีงจ่อมจม ข่มใจ ให้ถวิล อาจดูเพ้อ เก้อบ้าง เคว้งคว้างจินต์ แต่มีสิ้น ปิ่นรัก สลักทรวง สัญญารัก หักลง ณ ตรงนี้ สิ่งดีดี ที่มอบให้ ไม่เคยลวง ถึงเจ็บช้ำ คร่ำครวญไห้ ไม่โทษดวง เจ็บในทรวง โทษตัวเรา ดีไม่พอ หัวข้อ: Re: คะนึงรัก เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 01 มิถุนายน 2010, 11:37:AM สัญญารัก หักลง ณ ตรงนี้
สิ่งดีๆ ที่มอบให้ ไม่เคยลวง ถึงเจ็บช้ำ คร่ำครวญไห้ ไม่โทษดวง เจ็บในทรวง โทษตัวเรา ดีไม่พอ โปรดอย่าโทษโกรธตัวให้มัวหมอง แม้เราสองต้องเจ็บเก็บใจท้อ คำสัญญาพาจิตเฝ้าคิดรอ หากรักพอขอเพียงอยู่เคียงกัน เสียงคร่ำครวญหวนไห้จากใจเขา ดูหงอยเหงาเศร้าทรวงจากห้วงฝัน ทุกวลีที่มอบปลอบจำนรรจ์ แม้หวาดหวั่นคั้นจิตผิดหรือไร |