พิมพ์หน้านี้ - สโนไวท์สองพันสิบ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนตลกๆ ฮาเฮ => ข้อความที่เริ่มโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 09 พฤษภาคม 2010, 07:19:PM



หัวข้อ: สโนไวท์สองพันสิบ
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 09 พฤษภาคม 2010, 07:19:PM
สโนไวท์สองพันสิบ..


.

 เพียงเห็นเสี้ยวเรียวหน้าตาดำขลับ


ด้วยเมคอัพชั้นดีเติมสีใส่


สโนไวท์พักตร์ผ่องลำยองใย


นัมเบอร์ไนน์ได้รูปปากลากสีแดง

.


ผมสลวยสวยดำทำไฮไลท์


ปัดแก้มใสแดงระเรื่อเนื้อเนียนแป้ง


เขียนคิ้วโก่งโค้งได้รูปแล้วปัดแปรง


บรรจงแต่งเปลือกตาให้น่าชม


.

เสื้อสายเดี่ยวตัวนิดปิดเพียงน้อย


สวมกระโปรงตัวจ้อยผ้าน้อยห่ม


รองเท้าส้นสูงแหลมแจมให้ชม


สะบัดผมเยื้องย่างอย่างนางงาม


.

สั่งแม่เลี้ยงเสียงดังอย่านั่งเฉย


เอ้อระเหย..ไม่กวาดถูตูเหยียดหยาม


สโนไวท์ส่องกระจกล้อมหยกงาม


พลันเอ่ยถาม..”หญิงงามใดในปฐพี

.


เป็นที่สุดของหญิงงามท่ามพิภพ”


ตอบประจบ..”สโนไวท์ไนซ์คนนี้


มิได้มีหญิงใดในปฐพี


งามเหลือที่สุดสรรพรรณา”

.


สุขอุราเริงร่ามาหน้าบ้าน


คนแคระคร้านเจ็ดหนุ่มรุมมาหา


นั่นสาวสวยสะเดิดเดิ้นเดินออกมา


อยากไขว่คว้ามาชมให้สมปอง

.


สโนไวท์เกรี้ยวกราดตวาดใส่


ไอ้ตัวเตี้ยมาทำไมไม่สนอง


ทำมาเป็นกรุ้มกริ่มจะลิ้มลอง


เดี๋ยวโดนถองลองจริตหงุดหงิดใจ

.


บัดนาวนั้นฝันบรรเจิดก็เกิดก่อ


ชายรูปหล่อสูงยาวผิวขาวใส


ลงจากรถบีเอ็มอย่างเต็มใจ


มาช่วยสาวสโนไวท์ให้พ้นแคระ


.

สโนไวท์หน้าขาวในอาวนั้น


บิดกายยันรั้วอิฐจริตแตะ


ทำขวยเขินเมินชะม้อยสำออยแบะ


เจ้าชายแวะมาขอดูตูสวยไง

.


“หมดธุระแล้วนะ ขอลากลับ”


สโนไวท์ค้อนขวับกลับไม่ได้


เด็กตัวเล็กวิ่งลิ่วคว้า..”มา..พ่อไป


พี่ลำไยทำมาเพ้อเด๋วเจอดี”


..

กุลมาตา(singlemom99)
13 กรกฎาคม 2552


หัวข้อ: Re: สโนไวท์สองพันสิบ
เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 09 พฤษภาคม 2010, 08:49:PM




แล้วต่อไงไม่รู้แถลงแจ้ง
ไอ้แคระเตี้ยชี่แร้งหายไปไหน
เอ..นางน้องคนที่ชื่อลำไย
เป็นคนใช้หรือหรือพร่ำเพ้อเสนอจัง

แล้วเด็กน้อยก็ไม่รู้นามแซ่
สโนไวส์เอาไงแน่ต่อตอนหลัง
แล้วคนแคระอีกหกตลกจัง
นั้นแอบฟังหรือซุ่มหลบมุมดู


หัวข้อ: Re: สโนไวท์สองพันสิบ
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 10 พฤษภาคม 2010, 01:20:AM
นักเลงกลอนอ่อนหัดขอจัดให้
กลอนพาไปใจความนี้ไม่ถี่ถ้วน
ชายรูปหล่อพ่อเด็กนั่นจัดการก๊วน
แคระเจ็ดล้วนดวลสตรีไม่ดีเลย
.
เผอิญพ่อหล่อเหลาเขาผ่านมา
มีลูกยามาด้วยกัน..นั่นเฉลย
ขี่บีเอ็มผ่านบ้านไวท์นั่นใช่เลย
เห็นเธอเปรยเอ่ยโดนรุมสุมฟืนไฟ
.
สุภาพบุรุษสุดหล่อจึงขอช่วย
ไล่หนุ่มแคระทั้งเจ็ดด้วยช่วยสโนไวท์
หากสาวสวยขวยเขินเพลินคิดไกล
คิดว่าได้เจ้าชายงามวาบหวามเกิน
.
เจ้าเด็กน้อยคอยดูพ่อเห็นส่อเค้า
หวงพ่อเจ้าเขาเห็นนะว่าไวท์เขิน
จึงลงรถมากระชากลากพ่อเดิน
พ่ออย่าเพลินเมินลำไยแม่ให้คุม..อิอิอิ.
(เรื่องมันเป็นงี้..สโนไวท์โดนบัวลอยลูกชายดอกกระเจียวเรียก "นังลำไย" เพราะเขินพ่อของเขาง่ะ...ชัดยัง)

.
(พ่อหนุ่มหล่อขอให้ชื่อระบือสนั่น
 "ดอกกระเจียว"เชียวนะทั่นปันชื่อหน่อย
 ส่วนลูกชายร้ายช่วยคุมตีขลุมคอย
 ชื่อ "บัวลอย"ก็แล้วกันท่านดอกกระเจียว)
เย้าเล่นเห็นถามชื่อ..หุหุ..


หัวข้อ: Re: สโนไวท์สองพันสิบ
เริ่มหัวข้อโดย: กฤษณาต้องน้ำ ที่ 11 พฤษภาคม 2010, 12:17:PM
    สุดสนุกสุขสรรห์พลันหรรษา             
  เรื่องราวช่างเฮฮาดั่งที่เห็น
สุดสนุกสขใจตัวไหวเอน                     
    แหม้ เรื่องราวที่เห็น ช่างอล(ละ)เวง
       emo_100 emo_68 emo_85