พิมพ์หน้านี้ - คิดถึงแม่

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: dhanawatana ที่ 16 เมษายน 2010, 07:06:AM



หัวข้อ: คิดถึงแม่
เริ่มหัวข้อโดย: dhanawatana ที่ 16 เมษายน 2010, 07:06:AM
ตาคู่น้อย เหม่อลอย คอยมองฟ้า
เหมือนมองหา เสียงกล่อมเห่ ในเวหน
เสียงของแม่ ยังหวานซึ้งตรึงกมล
มิยินยล เสียงใด ไพเราะปาน

แม่จ๋า.. อีกนานไหมแม่จะกลับ
ข่มตาหลับอย่างไร ใจยังขาน
ร่ำร้องหาเพียงแม่อยู่แต่นาน
ไร้เสียงขานตอบกลับ คับข้องใจ

โอ้แม่จ๋า.. เมื่อไรแม่จะกลับ ?
ลูกต้องนับคืนและวันนานเพียงไหน
ต้องปวดร้าวเนานานสักปานใด
ต้องเหงาใจ อีกนานไหมแม่จะมา

ใต้หมู่ดาวที่เคลื่อน เดือนที่คล้อย
ใจดวงน้อย คอยร้องร่ำ คร่ำครวญหา
ยินเสียงแม่ กล่อมเห่ ในเวลา
อยากเห็นแม่ แม้สักครา พาชื่นใจ

แต่มองไป อย่างไร ยังไม่เห็น
ใจชืดเย็น ร้าวระทม ตรมหมองไหม้
โอ้แม่จ๋า อย่าหลบหน้า ในฟ้าไกล
ลูกเหงาใจ สุดเหว่ว้า เวลานี้


หัวข้อ: Re: คิดถึงแม่
เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 16 เมษายน 2010, 08:22:AM
คนที่เจ็บเหมือนกัน...ในวันแม่
คนที่แย่ทุกเมษา...มาแล้วนี่
คนที่ไร้ใครกอด..ตลอดปี
เข้าใจดี...แม้จากไป..ตายหรือเป็น

เพราะมีแม่เป็นเหมือน..เพื่อนคู่คิด
ไม่หมดสิทธิ์ อยู่สวรรค์..ดั้นด้นเห็น
ยามหนาวร้อน ห่มใจ ให้อุ่นเย็น
ยามลำเค็ญ เป็นลำคลอง...ให้มองเพลิน

อย่ากังวนเหตุไฉน...ทิ้งไปก่อน
แม่พักผ่อน..ลงบ้าง ใช่.ห่างเหิน
เมื่อโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงาเราก็เดิน
คิดให้เกิน..กว่าที่ช้ำ แล้วทำใจ


                                  ( นะ เป็นกำลังใจให้...เข้าใจ  emo_01 ถ้าแม่จากเป็น...ก็ยากเย็นจะทำใจ)



หัวข้อ: Re: คิดถึงแม่
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 16 เมษายน 2010, 09:22:AM
วันนี้แม่ยังรักและห่วงหา
ในแววตาบ่งบอกรับรู้ได้
แม้ความจำของแม่สูญหายไป
แต่ความรักความห่วงใยไม่สั่นคลอน

คิดถึงวันเก่าๆเฝ้าโหยหา
ย้อนเวลากลับไปในวันก่อน
วันที่แม่ถนอมคอยกล่อมนอน
คอยสั่งสอนด้วยรักและห่วงใย


 emo_47 emo_54


หัวข้อ: Re: คิดถึงแม่
เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 16 เมษายน 2010, 12:26:PM

.................................

วันที่ทุกข์ไร้สุขแม่ปลุกปลอบ
วันที่ชอบสังสรรค์แม้วันไหน
วันที่เจ้าเติบโตคุยโวใหญ่
วันที่แม่หายใจเจ้าไม่มา

วันนี้แม่อาจแก่แลดูเศร้า
มีคนเฝ้าเอาใจและไปหา
ลูกบางคนอ้างว้างข้างน้ำตา
คิดถึงแม่ทุกคราน้ำตาคลอ

แม่อยู่ไหนจากไปไม่ให้กอด
เคยอิดออดอ้อนคำจำแม่นหนอ
มาบัดนี้ไม่มีที่ให้รอ
อวยพรต่อพระคุณให้หนุนนำ.

.................................