พิมพ์หน้านี้ - **บันทึกเส้นทางธรรม ๔ ( "อุปสรรคแห่งการเดินทาง" )

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: masapaer ที่ 15 พฤษภาคม 2010, 09:25:PM



หัวข้อ: **บันทึกเส้นทางธรรม ๔ ( "อุปสรรคแห่งการเดินทาง" )
เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 15 พฤษภาคม 2010, 09:25:PM



**บันทึกเส้นทางธรรม  ๔  (“อุปสรรคแห่งการเดินทาง”)

 emo_12

ระหว่างทางยาวไกลในเบื้องหน้า
ด้วยศรัทธานาบุญหนุนแน่วแน่
กลับเกิดคิดบางอย่างสร้างตัวแปร
เข้ายุแหย่แก่ใจให้หมองมัว

ความไหวหวั่นใดใดใคร่บังเกิด
ใจเตลิดเชิดหายใต้ฟ้าหลัว
ความมืดดำถลำพ่นดังฝนรัว
เริ่มหวาดกลัวกลั้วคลั่งช่างวังเวง

ใจติดบ่วงห่วงใยให้ว้าวุ่น
ชุลมุนรุมร้ายใคร่ข่มเหง
ระลึกถึงอดีตกรีดละเลง
ให้เครียดเคร่งอาวรณ์บั่นทอนใจ

กำหนดใจไฉนเล่าเจ้าไม่รับ
ดังดวงจิตติดกับปรับไม่ไหว
ยิ่งก้าวย่างทางกว้างอ้างว้างไกล
อุปาทานพล่านใส่ตามรายทาง

ความระบมซมกายก็ร้ายนัก
ความเจ็บปวดหาญหักมักกรีดขวาง
สังขารล้าภาระใจไม่ปล่อยวาง
อดีตต่างรั้งไว้...ในห้วงกาล

อุปสรรคใหญ่หรือคือความคิด
คอยสะกิดจิตคนรนเผาผลาญ
เฝ้ากร่อนกัดรัดรึงตรึงไปนาน
ข้ามให้ผ่านใจตนจะพ้นเอง

 


หัวข้อ: Re: **บันทึกเส้นทางธรรม ๔ ( "อุปสรรคแห่งการเดินทาง" )
เริ่มหัวข้อโดย: เขียนชีวิต ที่ 22 พฤษภาคม 2010, 03:06:PM
เวทนา  เรียนรู้จึ่ง  วัฒนา
โอ้เจ็บหนอ  เหตุใด  ไม่จากหนอ
ต้องมองเห็น  การหาย  แต่ไม่เห็น

สายน้ำตา  ไหลออก  จากดวงตา
ด่าพระบ้า  ไฉนหลอก  ให้ทำบ้า
ด้วยโกรธแค้น  ดวงจิต  เต็มไฟแค้น
 emo_33 emo_33 emo_33 emo_33 emo_33 emo_33

โอ้ไฟแค้น  เต็มดวงจิต  เตลิดไหล
ด้วยดวงใจ  ยังกระเตาะ  ไม่เหมาะสม
พอทำไป  เจ็บบรรลัย  ใจโสมม
ทุกข์ระทม  ทนขื่นขม  ปาดน้ำตา

เป็นเพราะใจ  ยังอ่อนแอ  แพ้ให้ทุกข์
วิ่งหาสุข  แต่หนใด  ใจควรหา
เห็นเพียงทุกข์  อุตลุด  ทุกเวลา
นั่นเพราะว่า  ใจเรานั้น  มันไม่วาง

พอได้รู้  หัวใจ  ไหลน้ำตา
โมทนา  บุญอาจารย์  ท่านได้สร้าง
ได้สอนศิษ  ให้จิตเขา  ไม่หลงทาง
ให้รู้วาง  ให้รู้ว่าง  สุขเป็นแล 


คิดถึงพระอาจารย์ที่ท่านเคยสอน  หลุดมาจากวงโคจรแล้ว  หลุดๆวุ่นๆ  วิ่งตามโลก  มากมาย...

 emo_79


หัวข้อ: Re: **บันทึกเส้นทางธรรม ๔ ( "อุปสรรคแห่งการเดินทาง" )
เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 03 มิถุนายน 2010, 02:21:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_057.gif)

ความสุขอยู่ไม่ไกลหัวใจดอก
แต่คนหลอกใจตัวมั่วว่าแน่
จะหาใดยึดมั่นมันตัวแปร
เรียนรู้แพ้ใจเราเอาให้ตรง

ค่อยค่อยคิดจิตนำตามเป็นขั้น
ค่อยค่อยบั่นถางไปอย่าให้หลง
หมั่นรู้ตัวชั่วดีพลีวางลง
ใจกลางกลางอย่างปลงคงพอดี


 emo_50

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_057.gif)