ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

      มีความนัยบางอย่าง..มอบวางไว้
      จากกมลของคนไร้ ใครแลเหลียว
      อยากถนอมจอมใจ ใฝ่กลมเกลียว
      อยากโน้มเหนี่ยวน้องนางลงกลางใจ

      ลืมเสียเถิด เสียงคนรักผู้หักหาญ
      แล้วเริ่มรับเสียงขับขานหวานครั้งใหม่
      จักกังวาน ร้อยสานถัก รัก..ห่วงใย
      เพื่อคืบคลานสู่การใกล้ได้ชิดชม

      จึงเรียงร้อยถ้อยคำ นำมามอบ
      แม้นเธอชอบ ตอบให้ชายคลายขื่นขม
      ปล่อยไว้นาน พาลให้เศร้าร้าวระทม
      ที่หมายชม คงพรมพรำด้วยน้ำตา

      เรามาอยู่บนเส้นทางของความจริง
      ตระหนักสิ่งที่ใจไขว่คว้าหา
      หากเราเคยครองกันแต่นานมา
      คงมิช้า รักจักพาให้มาเจอ

      หากแม้นว่า..คนดี มิมีใจ
      โปรดรู้ไว้..ใจของฉันมั่นเสมอ
      ถึงไร้เธอคู่เคียง , ยังเพียงเธอ
      อุ่นไอรักล้วนบำเรอ เธอผู้เดียว