พิมพ์หน้านี้ - "...แว่นยาย..."

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนน้อยใจ+กลอนขอโทษ => ข้อความที่เริ่มโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 01:17:AM



หัวข้อ: "...แว่นยาย..."
เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 01:17:AM


(http://www.uppicth.com/uploads/ba017f1.jpg)

"...แว่นยาย..."
.............................................
ฝนหลั่งริน ดินทราย ก็คลายร้อน
ชุ่มฉ่ำตอน นอนตื่น เมื่อคืนฝัน
ลบเหตุการณ์ ร้อนแรง แห่งจาบัลย์
ก้าวสู่วัน ฟ้าใหม่ สีไม่จาง

ร้อนระอุ ทุกแหง เหมือนแฝงเร้น
เสมือนเป็น ดวงไฟ อยู่ไม่สร่าง
ในความร้อน ยังมี สีครึ้มลาง
จากฟ้าว่าง ฝนตก ไล่ปรกดิน

จากอณู หนึ่งร้อน ตอนไม่เจ็บ
ร่างกายเก็บ ไอฝุ่น ได้กรุ่นกลิ่น
ควันรถเครื่อง เจ้ากรรม ประจำวิน
ใช้ประทิน ผิวหนัง แต่ครั้งมา

โชคไม่ดี วันนี้ ที่บังอาจ
เกิดผิดพลาด หวาดหนัก เกินจักหา
นั่งซ้อนท้าย รถเครื่อง เฟื่องลีลา
อนิจจา แว่นตก ตระหนกครัน!

ท่ามฝนตก แดดออก คนบอกทัก
ขาแว่นหัก เลนส์แตก แหลกสะบั้น
ยี่ห้อนี้ ซื้อมา ก็หลายพัน
ที่สำคัญ ตามัว กลัวไม่เห็น

รู้ซึ้งแล้ว ตอนเด็ก เล็กยังดื้อ
เข้าไปรื้อ แว่นยาย เอามาเล่น
ในตอนเด็ก เล็กอยู่ ไม่รู้เย็น
ยายลำเค็ญ เท่าใด ยังไม่รู้

แต่วันนี้ ถึงแก่น แว่นยายบอก
มันสำคัญ ไม่หยอก บอกไอ้หนู
ยายไม่เห็น ไหนกัน นั่นประตู
แว่นยายอยู่ ที่ไหน ให้คืนมา

หลานรู้ซึ้ง วันนี้ ที่ใส่แว่น
หมดแรงแว๊น เที่ยวบอก ออกไปหา
ความสำคัญ จำไว้ ในแว่นตา
ได้รู้ซึ้ง อีกสักครา หาแว่นยาย.

.............................................