|
หัวข้อ: "...เงียบ..." เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 15 พฤษภาคม 2010, 09:50:PM เมื่อแสงไฟใกล้ค่ำเริ่มฉ่ำแจ้ง สายลมแล้งแข่งขัดก็พัดฝืน หนึ่งชีวิตคิดไปไร้จุดยืน พรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาเกินหาใคร แม้แต่น้ำยังนิ่งยิ่งสงบ ปลาเคยพบหลบหน้าไม่อาศัย เต่าเคยอ้อนก่อนกลับประทับใจ วันนี้ดูเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม. ...................................... emo_62 หัวข้อ: Re: "...เงียบ..." เริ่มหัวข้อโดย: ใบลาน ที่ 16 พฤษภาคม 2010, 01:27:AM เงี่ยหูฟัง จักจั่น เรไรร้อง เคยดังก้อง คืนนี้ หายไปไหน เหลือเพียงแสง แห่งจันทร์ จากฟ้าไกล กับหัวใจ คนเหงา ที่ร้าวราน เงียบเสียจน ได้ยิน ซึ่งความคิด ทั่วทุกทิศ สงบงัน แผ่ไพศาล เท่าเขตแดน มืดมน อนธกาล สร้างค่ำคืน ให้ยาวนาน กว่าทุกที หัวข้อ: Re: "...เงียบ..." เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 16 พฤษภาคม 2010, 02:03:AM คืนมืดมิด คิดไกล เมื่อไหร่จบ จะได้ลบ ความจำ ที่ทำนี้ อยากให้เหลือ ทิ้งไว้ ในสิ่งดี จะได้มี คนรัก และทักกัน อยากให้ความ เงียบงัน เป็นวันเก่า ที่ไม่เศร้า และทุกข์ ให้สุขสันต์ มีความรัก อิสระ พร้อมจะปัน มีความฝัน แบ่งกัน ของฉันเธอ. ................................ หัวข้อ: Re: "...เงียบ..." เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 16 พฤษภาคม 2010, 02:19:AM กลางดึกงันจันทร์ก็ลาพาดาวหาย เวิ้งฟ้ากลายไร้แสงมาแซมสี เหลือเพียงดำอำฟ้าทั่วธานี ป่าพงพีไร้สีใดมาแต่งเติม พาเอาเงียบเยียบเย็น หนอยามนี้ จึง รดีคลี่แง้มเพื่อแย้มเพิ่ม พื้นที่ในการฟังหวังเจือเจิม สิ่งเดิมๆที่ดีไม่มีคลาย ก็เพียงรอต่อฝันในวันก่อน ท่ามอาทรอ่อนหวานไม่จางหาย ยังคงความอบอุ่นอยู่มิวาย ขอฟากฟ้าดาวพรายจงหวนคืน หัวข้อ: Re: "...เงียบ..." เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 16 พฤษภาคม 2010, 02:31:AM คืนมืดมิด คิดถึง คนหนึ่งครับ ป่านฉะนี้ คงจะหลับ กับฝันเหม่อ คิดถึงจัง ยังรัก ภักดีเธอ อยากไปเจอ เพ้อหา ทุกคราจริง พร้อมอยากรู้ ในฝัน มีฉันไหม ด้วยห่วงใย ให้มา เหมือนว่าสิง ทุกห่วงห้อง ของใจ รักใสอิง อยากจะยิง เบอร์ทัก....แทนรักเธอ แบบว่า....ก็ไม่รู้สิวันนี้คิดถึงจังเลยครับ ไปมอไม่ได้ติดม๊อบ แง้ๆดูแลตัวเองด้วยนะครับ....(เผื่อเข้ามาอ่าน ฮ่าๆ) emo_26 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_028.gif) หัวข้อ: Re: "...เงียบ..." เริ่มหัวข้อโดย: ปางลขุมา ที่ 16 พฤษภาคม 2010, 10:17:AM เพราะคืนนี้ไร้แสงแห่งสีสัน นวลแห่งจันทร์ไม่ฉ่ำสม่ำเสมอ ดูดำด่างอย่างไรไม่เคยเจอ อึ่งอ่างเผอเรอร้องก้องพงไพร แทรกความเงียบเยียบเย็นเป็นจังหวะ ชะชะช่ะสามครั้งเสียงดังใส่ จักกระจั่นหรีดหริ่งและเรไร หยุดเสียงร้องทันใดให้เงียบงัน หัวข้อ: Re: "...เงียบ..." เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 16 พฤษภาคม 2010, 10:23:AM ความเงียบเหงาเข้างำจึงจำจาก อยู่อีกฟากยากเกินเดินข้ามไหว ภาพเลือนลางข้างหน้ารู้ว่าไกล แต่หัวใจให้กันทุกวันคืน เพียงคิดถึงพึงมอบตอบแทนมิตร ปลุกชีวิตจิตใจให้ฝันตื่น เพราะความเหงาเข้าครองต้องกล้ำกลืน ต่างหยัดยืนฝืนสู้อยู่เดียวดาย มหาซัง..หายหน้าไป ยังหายใจอยู่ครับ หัวข้อ: Re: "...เงียบ..." เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 19 พฤษภาคม 2010, 08:49:PM ความเหงาเงียบเปรียบเป็นดังเช่นเพื่อน มองดาวเดือนเลือนรางยิ่งห่างหาย หนาวสะท้านกานต์ใจใกล้มลาย บทสุดท้ายร้ายเกินฤาเพลินไป รอยอาลัยนัยเล่ห์เสน่หา รินน้ำตาลาจากยากแก้ไข จำขื่นขมตรมจิตดังพิษไฟ ลวกลามใจไหม้มอดตลอดคืน หัวข้อ: Re: "...เงียบ..." เริ่มหัวข้อโดย: *~ดอกเหมย~* ที่ 19 พฤษภาคม 2010, 09:45:PM ความเงียบงันเข้ามาในความรู้สึก ในส่วนลึกเหว่ว้าเกินใจจะต้านทานไหว ได้แต่เฝ้ารอข่าว-คราวของคนไกล สบายดีไหม..แค่อยากรู้ความเป็นไปของเธอ หัวข้อ: Re: "...เงียบ..." เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 19 พฤษภาคม 2010, 10:15:PM เธอก็เงียบฉันก็เงียบเกินเปรียบได้ เป็นอย่างไรเหงาไหมเมื่อใจเผลอ ความหวั่นไหวใจสะเทือนไปเตือนเธอ ฉันก็เจอเธอก็เจอเป็นเหมือนกัน เหงาอยู่หรอกเงียบอยู่บ้างความห่างนี้ นานหลายปีดีดักที่จักฝัน เจอแต่ความสงบจบ-เงียบงัน เป็นอย่างนี้ทุกวันปั่นป่วนใจ. ............................................. emo_62 หัวข้อ: Re: "...เงียบ..." เริ่มหัวข้อโดย: อักษรศิลป์ ที่ 19 พฤษภาคม 2010, 11:19:PM @.ก่อนเคยคิดรำคาญเธอแอบเผลอบ่น เบื่อเหลือทนคนจู้จี้มีปัญหา ไม่มีเธอคงสุขดีมีเวลา ไปเฮฮาปาร์ตี้ได้สบายใจ @.นี่ใช่ไหมที่ฉันนั้นฝันวาด ตอนนี้ขาดเธอไปใจหวั่นไหว ชีวิตฉันเหมือนพลาดขาดอะไร นี่ยังไงโลกเสรีไม่มีเธอ @.แต่แล้วฉันทำไมกลับไม่สุข ซ้ำยังทุกข์เงียบเหงาและเฝ้าเหม่อ ผุดเรื่องราวภาพเก่าเฝ้าละเมอ เงียบนะเออมันเงียบจนทุรนใจ @.เพิ่งรู้ใจเธอฉันนั้นพันผูก เราร่วมปลูกต้นรักมาแต่คราไหน แต่ฉันกลับตัดทิ้งซึ่งกิ่งใบ คงเหลือไว้แต่ซากต้นทนเดียวดาย @.ขาดกิ่งใบสร้างอาหารผ่านลำต้น เหมือนขาดคนรักไปใจสลาย ไม่มีใครไถ่ถามตามวุ่นวาย นั่งฟูมฟ ายนี่ใช่ใหมที่ใจต้องการ.. หัวข้อ: Re: "...เงียบ..." เริ่มหัวข้อโดย: ส่วนเกิน ที่ไร้ค่า ที่ 20 พฤษภาคม 2010, 09:47:PM ความเงียบของท้องทะเลในยามค่ำ
เมฆสีดำของท้องฟ้าในคืนนี้ พอมองแล้วความเหงานั้นยิ่งทวี คล้ายกับมีความรู้สึกมาซ้ำเติม |