พิมพ์หน้านี้ - นึกถึง ใครในบ้านกลอน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: BuaJantra ที่ 18 เมษายน 2010, 03:40:PM



หัวข้อ: นึกถึง ใครในบ้านกลอน
เริ่มหัวข้อโดย: BuaJantra ที่ 18 เมษายน 2010, 03:40:PM
นึกถึง ใครในบ้านกลอน

โลกชุมนุมบ้านกลอน อักษรทัก
ให้รู้จัก ต่อคำล้ำวาจา
เริ่มเริ่มเวียนเรียนรู้กลอนวิชา
และราวความคณาให้จดจาร

ระลึกนึกน้ำใจ.ลุงปรางค์นัก
ผู้แรกทักพร้อมคะแนน ณ วันวาน
ส่งเมลล์แนะติชมร้อยกรองกานต์
ให้โพสต์งานสานกลอนพิศภิรมย์

...สบายดีน่ะ ลุงปรางค์น่ะ..ระลึกเสมอ..
...เอ..แล้วมวลมิตรในบ้านกลอนล่ะ จะระลึกถึงใคร..
ลองถ่ายทอดให้อ่านกันบ้างจ่ะ...


หัวข้อ: Re: นึกถึง ใครในบ้านกลอน
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 20 เมษายน 2010, 12:02:AM


อย่ายอ เดี๋ยวลอย emo_101

ตอนนี้จะเข้ามาอ่านผ่านๆ

เพราะไม่ค่อยมีเวลามากนัก

หนูยังต้องเรียนรู้อีกมาก ว่างๆอย่าลืมไปดู คำแนะนำในการเขียนกลอน นะ emo_116

กวีรุ่นพี่ๆแนะนำไว้ ดีมากเลย ลุงปรางค์ เองก็ไปจดๆจำๆจากที่นั่นแหละ emo_95

ขอบคุณ คุณครูนิรนามทุกๆท่าน (ท่านไม่ให้เอ่ยชื่อ อ่ะ) emo_34

ทีหลังก็อย่าเอ่ยชื่อลุงเน้อ นอกจากจะไม่ได้กินหนมสักบาทแล้ว ลุงก็เขินเป็นเหมือนกัน emo_32

 emo_55

ลุงปรางค์ จ้า


หัวข้อ: Re: นึกถึง ใครในบ้านกลอน
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 20 เมษายน 2010, 12:41:AM


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_131.gif)

๐ ตอนรักร้าง ย่างมา น้ำตาเอ่อ
ซบอกเธอ บ้านกลอน อักษรสวย
ได้ท่านลุง "สายใย" ใฝ่อำนวย
เดินมาช่วย ชุบชู หนูขอบคุณ

๐ จากเด็กน้อย ร้อยเรียง เสียงกลอนเกิด
แต่ไม่เลิศ หรูนัก กลอนมักขุ่น
ตามหากลอน สีขาว พราวละมุน
ใจเป็นทุน หมุนเดิน เผชิญมา

๐ หากผิดพลาด ขาดไป อภัยด้วย
ยังเจ็บป่วย ด้วยขาด ปราชญ์ภาษา
มาเป็นครู ปูทาง สร้างปัญญา
เชิญเถิดหนา มาสอน....ผมออนรอ



แบบว่า....ขอบคุณลุงสายใยครับ....กับมิตรภาพที่อบอุ่น..

   emo_12
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_131.gif)


หัวข้อ: Re: นึกถึง ใครในบ้านกลอน
เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 20 เมษายน 2010, 01:02:AM


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_010.gif)

ขาดชื่อเธอ..มิเป็นไร ใจฉันรู้
ว่าเธออยู่ คู่ฝัน นิรันดร์เสมอ
ขอบใจนะ..มิตรภาพ อาบใจเธอ
ได้พอเจอ เพื่อนรัก ตระหนักแล้ว

ว่าเธอคือหนึ่งมิตรซึ่งจิตสวย
เอื้อเฟื้อช่วยปลอบใจให้ผ่องแผ้ว
เติมวันเหงาเปล่าใจให้เปลี่ยนแนว
เหมือนมีแก้วสดใสคล้องใจพลัน

มิเคยถามก้าวล่วง แต่ห่วง,รัก
จึงประจักษ์ไมตรีมิผกผัน
จะจดจำชื่อมิตรนิจนิรันดร์
ในโลกฝันฉันมีเธอเสมอใจ.


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_010.gif)