พิมพ์หน้านี้ - แรกพบ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนประชดรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: TureFasTer ที่ 20 เมษายน 2010, 10:46:AM



หัวข้อ: แรกพบ
เริ่มหัวข้อโดย: TureFasTer ที่ 20 เมษายน 2010, 10:46:AM
     เธอเปรียบดังนางฟ้างามกว่าใคร     เกินกว่าใจของคนจะทนอยู่

บ้างก็รักบ้างก็ชอบอยากเคียงคู่            งามจังฮู้ไอยะน่ารักจัง.....


เล่นภาษาใต้สักหน่อย   - - ไม่ว่า กันนะ เพราะผม คนสงขลา

 emo_73 emo_19 emo_24 emo_49 emo_34 emo_13 emo_73


หัวข้อ: Re: แรกพบ
เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 20 เมษายน 2010, 11:15:AM
ฝากคลื่นซัด พัทยา...มาสงขลา
จะไปหา..ไกลโพ้น คนละฝั่ง
จากที่ร้อน ถึงที่รัก.. emo_17 ..พักหรือยัง?
เก็บกำลัง...ไว้กลางคืน..ยืนดูดาว

เพราะถ้าตก เป็นดาวเสาร์ จะเอาแขวน
ใส่นิ้วแทน..สวมสอด..เพื่อกอดสาว
จะร้อยคน ร้อยใจ..ให้ยืดยาว
พร้อมจันทร์จ้าว...ยิ้มใส..เจ้าไปมอง

ฝากคลื่นซัด พัทยา สงขลากลับ
จะได้หลับ ฝันดี..มีเราสอง
อย่าหลงใหล ชายใด...ที่หมายปอง
ช่วยประคอง ใจไว้ ให้พี่นะ   emo_26 
 

        emo_60   emo_60   emo_60   emo_60   emo_60   emo_60   emo_60   emo_95


หัวข้อ: Re: แรกพบ
เริ่มหัวข้อโดย: ปางสีฝุ่น ที่ 20 เมษายน 2010, 11:20:AM

แรกพบสบพักตร์เป็นรักเพ้อ
จึ่งแรกเจอตัวเจ้า.ก็เฝ้าหวัง
โอ้.ว่าพี่.แรมเร่ดั่งเซซัง
ใคร่สถิตย์ขึ้นนั่ง.บัลลังก์ใจ..


โอ้ว่า ข้าพเจ้า..ไปไม่เป็นแล้วสิ
เขียนกลอนรักทีไร... ตกม้าตายทุกทีสิน่า!



หัวข้อ: Re: แรกพบ
เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 20 เมษายน 2010, 11:47:AM
แรกพบสบพักตร์เป็นรักเพ้อ
จึ่งแรกเจอตัวเจ้า.ก็เฝ้าหวัง
โอ้.ว่าพี่.แรมเร่ดั่งเซซัง
ใคร่สถิตย์ขึ้นนั่ง.บัลลังก์ใจ..(ปางสีฝุ่น)

ยามศึกรบพบว่าเจ้ากล้าแกร่ง
พบศึกแข่งแย่งสาว..เจ้าหนาวไข้
เมื่อตกม้า..ก็นั่งเรือ..เพื่อชิงชัย
เบี้ย เม็ด โคน กัยภัย...ให้ขุน...พอ

                                               อยากเล่นหมากรุก...กับพี่ท่าน..สักกระดาน... emo_26


หัวข้อ: Re: แรกพบ
เริ่มหัวข้อโดย: peerapon ที่ 20 เมษายน 2010, 03:41:PM
บอกตัวเอง ได้ไหม เส้นชัยนี้
เห็นทุกที พร่ำบ่น แบบทนท้อ
ก็เหมือนตม ล้างตม ผสมรอ
เหมือนผึ้งต่อ  กัดเขา  เราก็ตาย



หัวข้อ: Re: แรกพบ
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหัดกลอน ที่ 20 เมษายน 2010, 04:18:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_145.gif)

แรกได้พบสบตาพาไหวหวั่น
แรกพบกันเธอฉันดั่งหมั่นหมาย
แรกไม่พบสบเยือนเหมือนเดียวดาย
แรกพบกลายเป็นข้องเหมือนต้องมนต์

หลังจากพบสบกันก็หวั่นไหว
หลังจากไม่ช้านานพาลหมองหม่น
หลังได้พบสบเธอเผลอกมล
หลังจากนั้นชายดั้นด้นหนีพ้นไป

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_137.gif)