ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ใต้ร่มมะฮอกกานี
      ยามฝอยฝนล้นหลั่งริมฝั่งฟ้า หมอกเมฆาพร่างพรมลงห่มไล้ หยาดครามสดหยดเรี่ยลงเคลียไพร ระบัดใบพฤกษ์ฉ่ำระบำบาน
      “มะฮอกกานี” พริ้งพุ่มชอุ่มชื่น ตระหง่านยืนหยัดอยู่อย่างอาจหาญ ผ่านพายุลมโหมโถมรอนราญ อหังการยังชูช่อรอเรายล
      นานเนิ่นนานนิ่งเนาทอดเงาอยู่ เจ้าเคียงคู่ดุสิตฯศรีคลี่ดอกผล ใบร่มเย็นเป็นที่พักแก่ผู้คน ก้านลำต้นตรึงตระหนักหลักยึดใจ
      ทีละนิด ทีละน้อย ค่อยชูก้าน  ค่อยฉายฉานอนาคตที่สดใส ค่อยยวนแย้มแวมวามความเป็นไทย ค่อยเติบใหญ่สร้างคุณค่าปัญญาชน
      จากกล้าน้อยด้อยค่าเวลาผ่าน ได้ซึมซ่านผ่านชีวิตสัมฤทธิ์ผล ได้ตำราหาความรู้คู่กายตน ไม้ได้ฝนคนได้ใฝ่ใบปริญญา
      จงอยู่หยัดยืนยงตรงที่นี้ เป็นสักขีเหล่าดุสิตฯคิดอาสา ร่วมร้อยรักถักฝันอันศรัทธา นำประชาให้อยู่เย็นเป็นสุขเอย.