|
หัวข้อ: ก้อนหิน เริ่มหัวข้อโดย: power_d10 ที่ 02 พฤษภาคม 2010, 11:06:PM พื้นดินหรือจะสิ้นขนานดินทุกถิ่นที่
ก้อนหินหรือจะมีที่จะขึ้นไปเทียมจันทร์ เช่นคนที่มีอยู่ดูก็รู้ไม่มีวัน เอื้อมมือไปขว้าจันทร์ไม่มีวันจะดั่งใจ ก้อนหินก็คือหินไม่ได้บินเช่นนกไป สุดท้ายที่ฝันใฝ่ก็ต้องจมสู่ผื้นดิน หัวข้อ: Re: ก้อนหิน เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 02 พฤษภาคม 2010, 11:52:PM แม้เป็นเพียง ก้อนหิน ดินไร้ค่า ถูกตีตรา ว่าด้อย น้อยศักดิ์ศรี ถูกคนกล่าว คราวโทษ ไม่มีดี เห็นคุณค่า เพียงธุลี ที่เศษดิน แม้เป็นเพียง ก้อนหิน เคียงตฤณต่ำ ไม่อาจนำ กำแสง ต่อแรงศิลป์ ไม่อาจวาด ภาพใด ได้โรยริน ฉายประทิน ต่อผู้ สู่มาเยือน เทียบกับฟ้า ฟ้ายัง ยิ่งใหญ่กว่า พรรณนา ความไป ตามใจเฉือน โบกสะบัด เรื่องราว ได้ก้าวเยือน ไม่เคยแม้ ลางเลือน...คงเกลื่อนใจ เทียบกันจันทร์ นั้นฝัน เป็นชาติหน้า มิเทียมกล้า ท้าทาย ลายจันทร์ใส ิยิ่งเปรียบดาว แล้วดู ยิ่งห่างไกล โอ้จะมี บ้างไหม ใครเคยแล จะขอเก็บ จันทร์มา ประดับจิต ขอเพียงคิด พิศเห็น เป็นกระแส ขอได้เฝ้า เคล้าฝัน เถอะดวงแด เพราะรักแท้ คงหมดสิทธิ์ ลิขิตลง หัวข้อ: Re: ก้อนหิน เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 02:46:AM (http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/3-1.gif) ทุกสิ่งสรรปั้นแต่งแหล่งกำเนิด บ้างเลอเลิศสูงลิ่วปลิวไสว ดั่งเดือนดาวพราวฟ้าสุราลัย บ้างฝันใฝ่หมายปองจ้องจันทรา แต่ของจริงนิ่งแท้ไม่แปรผัน ที่ผูกพันฝูงชนจนรู้ค่า เริ่มกำเนิดพิภพจบโลกา สร้างสรรมาไม่น้อยด้อยกว่าใคร เพียงก้อนหินหนึ่งก้อนห่อนสูงค่า แม้อยู่ป่าอยู่เขาเข้าแดนไหน เจ้ามีส่วนเสริมสร้างให้กว้างไกล ทุกถิ่นไซร้ใช้หินจนชินชา สถาปัตย์น้อยใหญ่ได้ตัวเจ้า เสริมคลุกเคล้าแข็งแรงทั้งแกร่งกล้า ทั้งตึกงามอร่ามชั้นดั้นนภา เจ้ามีค่ายิ่งใหญ่ในแผ่นดิน มาเถิดหนาก้อนหินได้ยินไหม? ข้าภูมิใจในเจ้าเฝ้าถวิล ถึงค่าน้อยเพียงใดไม่ยลยิน ขอเชยกลิ่นหินน้อยห้อยกลางใจ emo_55 ปรางค์ สามยอด (http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/33-1.gif) |