พิมพ์หน้านี้ - ฟ้าหลังฝน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนให้กำลังใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: พิมพร ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 12:05:PM



หัวข้อ: ฟ้าหลังฝน
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพร ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 12:05:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/happy_017.jpg)

มองฟ้าหม่นฝนหลั่งลงยังหล้า
หนาวน้ำตาคราท้อใจห่างไกลหวัง
วิถีทางบางคราวหนาวจีรัง
มิอาจยั้งทุกข์ร้อนมิผ่อนแรง

ตะกายฝันวันก่อนสะท้อนจิต
หนาวชีวิตจิตหม่นเกินค้นแสง
ดาวดวงใดไหนหนอพอสำแดง
เป็นดาวแห่งแฝงนัยส่องใจเรา

ผ่านปัญหามานานผ่านเมฆหมอก
ผ่านคำหลอกยอกย้อนส่องผ่อนเหงา
ผ่านลำนำคำกานท์มานานเนา
ผ่านความเศร้าเร้าโศกผ่านโลกลวง

รออรุณทักทายที่ปลายฟ้า
สองแสงกล้ามาใกล้อย่างใหญ่หลวง
คอบโอบอุ้มคุ้มใจไว้ทั้งดวง
ให้ผ่านล่วงบ่วงคำที่ช้ำตรม

ฟ้าหลังฝนดลใจให้เข้มแข็ง
ที่อ่อนแรงอ่อนล้าคราขื่นขม
ให้กล้าก้าวน้าวจิตพิศภิรมย์
ลบเลือนตรมขมหม่น..ให้พ้นเอย

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_084.gif)


หัวข้อ: Re: ฟ้าหลังฝน
เริ่มหัวข้อโดย: plyfha ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 12:40:PM
ฟ้าหลังฝน หม่นหาย แสงฉายแจ่ม
มีเมฆแซม สวยใส ใจอยากเอ่ย
ความมืดมัว ผ่านมา แล้วผ่านเลย
วันที่เคยหม่นเศร้า เฝ้าจำนรรจ์

ขอมีรุ้ง ทอแสง แข่งกับฟ้า
ยามอ่อนล้า มองรุ้ง หลากสีสรร
แสงสีทอง มาพบ บรรจบกัน
เหมือนสวรรค์ กลางฟ้า พาสวยงาม

แสงสุรีย์ ส่องล้า แม้ลาลับ
ก็หวนกลับ มาหา อย่าเข็ดขาม
เรืองทุกข์ตรม ถมไว้ ใจดวงงาม
ไม่กี่ยาม คงสลาย ไปจากเรา


หัวข้อ: Re: ฟ้าหลังฝน
เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 02:51:PM


ฟ้าหลังฝนแจ่มใสเมื่อได้ยล
เปรียบดังคนทุกข์หนักยากหนักหนา
พอคลี่คลายเหตุการณ์ที่พ่านมา
อุ่นอุราใจชื้นขึ้นเป็นกอง

เปรียบดังพี่หมองหม่นทนทุกข์หนัก
ทุกข์เรื่องรักดลใจให้พี่หมอง
ยามฝนหลั่งสาดเห็นเป็นละออง
คิดถึงน้องคนดีที่จากไกล

 emo_47 emo_54 emo_20 emo_51



หัวข้อ: Re: ฟ้าหลังฝน
เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 02:54:PM
(http://i106.piczo.com/view/2/l/c/d/h/v/5/c/h/5/a/1/img/i163018021_98954_3.gif)

เจ็บฝังลึกเกินหวังจะยั้งหยุด
จึงยากฉุดถอนใจให้คลายเหงา
ฟ้าสิ้นฝนหนห้วงสิ้นปวงเงา
แต่ความเศร้ามืดบอดยังกอดใจ

ตะวันลับ..แล้วรุ่ง แล้วล่วงหล้า
แต่รักลาลับเลย..เคยหวั่นไหว-
มิย้อนหวนทวนค่า แม้อาลัย
สิ้นแสงใสสูรย์ส่องฉาบต้องทรวง

เหลือแต่ฝนหล่นร่วงในห้วงอก
สั่นสะทกหนาวสะท้านรานทุกช่วง
เจ็บร้าวนั้นนานเนิ่นจนเกินทวง-
ให้สุขปวงร้างลับนั้นกลับคืน

(http://i106.piczo.com/view/2/l/c/d/h/v/5/c/h/5/a/1/img/i163018021_98954_3.gif)


หัวข้อ: Re: ฟ้าหลังฝน
เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 03:29:PM
ยามดอกพราวกราวฝนนั้นพ้นหาย
หาวกลับกลายคลายหม่น กมลชื่น
เมฆคลี่แย้มแง้มฟ้านภาคืน
กระจ่างขึ้นทั่วผืนนภาลัย

เปรียบม่านใจวันนี้ไม่มีหวัง
ตกภวังค์นั่งหมองจนร้องไห้
แต่วันหน้าฟ้าอาจพร่างอำไพ
เปิดม่านใหม่ใจใหม่ก็ใสแล้ว


หัวข้อ: Re: ฟ้าหลังฝน
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพร ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 03:54:PM

ฟ้าหลังฝน หม่นหาย แสงฉายแจ่ม
มีเมฆแซม สวยใส ใจอยากเอ่ย
ความมืดมัว ผ่านมา แล้วผ่านเลย
วันที่เคยหม่นเศร้า เฝ้าจำนรรจ์

ขอมีรุ้ง ทอแสง แข่งกับฟ้า
ยามอ่อนล้า มองรุ้ง หลากสีสรร
แสงสีทอง มาพบ บรรจบกัน
เหมือนสวรรค์ กลางฟ้า พาสวยงาม

แสงสุรีย์ ส่องล้า แม้ลาลับ
ก็หวนกลับ มาหา อย่าเข็ดขาม
เรืองทุกข์ตรม ถมไว้ ใจดวงงาม
ไม่กี่ยาม คงสลาย ไปจากเรา

ดวงตะวันลับลาคราเย็นย่ำ
ความมืดดำเข้าครองใจหมองเศร้า
ก้มมองแผลแพ้ยับอับใจเรา
บอกใจเหงาให้ทนผ่านพ้นคืน

ตะวันรุ่งมุ่งฝันเริมวันใหม่
ฟ้าอำไพใสงามเมื่อยามตื่น
บอกกับใจพร้อมปลุกให้ลุกยืน
กลั้นสะอื้นฝืนตนให้พ้นภัย

แม้นปล่อยใจให้จมแล้วพบทุกข์
จะหาสุขจากฝันนั่นที่ไหน
มองสิมองฟ้างามอร่ามไกล
สั่งหัวใจให้สู้..ดูอีกครา..


หัวข้อ: Re: ฟ้าหลังฝน
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพร ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 03:58:PM



ฟ้าหลังฝนแจ่มใสเมื่อได้ยล
เปรียบดังคนทุกข์หนักยากหนักหนา
พอคลี่คลายเหตุการณ์ที่พ่านมา
อุ่นอุราใจชื้นขึ้นเป็นกอง

เปรียบดังพี่หมองหม่นทนทุกข์หนัก
ทุกข์เรื่องรักดลใจให้พี่หมอง
ยามฝนหลั่งสาดเห็นเป็นละออง
คิดถึงน้องคนดีที่จากไกล

 emo_47 emo_54 emo_20 emo_51


...............................................
ฟ้าหลังฝนคนผ่านเศร้าที่เฝ้าผลาญ
ใจแหลกลาญหาญกล้าฟ้าสดใส
ลบทุกข์ท้อทรมานนานเกินไป
สั่งหัวใจอีกครั้ง...สร้างหวังกัน

หากพี่ตรมขมใจเพราะไหวอ่อน
ให้มองย้อนถอนไฟกล่อมใจฝัน
สร้างอีกครั้งยังดีนะชีวัน
ความดีนั้น..ฝันคงคืน..ให้ชื่นทรวง..


หัวข้อ: Re: ฟ้าหลังฝน
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพร ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 04:04:PM

(http://i106.piczo.com/view/2/l/c/d/h/v/5/c/h/5/a/1/img/i163018021_98954_3.gif)

เจ็บฝังลึกเกินหวังจะยั้งหยุด
จึงยากฉุดถอนใจให้คลายเหงา
ฟ้าสิ้นฝนหนห้วงสิ้นปวงเงา
แต่ความเศร้ามืดบอดยังกอดใจ

ตะวันลับ..แล้วรุ่ง แล้วล่วงหล้า
แต่รักลาลับเลย..เคยหวั่นไหว-
มิย้อนหวนทวนค่า แม้อาลัย
สิ้นแสงใสสูรย์ส่องฉาบต้องทรวง

เหลือแต่ฝนหล่นร่วงในห้วงอก
สั่นสะทกหนาวสะท้านรานทุกช่วง
เจ็บร้าวนั้นนานเนิ่นจนเกินทวง-
ให้สุขปวงร้างลับนั้นกลับคืน

(http://i106.piczo.com/view/2/l/c/d/h/v/5/c/h/5/a/1/img/i163018021_98954_3.gif)

...................................
บาดแผลลึกผนึกซ้ำย้ำรอยแผล
เป็นดุจแส้แพ้มาดมิอาจฝืน
เมื่อใจท้อก็ตรมล้มทั้งยืน
กลั้นสะอืนกลื้นกล้ำกินน้ำตา

อย่าหมายหวนชวนชมแล้วพรมพร่ำ
หัวใจจำคำหลอนซ่อนปัญหา
เมื่อรักผ่านนานนั้นลืมสัญญา
สัจวาจาที่ให้สั่งใจลบ

ให้เหมือนฝนหล่นพรมแล้วจมหาย
ทุกสิ่งกลายคล้ายลวงอย่าห่วงพบ
บอกกับใจให้จำย้ำต้องจบ
ทุกสิ่งสบซบซ้อนแค่ซ่อนคำ.....


หัวข้อ: Re: ฟ้าหลังฝน
เริ่มหัวข้อโดย: peerapon ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 05:31:PM
ชะล้างลบ รอยหม่น  หลังฝนผ่าน
เปิดแมกม่าน มองไกล ให้สุขล้ำ
เมื่อหมอกลาง  จางจืด  ความมืดดำ
ทบทวนจำ   เรื่องผ่าน  ที่รานรอน

เปิดหัวใจ   จองรัก  อีกสักครั้ง
สร้างความหวัง   สู่หมาย  อย่าถ่ายถอน
ประสบการณ์  ย่อมจด ทุกบทตอน
ให้สัญจร  ผ่านไป  ด้วยใจแรง





หัวข้อ: Re: ฟ้าหลังฝน
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพร ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 07:47:PM

ยามดอกพราวกราวฝนนั้นพ้นหาย
หาวกลับกลายคลายหม่น กมลชื่น
เมฆคลี่แย้มแง้มฟ้านภาคืน
กระจ่างขึ้นทั่วผืนนภาลัย

เปรียบม่านใจวันนี้ไม่มีหวัง
ตกภวังค์นั่งหมองจนร้องไห้
แต่วันหน้าฟ้าอาจพร่างอำไพ
เปิดม่านใหม่ใจใหม่ก็ใสแล้ว


....................................
ยามดอกฝนหล่นพรมพร้อมลมหนาว
สายฝนราวน้ำตาคราคลาดแคล้ว
หลังระดินถิ่นไพรไปทั่วแนว
ววะวับแวว้ำค้างหลังฝนพรม

ม่านของใจไหวอ่อนเกินย้อนเปิด
หวังเคยเพริศเลิศค่าพาขื่นขม
ไม่หวังรักจากใครอีกหลีกความตรม
หวังธรรมห่ม...บ่มสุข....พ้นทุกข์แล้ว...

 emo_73 emo_73 emo_73 emo_73 emo_73


หัวข้อ: Re: ฟ้าหลังฝน
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพร ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 07:51:PM
ชะล้างลบ รอยหม่น  หลังฝนผ่าน
เปิดแมกม่าน มองไกล ให้สุขล้ำ
เมื่อหมอกลาง  จางจืด  ความมืดดำ
ทบทวนจำ   เรื่องผ่าน  ที่รานรอน

เปิดหัวใจ   จองรัก  อีกสักครั้ง
สร้างความหวัง   สู่หมาย  อย่าถ่ายถอน
ประสบการณ์  ย่อมจด ทุกบทตอน
ให้สัญจร  ผ่านไป  ด้วยใจแรง

..................................
ซะล้างลบจบสิ้นหมดกลิ่นช้ำ
เพียงถ้อยคำย้ำใจให้เข็มแข็ง
พอแล้วรักพิษร้ายหมายจำแลง
มีแต่แฝงซ่อนนัยหลอกให้รอ

กอดหัวใจตนเองไม่เกรงเหงา
เพื่อนบรรเทาเศร้าเลือนเยือนห้องหอ
ด้วยรอบกายหน่ายคนจนต้องพอ
ใจจึงขอ..แค่เพื่อน...คอยเยือนกัน...

 emo_73 emo_73 emo_73 emo_73