พิมพ์หน้านี้ - ***แหวกฟ้า คว้าดาว***

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: victoria's secret ที่ 19 เมษายน 2010, 11:03:PM



หัวข้อ: ***แหวกฟ้า คว้าดาว***
เริ่มหัวข้อโดย: victoria's secret ที่ 19 เมษายน 2010, 11:03:PM
xxxx


หัวข้อ: Re: ***แหวกฟ้า คว้าดาว***
เริ่มหัวข้อโดย: BuaJantra ที่ 19 เมษายน 2010, 11:34:PM
๐ หากว่าเธอ..เผลอใจ..ไปเป็นอื่น
ก็อย่าฝืน..เหมือนเรา..ยังเฝ้าฝัน
อย่าเสแสร้ง..แกล้งทำ..เพ้อรำพัน
โปรดจงไป..จากฉัน..อย่าหันมา

๐ ปล่อยฉันตรม..จมหมอง..กับกองทุกข์
ดีกว่าสุข..กับฝัน..อันยากหา
เป็นเรือน้อย..ลอยคว้าง..กลางธารา
ยังดีกว่า..เรือใหญ่..ไร้ทะเล

๐ เรื่องวันเก่า..หนาวเหน็บ..เกินเก็บไว้
ยิ่งห่างไกล..ใจนั้น..ยิ่งหันเห
มหาสมุทร..สุดจะ..คาดคะเน
เมื่อลมจัด..พัดเท..ก็เหไป

๐ รักลางเลือน..เหมือนฝัน..ยากบรรจบ
เพียงพานพบ..ก็พราก..ช่างยากไข
ดุจดั่งเพชร..เม็ดงาม..วาบหวามนัยน์
แต่เมื่อไร้..คนมอง..ก็หมองมัว

๐ โลกกว้างใหญ่..ไร้ทาง..ให้ย่างเหยียบ
เย็นยะเยียบ..เงียบเหงา..คละเคล้าทั่ว
ทั้งวังเวง..เหว่ว้า..ช่างน่ากลัว
เหมือนมีตัว..ไร้ตน..ไร้หนทาง

๐ ปลดปล่อยใจ..ไหวตาม..ความวิเวก
ดั่งปุยเมฆ..ล้อลม..ที่พรมพร่าง
ข่มจิตหมอง..ล่องลอย..หมายปล่อยวาง
กลับอ้างว้าง..เกินรับ..ยากหลับตา

๐ สุดอนาถ..วาสนา..ช่างอาภัพ
จมอยู่กับ..บ่วงทราม..ตามยถา
เถอะ.สักวัน..ฝันตรึง..เมื่อถึงครา
จะแหวกฟ้า..คว้าดาว..มาก้าวเคียง

๐ ถึงเหมือนอยู่..ผู้เดียว..โดดเดี่ยวนัก
ถึงจมปลัก..วังวน..เกินพ้นเลี่ยง
ถึงชะตา..ฟ้าเบน..จนเอนเอียง
ขอยังเพียง..หายใจ..เป็นไม่กลัว  
 



??????????

จะแหวกฟ้าคว้าดาวมาผูกมัด
จะสัมผัสรักแท้แนบเคียงกาย
จะถนอมกล่อมเกลาไม่ห่างหาย
จะถวายดวงจินต์แทบตักเธอ


หัวข้อ: Re: ***แหวกฟ้า คว้าดาว***
เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 20 เมษายน 2010, 12:29:AM
(http://dl6.glitter-graphics.net/pub/467/467976cko9hdq4re.gif)

๐ ถึงเหมือนอยู่..ผู้เดียว..โดดเดี่ยวนัก
ถึงจมปลัก..วังวน..เกินพ้นเลี่ยง
ถึงชะตา..ฟ้าเบน..จนเอนเอียง
ขอยังเพียง..หายใจ..เป็นไม่กลัว (พี่แจ็ค)

แม้ผ่านวันผ่านคืนอันขื่นขม
ราวสูรย์ล่มดวงดับกับฟ้าหลัว
สิ้นหวังในแววตาที่พร่ามัว
และหนาวทั่วหัวใจที่ไร้รัก

เหลือน้ำตาไหลตกนองอกช้ำ
จะเก็บงำแม้ว่ายากฝ่าหัก
กับอาวรณ์อาลัยแห่งใจภักดิ์
เมื่อประจักษ์สิ้นค่าที่ว่าควร

ผ่านไปเถิดลอยไปในสายลม
พรากระทมขมขื่นอย่าคืนหวน
เมื่อใจรักถ่ายเทเพราะเรรวน
ก็อย่าทวนกลับหลังอย่าหวังเลย

(http://dl6.glitter-graphics.net/pub/467/467976cko9hdq4re.gif)