|
หัวข้อ: เบื้องหลัง..."ครั้งเกล็ดนาคาผ่าเฝือก" เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 09 เมษายน 2010, 05:34:PM เบื้องหลัง..."ครั้งเกล็ดนาคาผ่าเฝือก" สิ่งรอบข้างช่างหม่นเมื่อคนเหงา โลกแสนเศร้าเปล่าดายหลายสถาน เกล็ดอกหักรักคุดสุดร้าวราน ทรมานปานจิตจะปลิดไป เคราะห์ก็ย้ำกรรมเก่ารุมเร้าเสริม คอยต่อเติมเพิ่มเจ็บเหน็บเข้าใส่ รถตกหนองคลองคูอดสูใจ น้ำตาใสไหลหยดรินรดทาง ถูกพันผ้าขาแขนแน่นขนัด ใส่เหล็กตัดจัดแต่งดุจแปลงร่าง เป็นมัมมี่บุรีรัมย์เธออำพราง ในรูปนางนามเกล็ดเด็ดจริงจริง อยู่ไกล้หมอก็นานตาหวานเยิ้ม ใจสั่นเทิ้มเริ่มอายลวดลายหญิง หน้าแนบแขนแหงนมองจ้องแอบอิง หมอนั่งนิ่งนิ่วหน้าเพราะว่างง ผ่าเฝือกออกลอกคราบจ๊าบจริงหนา ก้มดูขาพาให้ใจลุ่มหลง อกเริ่มสั่นหวั่นไหวไม่มั่นคง ขนเป็นดงพงรกปกขาเธอ.....อิอิ มหาซัง....แซวท่านเกล็ดเล่นนะครับ อย่างอนละ หัวข้อ: Re: เบื้องหลัง..."ครั้งเกล็ดนาคาผ่าเฝือก" เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 09 เมษายน 2010, 06:06:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_010.gif) อ่านแล้วเพลิน เจริญใจ เหมือนในหนัง สงสัยจัง หมอยา ไยหน้าเป๋อ แล้วตอนจบ สบตา พาละเมอ- หรือเปล่าเธอ เล่าต่อ จะรอฟัง ยังสงสัย อีกข้อ ขอถามนิด เฝือกที่ปิด ผิวผ่อง หรือของขลัง ทำไมขน หน้าแข้ง แซงขึ้นจัง อ่านแล้วยัง งงงวย ช่วยบอกที อิๆๆ กลอนพาไปไหนแล้วววว (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_010.gif) |