พิมพ์หน้านี้ - ....อ่อนแอ!!!....

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนให้กำลังใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: my smile ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 02:31:PM



หัวข้อ: ....อ่อนแอ!!!....
เริ่มหัวข้อโดย: my smile ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 02:31:PM

หนึ่งความฝันมันไกลเกินไปหรือเปล่ากับคนอย่างฉัน
หนึ่งเส้นทางกับมันสิ่งที่เรียกว่าขวากหนามจะหนักหนาสักแค่ไหน
หนึ่งอุปสรรคสิ่งกีดขวางที่ทำให้ฉันท้อแท้เรียกกันว่าหมดแรงใจ
ฉันจะทำมันได้ไหมเมื่อไม่มีมันอยู่ข้างกายความอดทน

เมื่อต้องเดินอยู่คนเดียวแบบนี้ท่ามกลางอุปสรรค
ใจคงจะเจ็บหนักจนยากจะลุกยืนและสับสน
ร่างกายมันคงไม่เจ็บหรอกแม้ต้องรับบทหนักปกป้องสิ่งที่อยู่ข้างไปทุกหน
แต่ความอดทนไม่มีเลยอ่อนแอเหลือเกินหัวใจ


 emo_84


หัวข้อ: Re: ....อ่อนแอ!!!....
เริ่มหัวข้อโดย: plyfha ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 03:13:PM
เรื่องราว ของหัวใจ ที่มีฝัน
แค่ผ่านคืน และ วันที่หวั่นไหว
เรื่องราว ของคน ที่มีหัวใจ
อ่อนแอได้ บางครั้งก็ต้องทน

อ่อนแอได้ ท้อได้ บางเวลา
ดึงหัวใจ กลับมา อย่าท้อหม่น
เรื่องราว ที่ผ่านมา แม้วกวน
แต่หัวใจ ของตน ทนสู้ไป


หัวข้อ: Re: ....อ่อนแอ!!!....
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 04:24:PM

การเชื่อใครบางคนในวันก่อน
ยังตามหลอนไม่หายที่กลายแผล
จึงเป็นคนผุกร่อนใจอ่อนแอ
มันท้อแท้สุดทนจนสิ้นแรง

เรื่องที่ผ่านไปแล้วยังครุ่นคิด
เอาความผิดไว้เรียนเพียรตกแต่ง
ยังเจ็บช้ำไม่คลายใจระแวง
เมื่อแข็งแรงลุกยืนขึ้นสู้คน

เขาก็คนเราก็คนทนเอาหน่อย
อย่ามัวปล่อยซึมเซาเศร้ามัวหม่น
ขอเพียงเราแกร่งกล้าจึงท้าชน
ปลอบใจตนเองว่า อย่าอ่อนแอ

 emo_55

“ปรางค์  สามยอด”


หัวข้อ: Re: ....อ่อนแอ!!!....
เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 04:57:PM





โคลงเคลงคิดเคลื่อนคล้อย             จริงใจ
ตรึกค่อยเคลื่อนคิดไป                 เชื่องช้า
อ่อนแอคลอบคลุมให้                 ลามทั่ว
หมองหม่นมิตรเมินหน้า              ทุกข์ทั้ง  ห้วงฤทัย

ยามรักมากมิตรล้วน                 ครวญคำ
คำรักเหลือหวานฉ่ำ                 ต่อถ้อย
บัดร้างลืมลาทำ                    ใจเจ็บ
ดั่งหนึ่งต่างแต่งต้อย                เสกให้  ทุกข์ระทม[



หัวข้อ: Re: ....อ่อนแอ!!!....
เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 05:15:PM


เห็นน้ำตา ไหลมา พาสะดุด
ยากจะหยุด ความเศร้า ที่เข้าหา
รับไปเถอะ ผ้าเช็ดหน้า ที่ให้มา
เช็ดน้ำตา สักครา ที่หน้าเธอ

ใช่ว่าเธอ อ่อนแอ แค่อ่อนไหว
จนหลั่งไหล ทุกหยาด บังอาจเพ้อ
กับสิ่งห่าง อ้างว้าง ระหว่างเจอ
จึงต้องเผลอ ร้องไห้ ไม่อายใคร

ร้องออกมา น้ำตา พาเข้มแข็ง
หมดเรี่ยวแรง ก็หลับ กำชับไว้
ตื่นขึ้นมา อีกวัน ฉันห่วงใย
พรุ่งนี้ไป ลุกขึ้นใหม่ อย่าได้กลัว.

...............................
 emo_108


หัวข้อ: Re: ....อ่อนแอ!!!....
เริ่มหัวข้อโดย: คนไร้ค่า ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 05:56:PM
ชีวิตคนมิได้โรยกลีบบุปผา
อาจมีบ้างที่น้ำตามันล้นไหล
อาจมีบ้างช่วงเวลาที่ท้อใจ
อาจมีบ้างเหมือนไร้ใครมาเหลียวแล

โปรดเถิดจงมองดูรอบๆกาย
คนมากมายคอยประคองยามเธอแพ้
อย่าคิดว่าไม่มีใครมาเหลียวแล
อย่างน้อยเธอยังแคร์ใจของตัวเอง


หัวข้อ: Re: ....อ่อนแอ!!!....
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 06:21:PM


๐ ฉันเคยแข็งในกฎไม่ลดหย่อน
และไม่ผ่อนให้ใครใช่อวดเก่ง
แต่เหตุผลมากมายเพื่อใครเกรง
ไม่คิดเบ่งในกฎงดอุทธรณ์

๐ ยืนผงาดหน้าชนคนผู้อื่น
มีบ้างฝืนเหนื่อยบ้างลางสังหรณ์
พานพบเธอฉันงดกฎทุกตอน
ถูกเธอต้อนเสียคนจนอ่อนใจ..

 emo_12


หัวข้อ: Re: ....อ่อนแอ!!!....
เริ่มหัวข้อโดย: BuaJantra ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 07:06:PM
อ่อนใจล้าหาใช่อ่อนแอไม่
เหนื่อยกายใช่ลดหมดพลัง
แค่ลมพัดพาบางคราวให้เพี่ยงพลั้ง
พักเพียงครู่แล้วสั่งใจกลับคืน  



หัวข้อ: Re: ....อ่อนแอ!!!....
เริ่มหัวข้อโดย: attaset ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 07:22:PM
รวมพลังวังชาลุกมาสู้
ยืนหยัดอยู่อย่างสุขและสดชื่น
ไม่เป็นคนที่ก้มล้มทั้งยืน
จะราบรื่นหรือโรยราอย่า...ข้าจะทน


หัวข้อ: Re: ....อ่อนแอ!!!....
เริ่มหัวข้อโดย: chaipan1999 ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 07:47:PM


๐ ฉันเคยแข็งในกฎไม่ลดหย่อน
และไม่ผ่อนให้ใครใช่อวดเก่ง
แต่เหตุผลมากมายเพื่อใครเกรง
ไม่คิดเบ่งในกฎงดอุทธรณ์

๐ ยืนผงาดหน้าชนคนผู้อื่น
มีบ้างฝืนเหนื่อยบ้างลางสังหรณ์
พานพบเธอฉันงดกฎทุกตอน
ถูกเธอต้อนเสียคนจนอ่อนใจ..

 emo_12


จริงหรือเเปล่าน้องยามาไล่ต้อน
คอยออดอ้อนเสียจนคนหวั่นไหว
เคยเข้มแข็งบัดนี้มาเปลี่ยนไป
เหตุไฉนทำพี่ไม่มีแรง

มาเง้างอนออดอ้อนให้ใจเสีย
มาคลอเคลียอ่อนใจฝืนอย่างอื่นแข็ง(...นั่งตัวแข็ง...) emo_32
มาระรี้ระริกเข้าแทรกแซง
มาแก่งแย่งหัวใจพี่ไปครอง..

 emo_85 emo_85 emo_85


หัวข้อ: Re: ....อ่อนแอ!!!....
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 07:58:PM

๐ กฎบางอย่างตั้งไว้อาจไม่แข็ง
อย่าระแวงน้ำคำทวนซ้ำสอง
ปล่อยให้กับบางคนคอยวนมอง
ถ้าหากน้องเด็กดีพี่ปล่อยไป

๐ หากเธอเข้าออดอ้อนต้อนให้หลง
บอกตามตรงเรื่องนี้พี่ยกให้
เลือกจำเพาะบางคนยลเข้าใจ
บอกไม่ได้เดาเองหากเก่งกลอน..

 emo_25


หัวข้อ: Re: ....อ่อนแอ!!!....
เริ่มหัวข้อโดย: chaipan1999 ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 08:18:PM



๐ กฎบางอย่างตั้งไว้อาจไม่แข็ง
อย่าระแวงน้ำคำทวนซ้ำสอง
ปล่อยให้กับบางคนคอยวนมอง
ถ้าหากน้องเด็กดีพี่ปล่อยไป

๐ หากเธอเข้าออดอ้อนต้อนให้หลง
บอกตามตรงเรื่องนี้พี่ยกให้
เลือกจำเพาะบางคนยลเข้าใจ
บอกไม่ได้เดาเองหากเก่งกลอน..

 emo_25

น้องยังอ่อนกระทู้ไม่รู้แจ้ง
ช่วยแจกแจงความทีให้พี่สอน
คิดเสียว่าน้องใหม่ไฟยังอ่อน
เรื่องบางครั้งบางตอนย้อนจนใจ

 emo_85 emo_85


หัวข้อ: Re: ....อ่อนแอ!!!....
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 09:20:PM

๐ กฎบางอย่างตั้งไว้อาจไม่แข็ง
อย่าระแวงน้ำคำทวนซ้ำสอง
ปล่อยให้กับบางคนคอยวนมอง
ถ้าหากน้องเด็กดีพี่ปล่อยไป

๐ หากเธอเข้าออดอ้อนต้อนให้หลง
บอกตามตรงเรื่องนี้พี่ยกให้
เลือกจำเพาะบางคนยลเข้าใจ
บอกไม่ได้เดาเองหากเก่งกลอน..
(ระนาดเอก จ้า)

 emo_25


น้องยังอ่อนกระทู้ไม่รู้แจ้ง
ช่วยแจกแจงความทีให้พี่สอน
คิดเสียว่าน้องใหม่ไฟยังอ่อน
เรื่องบางครั้งบางตอนย้อนจนใจ
(ชัยพันธ์ ครับ)

 emo_85 emo_85

ชัยพันธ์เอ๋ยไม่ยากเลยสักนิด
เธอสะกิด ตบอก ยกมือไหว้ แฮ่ๆ emo_32
ต้องทำเป็นอ่อนนอก แต่แข็งใน
หันหลังให้แลบลิ้นปลิ้นลูกตา

อย่าไปอ่อนกับสาวคราวแรกรุ่น
เห็นแม่คุณเหลียวมอง “น้อง จ๊ะจ๋า”
เธอรู้ใจไปเอาเหล้า,เบียร์มา
แล้วจ่ายค่าชั่วโมง เฮ้อ! โล่งใจ emo_56

 emo_55

“ลุงปรางค์ มั้ง?”


หัวข้อ: Re: ....อ่อนแอ!!!....
เริ่มหัวข้อโดย: BuaJantra ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 10:04:PM

ลมละลิ่ว ล่องผ่าน ม่านชีวิต
ยั้งสะกิด ดวงจิต อย่าคิดผัน
ตามแรงลม ไหวล่อง ส่องชีวัน
จงคง มั่นฤทัยไม่ไหวเอน


หัวข้อ: Re: ....อ่อนแอ!!!....
เริ่มหัวข้อโดย: P^boy ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 10:46:PM
ในบางคราวอารมณ์ที่พรมพัด
ยากสลัดออกไปสุดใจเข็ญ
ก็จงปล่อยลอยไปอย่างที่เป็น
ให้สุดเอ็นสายป่านไม่ต้านลม

สุดกระแสวุ่นวายที่รายล้อม
จึงจะพร้อมสงบนิ่งเป็นสิ่งสม
แม้วุ่นวายแต่ใจไม่จอมจม
คงลอยลมติดบนพ้นวุ่นวาย



หัวข้อ: Re: ....อ่อนแอ!!!....
เริ่มหัวข้อโดย: my smile ที่ 07 พฤษภาคม 2010, 11:40:PM


จะอดทน จะลุกยืน แม้เจ็บช้ำ
ฝืนก็ทำ เจ็บก็ทำ ไม่ก้าวถอย
สู่ความฝัน สู่วันใหม่ ที่รอคอย
แม้มีรอย แม้มีแผล ก็จะทน

ไม่ท้อแท้ ไม่อ่อนแอ ถึงผิดหวัง
แม้ผิดพลั้ง แม้หกล้ม เป็นพันหน
จะไม่ถอย จะต้องกล้า สู้ดิ้นรน
ต้องผ่านพ้น ต้องเจอทาง ที่สวยงาม

 
emo_84